Başımın ağrısıyla uyandım. Gözlerimi açıp etrafa bakmak istedim ama ışık gözümü aldığı için bu isteğimi yerine getiremedim.
Birkaç dakika boyunca gözümün ışığa alışmasını bekledim. Gözüm sonunda ışığa alışınca etrafıma baktım. Odada sadece ben ve tim vardı. Tam konuşmak için ağzımı açmıştım ki boğazımın kuruduğunu anladım.
Kendimi zorlayarak sadece su diye bildim. Mehmet abi hızla yanıma gelip kafamı kaldırdı ve su içirdi. Suyu içirdikten sonra kafamı yavaşça yastığa geri koydu. Mehmet abiye dönüp konuştum.
" teşekkürler abi"
Oda bir şey değil anlamında kafasını salladı.
Diğerlerine döndüğümde gözü dolu bir Kaan beklemiyordum. Yavaşça oturur hale geldim ve Kaan'a bakarak kollarımı açtım hızla yanıma geldi ve yaralarıma dikkat ederek sarıldı.
Birkaç dakika daha öyle durduktan sonra boynumda bir ıslaklık hissetim Kaan'ın kafasını kaldırıp baktığımda ağladığını gördüm.
"Sende beni bıraktın sandım abla. " dedi Kaan on yaşındayken babası ile annesi girdikleri bir çatışmada şehit düşmüşlerdi. Ve ablasıyla yaşıyordu ama 2 yıl önce ablasınıda kaybetmişti. Ve beni ablası yerine koymuştu. Bir kaç dakika sonra Kaan benden ayrıldı ve diğerlerinde bana tektek sarılmaya başladı.
Herkesle sarıldıktan sonra herkes koltuklara geri oturmuşlardı.
Birkaç dakika sonra doktor odaya girdi. Doktora baktığımda biyolojik babamın tıpatıp aynısıydı.
" ağrınız varmı Gece hanım"
" karın boşluğumda ve omzumda hafif bir ağrı var doktor bey."dedim
"Tamam gece hanım serumunuza ağrı kesici eklenir geçmiş olsun" dedi ve çıktı.
Birkaç dakika sonra hemşire geldi ve seruma ağrı kesiciyi enjekte etti. Birkaç dakika sonra yorgunluk ve rahatlamayla kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Bölüm sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LAVİNİA GECE(düzenleniyor)
Ficción GeneralAsker olmak için sınavlara giren Lavinia Gece Savaş sınavı kazanıp üvey ailesinin bu duruma karşı çıkması sonucu üvey ailesini hayatından siler ve 9 yıl sonra başarılı bir asker olur ve hayatı düzene girer. Peki ya bu düzen bozulur ve hayatı altüst...
