Basketçi'nin Sevgilisi | [gxg] (Tamamlandı )

3

" Ellerin titriyor inek, yoksa ilgini çeken başka bir şey mi var?"

Ne diyo bu, yani ilgimi neler çekiyor bilmek istemezsin sarışın. Her neyse.
Aceleyle elimi çektim ve özgüvenli tavrıma geri döndüm.

"Evet var. Çünkü biraz daha konuşursan derse geç kalacağım."

"Ders mi, saat kaç??"

"8.40"

"Çekil şuradan çabuk, geç kaldımm eyvaaahhh"

Neyse ki, saate bakmayı akıl edemeyecek kadar aptal...

O gittikten sonra ellerimdeki allık tozlarını süpürdüm ve telefonumun saatine baktım.
Beş dakika kaldığını görünce, rahatça nefes aldım ve tuvaletten çıktım.

Sınıfa geldiğimde, bizimkilerin çoğu yerine oturmuştu. Kendi sırama yönelmek üzereyken, tahminimce bana yanık olduğunu düşündüğüm Gökçe yanıma geldi.

"Günaydın, sonunda sırana gelmişsin. Ben de seni bekliyordum."

Neden beni bekliyosun kızım ruh hastası mısın be annem.

"Günaydın Gökçe, sorması ayıp ama neden beni beklediğini sorabilir miyim?"

"Ben, ee, şey.."

"Oldu o zaman"

"Yaa dursana.."

Derin bir nefes verdim ve kibar yanımı konuya tekrar çağırdım. Biraz zor adapte olsa da, sözümden çıkmayı pek sevmez kendisi.

"Buyur canım"

"Canın mıyım gerçekten..? Yani şey, ben şey diycektim sana. Şey-"

"Hadi be güzelim, cümleni bitir artık  ha gayret gökçe.."

"Ya özgür, öyle demesene.."

"Tamam tamam, gel otur bakalım yanıma."

Keşke otur demeseydim, kız ayakta eridi.

"Oo-turuyayım tabi.. S-sen tekk miyddinn"

Haydaaa...

"E tabi ki, tekim. Deniz de başka biriyle oturuyor zaten."

"Deniz mi, hmm... Şey, siz çok yakındınız dimi.."

"Evet, kardeşim gibidir."

Kırdım mı lan acaba, kız bembeyaz oldu.
Alt tarafı kardeşim gibidir dedim. Evlencez demedim ki.

O sırada tam da üzerine gelmeseydi iyiydi.

"Özgür, defterin yanında mı?"

"Sana da günaydın okyanus gözlüm, ne defteri lan"

"Salak, ödevleri göstericez ya hocaya?"

O değil de kızı unuttuk. Gökçe, şaşkın şaşkın bakarken ikimiz aynı anda ona döndük.

Gönlünü almak istercesine konuştum;

"Gökçe, kusura bakma, deniz birden konuya daldı seni unuttum. "

"Ö-önemli değil, ben sizi yalnız bırakayım.."

"Tamam tatlım, görüşürüz."

Arkasından  çapkın çapkın el sallarken, deniz yanıma oturdu ve ofladı.

"Hiç sıkılmıyosun dimi millete yavşamaktan."

"Ne yavşaması deniz. Kız bana yanık napiyim, gönlünü hoş tutuyorum."

"Madem sevdiğinin farkındasın neden açıkça hislerini söyleyip dürüst olmuyorsun? Ayıp değil mi? Çok öküzsün özgür."

"Aaa, kalbimi kırıyosun ama okyanus gözlüm. Hem sen de bazı şeyleri görmezden geliyorsun. Yedim sanma.."

Aha oltaya düştün gülüm.

"Neyi görmezden geliyorum özgür ne diyosun yine"

"Maral."

"Maral mı? Offf açma şu konuyu! Ben yerime gidiyorum."

"Hoop hop hop, dur bakalım. Kaçamazsın. Lan kız senden defalarca özür dilemedi mi deniz? Sen de onun sevgisini görmezden geliyorsun.. Artık bişeyler mi yapsan hani??"

Suratını büktü ve oflayarak bana baktı.

"Karışma bana özgür, hem sen aramızda ne geçtiğini bile bilmiyosun.. Sırf sana anlatıyorum diye beni sevdiğini sanıyosun ama ben artık ona güvenmiyorum."

"Neden kızım ya söylemiyosun ki nedenn?"

"İşte.. Ya boşver.. Söylersem gidip kavga çıkarırsın. Ben seni biliyorum.."

"O derece mi? Adres ver lan bana çabuk."

"Özgür yaaa!"

O sırada burak hoca'nın sesi duyuldu.

"Günaydın çocuklar."

Hocanın geldiğini gören bütün sınıf ayağa kalktı. Ve tabiki biz de..

"Özgür, pencereyi açar mısın kızım. Sınıf çok havasız." 

Tam yerime geri oturmuştum ki..

Deniz'in rahatlamış bakışlarını görmeme rağmen mecburen yerimden kalktım ve pencereyi açtım.

Deniz sırıtarak kendi masasına ilerledi. Ben ise somurtarak, arka sırama geri döndüm.

Bölüm sonu