"Φαε, Φαε ματια μου σε παρακαλώ εισαι καταχλωμη. Μην το σκέφτεσαι αλλο." Σκεφτόμουν τα λογια της μαμας μου και προσπαθουσα να τελειώσω το πιατο μου.
Καθε μπουκια ηταν και ενα δάκρυ. Ένιωθα τον κομπο στον λαιμό μου να μεγαλώνει.
Ενώ η αρρώστια ουρλιαζε να σταματήσω.
Όλη αυτη την ώρα η μαμα μου είναι διπλα μου και μου κραταει το χερι. Με εμψυχώνει και με βοηθαει να τελειώσω το πιατο.
Η κοιλια μου εχει φουσκωσει και αφηνω κάτω το πιρουνι.
"Τα καταφερα" Είπα και ρούφηξα την μυτη μου.
"Μπράβο! Μπράβο κοριτσακι μου μπράβο" Ειπε και με φιλήσε στο μετωπο.
Χωθηκα στην αγκαλιά της και προσπαθησα να το ξεχασω.
"Ξεχνα το ενταξει; Εγινε και τέλος μην το σκεφτείς αλλο" Ειπε και με κοιτουσε βαθιά στα μάτια.
"Ναι μαμα. Δεν σου υπόσχομαι ότι θα το ξεχασω. Σου υπόσχομαι όμως οτι δεν θα τα βγαλω πάλι. "
Σκουπισα τα δάκρυα μου και πηγα στο δωμάτιο μου. Πνίγομαι εδώ μέσα. Θελω τοσο πολυ να παω μια βολτα αλλα εχω φροντιστήριο γαμώτο.
Ίσως παω όταν σχολασω.
Καθισα στην καρέκλα του γραφείου μου και ξεκινησα να λυνω της ασκήσεις για τους υποθετικους λόγους στα αρχαία. Υστερα εκανα και μια επαναληψη την μετάφραση της ενοτητας και βολεψα τα βιβλία στην τσαντα μου.
Κοιταξα το ρολοι στον τοίχο και σε μια ακριβώς ώρα ξεκινάει το μάθημα. Πήγα στο μπανιο και αποφάσισα να φτιάξω λιγο τον εαυτό μου. Δεν ξέρω γιατί, δεν το κάνω ποτε. Απλα θέλω να ειμαι ομορφη και οχι σαν φάντασμα.
Πήρα το νεσεσερ με τα καλλυντικά της μαμας μου και εβγαλα από μεσα μια μάσκαρα ενα nude μολυβι χειλιών το οποίο δεν ειναι τοσο nude ίσα ίσα , οποτε το φορουσε η μαμα μου της πηγαινε απίστευτα. Ήταν περισσοτερο προς το ροζ. Ότι πρεπει για να δείχνω λιγο πιο υγιείς. Ρουζ και πουδρα. Ξεκινησα να τα βαζω στο πρόσωπο μου και εν τέλει μου αρεσε πολυ το αποτέλεσμα. Ήμουν... Νορμαλ.
Δεν ειχα ουτε μαυρους κυκλους πλεον, ουτε τα ματια μου φαίνονταν τοσο κουρασμενα. Μιας και ειχα ακομα τρία τέταρτα μπροστά μου χτένισα και τα μαλλια μου πιανοντας τα σε μια ψηλή κοτσιδα.
"Εισαι πανέμορφη" Η φωνη της μαμας μου με εβγαλε απο τις σκέψεις μου.
" Καλο μάθημα μωρο μου " Είπε και μου εκλεισε το ματι.
"Ευχαριστώ" Είπα και της χαμογελασα.
Πήρα την τσάντα μου και έφυγα για το φροντιστήριο. Εξω ειναι βραδυ. Παρ' όλο που ειναι μονο έξι το απόγευμα. Περπατουσα χαμένη στις σκέψεις μάλλον τυψεις μου... Και πανω που πηγε να τρέξει το πρωτο δάκρυ ακουσα έναν θόρυβο γυρίσα πισω μου και ειδα μια μηχανή να είναι ΑΚΡΙΒΩΣ πισω απο εμενα.
Ο τυπος φορουσε κράνος και με κοιτουσε. Οκευ... Εχω αρχισει και φρικαρω. Περναει απο διπλα μου και με κοιτάει από πανω εως κάτω χωρις να πει λέξη. Ξεροκαταπινω, φαίνεται σαν κάτι να θέλει να μου πει. Εν τέλει πατάει γκαζι και εξαφανίζεται.
Τι στο καλό ηταν αυτο;;
Αι στο καλό του κόντεψα να τα κανω πανω μου. Αφου προσπάθησα να βρω τις ανασες μου συνεχισα τον δρόμο για το φροντιστήριο.
Πλευρα Άρη
Σταματάω μόλις λιγα μετρα πισω της. Γαμώτο τι κανω; θα νομίζει ότι ειμαι κανενα ψυχακι. Πάω να φύγω όμως γυρνάει και τα μάτια της εψαχναν τα δικα μου. Πάλι καλα που φορεσα κράνος. Με κοιτάει τρομαγμένη. Λογικό το βρίσκω και γω θα ειχα φρικάρει στην θεση της. Κοντοστεκομαι διπλα της και την παρατηρώ.
Πόσο όμορφη ειναι;
Μικροκαμωμένη, με μακριά μαυρα μαλλιά, έντονα μάτια και ζουμερά χείλη.
Από ποτε εμεις εχουμε τετοια κοριτσια εδώ;
Αποφασίζω πως εν τέλει δεν θέλω να την τρομάζω αλλο. Μαλλον σε κανα φροντιστήριο θα πηγαινει. Πατησα γκαζι και έφυγα σφαιρα να παω να βρω τα παιδιά.
Ειχαμε συνάντηση στις 12 κανονικά αλλα θα παμε πιο νωρίς μπας και βρουμε κανέναν τοίχο κενό. Ξεκλειδώσα την σιδερένια πορτα της αποθηκης και την κλείδωσα παλι μπαίνοντας μέσα.
Αφησα τα πράγματα μου στον καναπέ που ειχαμε βαλει. Το μάτι μου επεσε κατευθείαν στο τραπεζακι που ειδα πανω ενα γράμμα.
"Άρη αν ηρθες πρωτος και το διαβαζεις αυτο πες τα παιδια ότι ακυρο για σήμερα έχουν πλάκωσει πολλες συμμοριες και θα γίνουμε κωλος με τις μπογιες, σε περιμενω στο μπαρακι απέναντι απ την αποβάθρα.
Φιλαρες, Κωστας"
Πφφφ πω ρε φιλε ήταν ανάγκη να αφησει γραμμα; Ένα τηλέφωνο δεν μπορουσε να παρει;
Ανεβαίνω με νευρα πάνω στην μηχανή και παταω γκάζι για το σπίτι μου.
"Αντε βρες τι να βαλεις τωρα" Ειπα από μεσα μου και ξεκλειδώσα την πορτα του σπιτιού μου.
STAI LEGGENDO
deserved better
Teen Fiction⚠️TW⚠️ το συγκεκριμένο βιβλίο έχει αναφορες σε σκοτεινά θεματα τα οποία ενδεχομένως να ενοχλήσουν κάποιους αναγνώστες (απο βία σωματική και λεκτική, διατροφικές διαταραχες έως και περιστατικά σχολικού εκφοβισμού) τα οποία ειναι διατυπωμένα με γραφικ...
