Bö
??
Sinirle "Hey, o benim avımdı."diye hafif sesimi yükselttiğimde kısa bir süre ses gelmedi. Öfkeyle beton duvara yaklaştığımda "Avcı olan bendim."diye bir erkek sesi kulaklarımı doldurdu.
Kulağımı duvara yasladığımda kumaş seslerini duydum. Boy...
Tüm karakterler ve olaylar hayal ürünü olup, kurgudan ibarettir.
Keyifli okumalar...
🎭
Aramızda ajan var, deyip tüm ortalığı ayağa kaldırabilirdim. Sorun burdaydı ki, ben tek çalışırdım. O zaman bu adam kimliğimi nereden biliyordu. Akşam sarhoş olsam da ona hiçbir şey anlatmamıştım. Bundan emindim.
Ya Vasili anlatmıştı, ya da kendisi çok zekiydi. Vasili ismimi başka birine verdiği anda onu ispiyonlayacağımı iyi biliyordu. Buna cesaret edebilir miydi? Sanmam.
Kahve bardağımı masaya bıraktım. "Neden bahsettiğini anlamıyorum. Benim beyaz ölümle ne ilgim var? O bir seri katil. Benim gibi kendi halinde yaşayan bir kadın, nasıl onlarca insanı öldürebilir? Kurbanlarının fotoğraflarını görmüş müydün? Midem kaldırmaz benim."dedim yüzümü buruşturarak.
İyi bir oyuncuydum. Her işte iyi olduğum gibi. Ama karşımda düz bir şekilde bana bakan adam, söylediklerime itimat etmiyor gibiydi.
"İsmin gerçekten çok farklı, Hâye. Beyaz ölüm'ün kurbanlarının göğüslerinde her zaman bıçakla açılmış bir yarık vardır. Belki internette görmüşsündür." Durarak bakışlarıyla mimiklerimi okumaya çalıştı. Ve onu ikaz etmeme rağmen Hâye demeye devam ediyordu.
"Düz, yan, çapraz!"dediğinde gülümsedim. Gerçekten zeki bir adamdı.
Başımı iki yana salladım. "Seni anlamıyorum."
Yüzük parmağındaki yüzüğü hareket ettirdiğinde dikkatim dağılmış, eline bakmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konuşmasıyla gözlerimi yeniden irislerinesabitledim.
"Seri katillerin kendine has öldürme şekilleri vardır. Beyaz ölümün de var. Cesetleri incelediğimde göğüslerindeki yarıklar dikkatimi çekmişti. Ama şimdi anlıyorum." Güzelin başka derdi yok, derler. Ancak güzelin başı dertten kurtulmaz, kendimden biliyorum.
"HAYE!"
"Tam on üç ceset. On üç cesetin fotoğrafını defalarca inceledikten sonra farkettim. Farklı bir sıralama kullanmışsın. İsmini okuyabilmek için tam on üç kurbanı ele geçirmek lazım. Zekisin, ama önemli olan akıllı olmak." Az önce benim zekamı küçümsedi mi o? Ne kadar bebeksi olsam da, sinirli bir yapım vardı. Yolunu, yordamını sikerim bunun.
"Beyaz toz boya. Lakabını bu boyadan alıyordun değil mi, beyaz ölüm. Neden kurbanlarının cesetlerine beyaz toz boya atıyorsun?"diye sorduğunda dilimle dudaklarımı ıslattım.
