SEN BENDE GİZLİSİN

9.BÖLÜM

Merhabalarr🖤

9. Bölüm ile karşınızdayım.

Heyecan dorukta acaba bu bölümde neler olacak.

Yazım hatası ve kelime yanlışları için şimdiden özür dilerim herkesten🙏🙏

Bölüm hakkındaki yorumları bekliyorum

Eğlenceli ve keyifli okumalar 🖤

Koşarak boynuna atladım.

"Alooo nerdesin sen 3 yıldır yaa" eveet bu tepkim yıllardır çocukluğumun beraber geçtiği sırdaşım arkadaşım.

"Sayın Egemen Gökay Karan şimdi eve giriyoruz çünkü senle hesaplaşmam gereken büyüük konular var şimdi yürü"

"Oo Eva hanım görüşmeyeli baya asi kız tavırları hadi bakalım bi hesaplaş benle" dedi çok özlemiştim onu yıllardır görüşemiyorduk. Geldiğine o kadar mutlu oldum ki günümün tek güzel şeyi Egomdu.

Anahtarımı sokup kapıyı açtım.

"Anneee Egom gelmişş" ego arkadan gülmeye başladı bende ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim elimle işaret ettim ego da girdi.

Maşallah maşallah bavuluyla gelmiş baya kalır bu şimdi.

Çok mutlu olmuştum bir çocuk gibi zıplayarak sevinebilirdim.

Annem mutfaktan kafasını uzattı ve konuşmaya başladı.

"Hos geldin egemen oğlum nerelerdesin sen yavrum gittin gelmedin"

"Aslı abla valla söyleyecektim ben size de biliyosunuz beni ben sevmem ağlamaları vedalaşmaları" deyip gülmeye başladı.

Salak bu çocuk ya sanki o gittikten sonra biz ağlamadık.

"Tamam tamam çocuklar geçin içeri had..."

Daha lafını tamamlamadan bir anda yüksek bir sesle "Evaaaaa..." diye bağırdı.

Sanırım kafamdaki sargı bezini gördü.

Egomda sanırım yeni fark etti.

1 saattir konuşuyoruz yeni mi fark ettiniz.

Hadi bakalım şimdi sorgular başlıyor.

Ben daha annemin cümlesinin devam etmesini beklemeden salona doğru yürümeye başladım annem ve Egom peşimden geldiler ve koltuklara oturdular.

Okula gittiğimden ve hastaneden çıkışıma kadar her şeyi anlattım çünkü benim annemden saklayacak hiçbir şeyim olmazdı.

"Eee hani şu seni lunaparktan alıp hastaneye götüren çocukla bu çocuk aynı mı?"

"Evet anne anlattım ya Barkın işte beni hastaneye götüren."

"Sen nasıl yuvarlandın çocukmusun sen?"

"Anne anlattığım şeyi bir daha mı anlatayım belime kramp girdi tutunayım derken ayağım kaydı kafamı çarptım bu kadar ya ne sorguya çektin"

Bu konuşmanın sonunu biliyordum kesin annem terlik fırlayacaktı bende odama koşacaktım ama ego aklıma geldi böyle bisey yapamazdı.

Ego gözlerini kocaman açmış bizi dinliyordu.

Yanağına bir tane yapıştırmamla kendine gelmesi bir oldu.

"Gerizekalı ne vuruyon mal"

"Mal deme lazım olur aşko" diyip gülmeye başladım herkesin hayatına bir ego lazım ya önsüz hayat düşünemiyorum gerçekten.