Asi

🎲 Hastalık

Yanağıma atılan tokat ile yere sert bir şekilde düştüm. Ağzıma metal tadı yoğun olarak geliyordu. "Benden nefret et Asi." Suratını seçemediğim kişi bana bakıyordu. Tanıdık yada başka biri yüzünü anlayamıyordum.

Çenemi tuttu ve kaldırdı. Gözlerini gözlerime sabitledi.

"Beni sevme." Dedi yavaş bir tonda

"Bana güvenme." Oldukça sakin konuşuyordu. Bu bile yutkunmama neden oluyordu.

Gülümseyerek baktı. "En çok da bana ait olduğun için zarar göreceksin." Yanağımı öptü.

"Sen sadece benimsin Asim."
Tedirginlik ile çenemi tutan elini çektim.

Bir anda gülümsedi ve beklemediğim anda tokat attı....

Öksürerek yatakta doğruldum. Boynuma ovaladım. Derin derin nefes almaya başladım. Nefeslerimin düzene girdiğini anladıktan sonra yavaşça ayağa kalktım. Ses çıkarmadan kapıya doğru yürüdüm. Başım inanılmaz bir şekilde zonkluyordu.

Merdivenleri o kadar yavaş iniyordum ki en son basamağa gelmem 10 dakikamı almıştı. Mutfağa doğru yürüdüm. Kapıyı açıp içeri girdim. Işığı açmaya gerek duymadan bardağa suyu doldurdum. Oda da suyu içmeyi planladığım için bardağı sol elime aldım. Kapıyı açıp yürümeye başladım. Koridorun ortasında bir anda ne yaptığımı unuttum. Kafam karışmış bir şekilde sol elime baktım. Elimdeki bardağın ne olduğunu anlamadığım için bir anda istemsiz yere düşürdüm. Bardak o kadar büyük ses çıkarmıştı ki refleks ile geriye düştüm. Koltuğun kenarına yanağımı çarptım. Acı içinde inledim. Acıdan gözlerimi kapadım. Gözlerimi açınca daha ne olduğunu anlamadan önümde topluluk oluştu. Bir şeyler söylüyorlar lakin onları duyamıyordum. Kendime bir kaç saniye sonra geldim. Ne yaptığımın farkındalığı ile yutkundum.

Ata abim yere çökmüş iki eli ile kafamdan tutup kendine çevirmiş inceliyordu. Efe abim de hemen yanına oturmuş beni izliyordu. Görüş alanım kısıtlı olduğu için diğerlerini göremiyordum.

"Asim bak ben burdayım duyuyor musun beni?" Dedi Ata abim. Şokla konuşmadığım için kafamı salladım. Rahatladığını gördüm. Kafasını sola çevirip Bora abime bakarak "Abi buz getir acil." Dedi.

Elimi yanağıma götürdüm. Acısını hissettiğim an elimi yüzüme götürdüm. Ağlamaya başladım. "Tamam dur ağlama." Denen ses ile burnumu çektim. Şuan tek istediğim ilacı içmek. Başımın ağrısının dinmesini istiyorum. Ata abim yüzümdeki ellerimi çekmiş yanağıma buz tutuyordu. Soğuk olan buz içimi ürpertmişti. Daha dün gelmeme rağmen sadece yük oluyorum ve sorun çıkarıyorum.

"Yatağa götürelim mi?" Gelen ses en büyük abim Asaf abimden geliyordu. Evde babam yoktu.

Diğerleri onaylayan sesler çıkardılar. Etrafımda biraz bakmak istediğimde. Enver abim koltuğa oturmuş gülümseyerek sigara içiyordu. Diğerleri bunu farketmemişti.

Rahatsız hissettim ve önüme döndüm. Beklediğim tepki bu değildi.

Birisinin beni kucağına almasını yeni farkettim. Asaf abim beni kucağına almış merdivenden çıkarıyordu. Enver abim dışında herkes arkamızdan geliyorlardı. Gözlerimi kapadım. Başka yöne gittiğimizi anladığımda gözlerimi açtım. Tek sıkıntı benim odama doğru gitmememizdi. Odaya girdiğimizde yatağa yatırdılar hemen yanıma Ata abim uzanmıştı. Diğerleri odadan çıkıp gittiler. Abim yastığımı düzenlerken "Sen yat." Dedi. Yatağa tam yatınca yanıma yanaştı ve saçımla narin narin oynamaya başladı.

Ağladığımdan dolayı üzerime yorgunluk çökmüştü. Yanağımın acısı ise kendini belli ediyordu. Acıyı hissetmemek için de yattığım gibi uykuya daldım.

Selâmın Aleyküm

Bölüm kelime sayısını sabit tuttum ne az ne de fazla. Bölümler hemen attığım için sıkıntı olacağını düşünmüyorum.
Birde bölüm adları ekleyeceğim örnek 6. Bölüm sadece değilde yeni bir kelime konu vb ekleyeceğim bundan sonra eskileri de düzenleyeceğim.

Yıldızlamadan geçmeyin aip günah 🤭🙆