Asi

🎲 İlaçlar

Güne lanet güneş ile uyandım. Ya perdeler niye açık? Aman neyse diye kafamı koyup güzel uykuma devam edeceğim sırada kapının hemen arkasında beni güzellik uykumdan ayıran biri olduğunu nerden bilebilirdim?

Şak diye odama giren kişiye sırtım dönüktü. Acaba çok uykulu gözüksem gider bence

Gider gider.

Bir kaç dakka öyle durdum. Sonra arkama döneyim derken hemen yanımda yatakta yatan Benden 1 yaş büyük Efe abimi gördüm. O korkuyla onu yere itekledim.

"Ah." Diye ses çıktı. Millet yanlış anlyacak neyse korkudan hemen yataktan inip Efe abimin yerde yatan bedenine bakayım diye oturdum. Şimdi bir şey olur bana kalır.

"Valla özür dilerim. Yeminle isteyerek olmadı. İyi misin ses ver alo?" Sırtından sarsttım.

Kafasını yavaşça kaldırdı. Burnundan akan kanı görünce iyice deliye döndüm.

Tam bağıracaktımki "sus " dedi. Yavaşça ayağa kalktı ve yatağıma oturdu. "Olm ilk defa iyilik yapim dedim başıma gelene bak." Diye söylenince hemen cevap verdim; "ya özür dilerim sende şafak operasyonu gibi girdin odaya hem gittiğini zannettim. Gitmemişsin."

Derin nefes çekti. "Yok sorun değil zaten ben seni yemeğe çağıracaktım. Baktım uyuyorsun bende yanına yatim dedim bende uyumuşum." Dedi. Yavaşça ayağa kalktı. "Gel hadi hepsi sofraya indi bizi bekliyorlar." Kafamı salladım ve yavaşça merdivenden inmeye başladık. Korkudan gene bayılırım filan diye Efe abimin kolundan tuttum. Öyle indik. Sofrayı gördüğümde yutkundum. Yemeklere bak aq ömrümde sadece telefonla görebilirdim bunları. Sonra uzun masaya baktım. Uzun olurdu tabi 8 kişi oturacağız. Masayı imcelediğim de masada babam yoktu. Sonra hemen tek boş olan Gümüş'ün yanına oturdum.

Bu benim kaderim, bu benim kaderim. Kaderim benim bu.

Kafamı hafif sağa döndürdüğümde gülümseyerek bana bakıyordu.

Ona aldırış etmeden önümdeki tabağa döndüm. Ata abim masada ne varsa tabağa koyuyordu.

Tek sıkıntı ben aç değildim.

"Ben bir şey diyeceğim." Diyerek Ata abime baktım. Kafasını kaldırıp bana baktı.

"Ben aç değilim." Yutkundu ve "Saçmalama bir şey yemedin. Zorla kendini biraz." Dudağımı ıssırdım ve tabağa tekrar baktım. Tek salatalık yiyeceğimi anladığımda çatala batırıp yedim.

Zar zor yedikten sonra. Daha yiyemeyeceğimi anladım. Oturduğum sandalyeye yaslandım. "İlaçlarını alalım." Gelen ses ile kafamı kaldırdım. Ata abim konuşuyordu. Bana zaten ilaç getiren olacaktı ve de kimseye yük olmak istemiyordum.

Yalan söylemek
Ve ben

"İlaçları eskiden kullanıyordum. Şuan kullanmıyorum." Dedim. Ne kadar inandırıcı oldu bilmiyorum lakin "tamam." Dediği için sorunsuz hallettiğimi anladım. Bir yere kadar anlamazlar sonuçta

Yemekte herkes sessiz bir şekilde yiyordu. Belki benimle de alakalı olabilir.
Sonuçta yeni geldiğim için çekiniyor olabilirler. Ya da neden benden çekinsinler? Bu durum tam tersi olması lazım.

Masanın diğer ucundan Asaf abim "okula gidiyor musun?" Dedi. Bu soruyu hazırlıksız yakalamıştım.

Gülümsedim ve ona bakarak "Hayır. Hastalığımdan dolayı gitmiyorum. Birde babam neden yok?" Konuyu nasıl da çeviriyorum hemen.

Efe abim "Onun işi çok yoğundur. Çoğu zaman eve gelmez. Yurt dışında olur."  dedi. Onaylayan bir ses çıkardım. Daha sonra herkes yemeğini yediği için dağıldı.

Asaf abim ve Enver abim polis olduğu için işe gitmişlerdi.

Bora abim de şirket yönetti için gitti.

Ata abim de doktor olduğu için gitti.

Helal olsun ne köklü aile

Gümüş abim okumuyor. Eğlencesine hayatı yaşıyor galiba ama genede bu manyakla aynı evde olmak istemiyordum.

Efe abimde yaz tatili olduğu için oda evdeydi. Yapacak bir şey olmadığı için televizyondan film izliyordum. Zengin olsamda sıkılıyorum işte.

Telefonuma mesaj geldiği için üstü kapalı bakim dedim lakin gizli numara olduğu için baktım.

0566****; kapıyı aç poşetin içinde ilaçlarlar var.

Merak ettiğim soruyu yazdım.

Siz: neden bana ilaç yolluyorsun? Hani çok pahalıydı filanca

Beklediğim mesaj kısa sürede geldi.

0566****;  sana iyilik yapiyorum güzel kızım. Yoksa yeni ailene yük olup sürekli ilaçlarını mı aldıracaksın?

Sinirlenip telefonu kapattım. Onca şeyden sonra hala kızım demesi canımı sıkıyordu.

Gümüş ve Efe abim odalarında olduğu için kapıyı açsam duymazlardı.
Kapıyı açtım ve önümdeki beyaz poşeti aldım. İçinde oldukça fazla ilaç vardı. 1 yıl yeter heralde bu!

Poşeti hemen alıp odama götürdüm ve içinden bir ilaç alıp içtim.

Mayışmaya başladığım için yatağa yattım. Bir süreden sonra uykunun kollarına girdim.

Bölüm sonu

Kitap hakkındaki iyi kötü eleştirileriniz nelerdir?

Dikkat etmem gerek yerler var mı?

Sonraki bölümde görüşürüzzz