𝐓𝐡𝐞 𝐋𝐞𝐠𝐞𝐧𝐝 𝐨𝐟 𝐭𝐡𝐞 𝐍𝐢𝐧𝐞𝐝 𝐓𝐚𝐢𝐥𝐞𝐝 (𝐁𝐨𝐲𝐱𝐛𝐨𝐲)✔️🔞

07

"W-what kind are you?" nauutal kong ani dito dahil hindi ako makapaniwala sa nakikita kong lalaking may buntot at tenga ng aso na nakadikit sa kanyang katawan.

"Ikaw yon diba?" he asked as he looked at me, I could feel his anger na para bang may kasalanan ako rito.

"A-anong t-tinutukoy mo?" I answered while holding on my injured hand because of the fall.

Hindi na ito sumagot pa bagkus ay nagpwesto ito na tila ba ito'y susugod saakin ng mabilis at sumugod.

Dahil sa hindi ko malamang kakayahan, kahit anong bilis ng lalaki at naiwasan ko ito.

"Ano ba ang iyong pakay? alam kong iba ang iyong pakay sa mga unang nagtangka saakin" tanong ko.

Na iba ang tayo nito na tila ba nagulohan nang aking sinabi na may nag tangka na saakin. I thought he would stop but I was wrong.

"Ikaw nga, tanging sya lamang ang may kakayahang nakaiwas ng aking atake at ito'y naiwasan mo, kailangan kitang patayin bago pa ito lumakas, pati na rin ikaw, isang gulo ang magaganap kung hindi kita papatayin" Sambit nito na mas lalo akong nagulohan, I started to feel afraid.

gulo? sya? sino? hindi ko alam ang sinasabi ng lalaking ito.

"Wala akong alam sa iyong sinasabi maling tao ata ang napuntahan mo" ani ko.

He ran fast toward me and I saw it coming so even though I didn't know what to do, I jumped high enough for him to pass over me and as I went up, I widened my arms for me to balance in the air.

I planned to kick his head while in the air but I didn't succeed, because before my foot hit his head ay naharang nya ng dalwa nyang braso sa kanyang ulohan ng lalapatan ng aking paa, kung kaya't ang aking nasipa ay ang kanyang braso hindi ang kanyang ulo, at ako'y umikot pabaliktad sa himpapawid, ngunit ako'y nakababa ng maayos sa lupa.

"You're weak" tugon nito nang ako'y makababa.

Agad itong sumugod ng mabilis saakin at tila ang bilis nito ay mas mabilis pa kesa sa nauna nyang sugod saakin at hindi ko ito nakita kung kaya't ako'y tinamaan sa aking sikmura at ako'y tumalsik palayo sa lalaki, while my body is being thrown away, I feel something inside me trying to come out but that thing want to come out from my upper part of my butt and its making me uncomfortable. Pinipigilan ko nung una ang pag labas nito dahil hindi ko alam kung ano ito ngunit sa aking pag pigil ay mas lalo itong nag pupumilit lumabas kung kaya naman hinayaan ko na lamang ang bagay na itong makalabas at nang ako'y huminto sa aking pag talsik ay ako'y naka pwesto.

My hands are resting on the ground and my right foot is widened and pointed in my right side while my left foot ay baluktok na para bang ako ay nakaupo sa aking pwesto habang nakatingin sa lalaki ng seryoso.

The moment that my body stopped being thrown, a tail is moving behind me, its long, long that I can see it over my head, payat ito ngunit mahaba at tila
malago ang balahibo nito at ito ay kulay light blue.

Eh?

Ako'y natigilan at nanlaki ang mga mata ng maramdaman ko ang bagay na nasa likodan kong galaw ng galaw, kita ko rin ito kahit ako'y naka harap sa lalaki dahil ang bagay na iyon ay halos abot sa aking mukha na nag mumula sa aking likodan at gumagalaw kung kaya't ako'y nagulat at napatingin na lamang dito at hinawakan ito.

Kaylambot na buntot ngunit ito'y kakaiba sa buntot na meron ang lalaking kaharap ko ngayon, ito'y mapayat ngunit malago ang balahibo, and I think that this tail is long, ito ay lagpas pa sa aking ulo kung ito ay aking itutuwid pataas at abot naman sa baba na pwedeng ipang walis sa sahig sa sobrang lago, and haba nito ay mas mataas pa sakin kay parang x2 ang haba nito.

"Tama ang aming nabatid tila ikaw nga ang itinakda"

Nalimutan ko ang lalaking kaharap ko dahil sa buntot na hawak ko.

I let go of the tail and say. "Hindi ko alam kung bakit ako'y meron nito, kaya wag mo akong sinasambitan ng kung ano ano"

"Maaaring hindi mo alam sa ngayon, pero kung ika'y hahayaan ko pang mabuhay, malalaman mo at lalakas kapa lalo" ani nito na tila mo'y tigre sa galit.

ito'y pumwestong muli upang ako'y sugudin sa aking pag kakatayo, but I feel like my body is lightened than before and I feel like I wan part of the wind that I can move freely around it, at ngayon kita kona ang galaw ng lalaki di tulad kanina na hindi ko ito nakita sa sobrang bilis. Akin nang naiwasan ang atake ng lalaki saakin.

"Tila ika'y lumakas ng kaunti" tugon nito matapos akong makailag.

Hindi parin ako makapaniwala sa nangyayari kaya hindi ako nakasagot sa ani ng lalaki saakin.

"Kelan mo balak lumaban?" ani ng lalaki saakin tila ba ito'y naiinip na dahil wala akong ginawa kundi ang umilag.

I decided not to think about this now, I need to get rid of this person in front of me first.

Tumingin ako ng seryoso sa lalaki at inihanda ang sarili, di ko alam kung paano ako makakalaban dito ngunit napansin kong nagalaw ng kanya ang aking katawan kaya sa ngayon hahayaan ko munang gumalaw ng kanya ang aking katawan at hayaan ang kung ano man ang nacontrol nito at ipinikit ang mga mata sign na hinayaan ko nang gumalaw ang aking katawan ng kanya, focus at walang pagdadalawang isip at walang ibang gusto gawin, parang iniisip ko lang na ako'y parte ng hangin na walang iniisip. Ramdam ko lang ang aking paligid at kahit na ako'y nakapikit tila kita ko parin ang lalaki pati ang aking paligid.

Naramdaman kong naghanda na ang lalaki sa kanyang pag atake, ,I'm afriad because this is real and my life is on the line, ngunit takot ma'y nag tiwala parin ako sa aking kakayahan na labanan ang lalaking ito.

The boy started to attack me but I blocked it with my two cross arms in front of my face and because of the strength of the boy, I was pushed forcely but my stance stayed the same, and I pushed him away.

Matapos kong itulak ang lalaki ay ako'y tumadyak ng lakas ng lupa patungo sa lalaki, ngunit halos isang hakbang lang ang aking ginawa dahil ang bilis ng katawan ko ay mas mabilis pa sa bilis ng sasakyan kaya naman aking nahampas ang lalaki sa kanyang sikmura.

Tinamaan ang lalaki sa sikmura at ito'y tumalsik palayo saakin at ang kanyang tinalsikan ay isang pader akala ko'y tatama sya dito but I was wrong, because it wasn't his body that hit the wall, but it was his feet and he stepped on the wall at kicked it hard and went straight to me.

Hindi na lumapat ang kanyang mga paa sa lupa pang muli nang syay sumipa sa pader at ngayon sya ay patungo saakin, mabilis na nakaaksyon ng aking katawan at ako'y umikot papunta sa bandang gilid ko upang ako'y hindi tamaan nito at sya'y bumaba malayo sa aking pwesto at sa bandang likodan ko din.

Sumugod muli ang lalaki patungo saakin at akin itong napigilang muli gamit ay kanan kong braso ngunit inikot ng lalaki ang buo nyang katawan pahiga sa himpapawid kung kaya't ako'y tinamaan ng kamay at buntot nito, masakit ang tama ng buntot nito kahit na mukang malambot, malambot ngunit tila bato sa tigas ang mga ito.

Nakaatras ako sa aking natamo sa lalaki habang nakalapag ang aking kamay sa lupa at ang aking kaliwang paa ay nakaluhod at ang isang paa ay nasa tamang pagkakatayo ngunit ito ay pabuktot.

"Mahina kapa nga" Ani nito sabay atake sakin ng mabilis.

I can't move now because, I feel pain all over my body and I didn't practice fighting and I didn't expect this to happen, I don't have the strength to fight anymore, I wanted to stand up but I really can't because the pain I recieve from him is too much for me to handle.

Akala ko'y ako ay tatamaan ng atake nung lalaki ngunit bigla dumating si Mike and he kicked the boy and Mike seems to be more stronger than this boy because the moment Mike hits the boy, hindi sya naka ilag at nakaiwas at syay tinamaan and his back hits the wall and when he got up, he immediately run away.

"Mike!! h'wag na hayaan mona sya" pagpigil ko kay Mike dahil alam kong nag tatangka na naman itong sundan ang lalaking aso at natatakot ako na baka pag ginawa nya iyon at maiwan akong muli ay baka may dumating na naman na problema, wala na akong lakas na ilalabas.

Ang buntot na nasa aking likodan ay unti unti nang nawala dahil ang aking malay ay unti unti na ring nawawala. Ramdam ko na sa mga braso ni Mike ako bumaksak at hindi sa bato kaya hindi ko na inisip ito at nagpahinga muna.