HATA MAHKUMLARI

Son Yenilgi

Melih Ataman

"Uçağın inmesine 2 saat kaldı. Artık başlamalıyız."

"İşte başlıyoruz..."

"Başak sen-"

"İlk bendim!"

"Tamam Efe! Anladık beni kıskanıyorsun."

"Aynen aç kapıyı Aras kargo!"

Önümdeki dosyaların arasından EFE KAZAZ yazan dosyayı elime aldım ve okumaya başladım.

"Efe sen artık Bora Yakansın."

"Bora mı!? O ne be öyle be boru gibi."

"Eğer istersen Umut'a verebilirim?"

"Yok! Olmaz Umutum sadece beni yakabilir." Umut'a dönüp göz kırptı. Umut ise karşılığını orta parmağını havaya kaldırarak verdi.

"Ahh... Sen ve o uzun seksi orta parmağın yok mu. İnsanın kendini altına koyası geliyor..."

"İnleme be orospu adam!"

"Aaa kalbimi kırıyorsun ama!"

"Vallah mı?!"

"İkinizde susun yoksa ben sizin o azgın siklerinizi ezeceğim"

"Ayy üçlü olsun güçlü olsun!"

Efe'nin arkasındaki Mina'ya baktım. Ağzımı oynatarak "Yap!" dedim. Sanki saatlerdir bu anı bekliyormuş gibi belindeki şırıngayı çıkardı ve saniyeler içerisinde Efe'nin ensesine sapladı.

"Hağh... Ananı sikeyim."

Efe bayılınca Başak'a döndüm.

"Başak, senin için iki isim var. Seçim sana ait."

"Şanslı Deniz mi? İnci Bayraktar mı?" Bir süre duraksadı ve konuşmaya başladı.

"İlkine Şanslı mı dedin bana mı öyle geldi?"

"Şanslı Deniz."

"O nasıl bir isim? İlk defa duydum."

"Düz bir isim."

"Eeeğ hadi be sabaha kadar seni mi beklicez?"

"Bir sus Mina!"

"Ayrıca beklicez değil-"

Bu sefer topukluyu kafasına geçirmedi. Ama sözünü kesti,

"BANA BAK BOZUK SÖZLÜK! EĞER BİR DAHA BENİ DÜZELTMEYE KALKARSAN SENİ TOPUKLUMLA GÖMERİM! ANLADIN MI BENİ? AMIN EVLADI!"

"Ooo iddialı..."

"Ya biliyorum beni kıskanıyorsunuz ama biraz insan haklarına saygınız olsun!"

"Bunu bir katil mi söylüyor?"
Dedikten sonra Umut ve Mina kahkaha atmaya başladı.

"Ah görüyorsun dimi Melihcim? Bende şanstan eser yok! Şanslı Deniz olsun."

Dosyaların içinden ŞANSLI DENİZ yazanı Başak'a verdim. İncelemek için kendi kapsülüne gitti.

"ARTIK SIRA BANA MI GELSE?"

"Sesini incelt. Lazım olacak."durdu, bekledi, bekledi ve bir anda bağırmaya başladı.

"HAĞ SEN NEYİ İMA EDİYORSUN PİS SAPIK!?"

"Ağzını topla! Ben diğerlerine benzemem atarım seni uçaktan." durdu.

"N-ne atarmısın?..."

"GÖTÜN YETİYORSA AT LAN İT HERİF!"

Elimdeki bol şekerli içeceği bu küstah kadına boca ettim.  Bunu beklemiyor olacakki donup kaldı. Kendine gelince tıpkı bir kedi gibi üstüme atladı! Kravatımı sert bir şekilde çekti. Elleriyle yüzümü deşiyordu. Gözlerimi kapattığım ilk an eli belime gitti. Silahımı aldı ve bana nah çekti. İstesem silahı alırdım.

Silahın namlusunu alnıma dayadı. Soğukluyla irkildim ama çaktırmadım. Yüzüm yanıyordu. Eminim çiziklerle dolmuştu. Umut, Mina'ya hayranlıkla bakıyordu. Fantezilerini sikeyim.

"Ne bekliyorsun? Çeksene hadi tetiği."

Bana doğru eğildi. Sessiz bir şekilde konuştu.

"Beni hafife alıyorsun,"

"Alma."

"Sık artık şu tetiğe."

"Beni hala hafife alıyorsun."

"Sık yoksa ben sana sıkarım."

"Kapat çeneni."

"Sık!"
Derin bir nefes aldı. Sakince konuştu.

"Melih Ataman. Ciddi bir insan olmamam benim seçimim. Beni küçümse ama hafife alma."

"Ne oluyor burada? Melih! Mina ne halt ediyorsun?"

"5 dakika boş bırakmaya gelmiyor sizi!"

"Başak çekil. Kanım sana bulaşmasın."

"Sende sık artık kafama."

"Silahın tetiğini çekeceğim. Merak etme."

"Mina ne saçmalıyorsun indir şunu!"

"Başak siktir git."

"Gözümü açtığımda karşımda durma. Hepsini unutacağım."

"Gözlerini kapa."

Gözlerimi kapattım. Silahın soğuk namlusunun ucu artık alnımda değildi. Gözlerimi açtım.

"Ne yaptığını sanıyorsun!"

"Sanırım adı intihardı."

"İndir şu silahı kafandan Mina!"

"Az önce seni öldürme fırsatım vardı ama sen hala beni mi düşünüyorsun? Mal mısın oğlum sen? Allah'ım nasıl bir insan bu kadar klişe olabilir!"

"İndir şu koduğumun silahını!"

"Melih, sen sağlaksın. Silah belinin sol tarafındaydı. Senin silahını ne kadar hızlı çıkardığını düşünürsek soldaki silahını değil sağdakini kullanıyorsun. Buda iki silahın olduğunu öne sürüyor. Seni yere atmak için fırsat kolluyordum. Yere düştüğünde diğer silahın kendini ele verdi. Bende soldakini aldım. Mermisi olmayanı. Beni hafife alma." 

Şaşırmıştım beni yakalamıştı, üstelik bunu uzun süredir planlanmıştı. Beni oyuna getirebilecek kadar tanımıştı. Bu sefer haklıydı. Onu hafife almamalıydım.

Ben Melih Ataman, bu benim ilk yenilgim değildi ama son olacaktı...