Part. 9♡

4.5K 354 9
                                    

Uni //

ဒီနေ့တော့ပါးပါးဆီသွားလည်မှာမို့ ဘာပဲပြောပြောရှောင်းကျန့်စိတ်ထဲ ပျော်နေတာပါပဲ ။
ဒီခံစားချက်မျိုးက စိတ်သက်သာတာပဲမလား မြိုဝန်မင်းဝမ်ဆိုသူကတော့ မှန်ရှေ့မှာ သူ့ကိုသူပြင်ဆင်နေတာမပြီးနိုင် ။
နက်ခ်တိုင်ကိုစိတ်ရှည်စွာချည်နေတဲ့လူက ဘာလုပ်လုပ်ကြည့်ကောင်းနေဆဲပဲ။
ကြာခဲ့တဲ့နှစ်တွေအတွင်း ဒီကောင်လေးကတော်တော်ပြောင်းလဲသွားတာ၊ အခုတော့သိပ်ကိုတည်ကြည်ပြီး ချောမောတဲ့ယောကျာ်းတစ်ယောက်အသွင်အပြင်နဲ့ အမြဲလဲအရှိန်အဝါတွေသူ့မှာရှိနေတာ ။

ဆံပင်ကိုသက်သက်ရပ်ရပ်ဖြီးလိမ်းထားသူ
သူမျက်မှန်းတန်းမိသလောက်လဲ ထိုလူက ပုဝါအနီကိုအမြဲဆောင်ထားတယ်။ ပုဝါအနီဆိုလို့ အရင်ကသူသဘောကျပြီးပြန်ပေးခဲ့တဲ့ပုဝါလေးကိုအမှတ်ရမိတယ်။ အခုဆိုဘယ်ဂျောင်ရောက်လို့ဘယ်လိုဖြစ်နေမလဲတောင်သူမသိ ။

"ဟေး ဘာတွေတွေးလို့ ကျုပ်ပြောတာတောင်မကြားရတာလဲ "

"ဟင် မင်းဘာပြောလိုက်တာလည်း "

"ပြီးပြီဆိုသွားမယ်လေ မသွားချင်တော့လဲရတယ်နော် "

"သွားမှာ သွားမှာ မင်းအမျိုးမျိုးမလုပ်ချင်နဲ့ "

"ကျုပ်ကခဗျားပဲလုပ်ချင်တာ အမျိုးမျိုးနဲ့လေ "

သူ့အပြောကြောင့် နားနှစ်ဖက်နီရဲကာ ပါးတွေပါနီရဲလာတဲ့ရှေ့ကလူသား။ ပြီးတော့သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးကြည့်ကာပြောသေးတယ် ဘာတဲ့
"အရှက်ကိုမရှိဘူး"တဲ့

"ကျုပ်ကြားတယ်နော် "

သူ့ရှေ့ကကလေးလိုအပြုအမူနဲ့လူသားကိုကြည့်ကာသူ့မှာအသဲတယားယား ။ နီရဲနေတဲ့နားလေးကြည့်ကာ သူ့ပါးစပ်တွေယားလာရပြန်တယ်

"အင့် အ့ "

ရုတ်တရက် ခါးကိုအဆွဲခံလိုက်ရကာ နားကိုတတိတိကိုက်လာသောလူ လူ့မှာတစ်ကိုယ်လုံး ပြောင်းဆန်အောင်ပူထူလာရတယ် ။

'ပြွတ် "

"အင့် အာ့ ရိပေါ် မလုပ်နဲ့ "

တစ်ဖြေးဖြေးလက်တွေကပါခါးကိုပွတ်သတ်လာတဲ့လူ မနက်စောစောကြီးကို ဘယ်လိုဖြစ်လို့အဲ့လောက်တောင်အရှက်မဲ့နေရတာလဲ ။

မြို့ဝန်မင်းဝမ်♡ (Complete)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora