Selamlar hikayemi okuyan herkese teşekkür ederim. Lutfen devam edebilmem için bana iki satırda olsa birşeyler yazın yada begenin :)
Sofia kaç dakikadır yürüyor du kendiside bilmiyordu. Tek bildiği şey en kısa süre içinde, siyah kayalarda olmaları gerektiğiydi. Yaşanan bunca ilginç ve gizemli olaylardan sonra... sofia gelecekten ve yaşanacak olan olaylardan korkuyordu.
Annesini ne zaman görecekti ? Gördüğü zaman ona ne diyecekti. Asıl soruda, buydu sanırım. Jack ise tamamen hedefe kitlenmiş bir şekilde, arkasına bile bakmadan, hızlı adımlarla yürüyor bir an ònce siyah kayalarda olmayı istiyordu." jack neden hava hep karanlık.?"
"Çünkü bu dünyaya,karanlik hakim..."
" her zamanmı böyleydi.?"
"Hayır"
" peki ne zaman bu dünyaya karanlık hakim oldu.?"
"Sofia lutfenn...
" tamam jack sormayacağim."
Sofia cümlesini bitirdi ama içini yiyip bitiren, cevabını bilmediği bir yığînla, kendi içinde boğuşuyordu. Neden anlatmıyordu neden? Her şeyi anlatsa keşke niye beklemek zorundayım ki neden? Sofia düşünceler denizinde yüzerken, artık yüruyemediğini farketti.
" biraz olsun dinlemezmiyiz lutfennnn"
Jack cevabı kesindi. " hayir " sofia irkilmişti. Jack' in ses tonu o kadar kararlı ve bir o kadarda gür çikmıştı ki sofia bir daha bu soruyu tekrar etmedi.
Sofia zaman kavramını yitirmişti. Burda saat kaçtı ve yürümeye başlayalı ne kadar olmuştu hiç bir fikri yoktu. Sadece tek bildiği şey hizli yürümesi gerektiğiydi.
"İşte geldik dedi "jack ve yere eğildi. Yerde küçük bir camur göleti vardı. Sofia şaşırmıştı.
" bu mu siyah kayalar"
Jack parmağını dudağına götürerek sofia' ya sessiz olması gerektiğini sessizce soyledi. Jack yerden kurumuş bir ağaç parçası aldi ve sofia'nın alması için uzattı.Sofia tam ağaç parçasına uzanacktı ki kendini geri çekti. Hem bu kuru ağaç parçası ile ne yapması gerektiğine dair en ufak bir fikri bile yoktu. Yine hiç bir şey bilmiyordu ve yine jack' e rezil olacaktı. Onada soramayacaktı. Zaten ne zaman bir şey sorsa ya hayır cevabı alıyordu yada bekle... Jack ??? Dedi sessizce, jack sağ eli ile sofia' nın sol elini tutup , çamur gòletinin hemen kıyısına doğru zarif bir hareketle çekmiş ve ve kualğına eğilerek...
" sofia sen her kapının anahtarısın unutma! Bizler için kapiları açmak sadece, beyaz büyü ve ya kara büyüyüyle mümkün hale geliyor. Ama sen istediğin her kapıyı açabilirsin çunkü sen gecenin bekçisisin..."
Sofia şaşırmıştı çünkü jack ilk defa ona kendisiyle alakalı hemde kendisi sormadan, hatta israr etmeden bir şeyler söylemişti. Jack kimsin sen? Hiç çaba sarfetmeden, nasıl bu kadar cekicin, geçen her dakika ya da saat olsun... sanki görünmeyen bir bağ tarafından, birbirlerine bağlandıklarını hissediyordu. Gözlerinde ki gizem, ellerinde ki sıcaklık, sofia bu gizemli yabancının, kendi ruhunu sarıp sarmaladığını biliyordu.
Bu macera nereye kadar gidecek bilemem ama onun gözleri benim gözlerimin içinden gecmeden yaşayamayacağim.Sofia hiç tanımadığı bir insana, bu kadar derin duygular besleyeceğini asla tahmin edemezdi.
Ama bazen sadece bir bakışın bile, insanın nefesini kesecek kadar etkilediğini cok ama cok kısa bir zaman önce ögrenmişti. İlk defa çok ama çok güzel olmak ve onu etkilemek istiyordu. Kir ve toz içindeki pijamaları,ruzgardan dağılmış beyaza yakın sarı sacları, yüzünü en son gölette gördüğü için şu an yüzü ne durumdadır, bilemediğinden offffff kim bilir ne haldeyim. Ağlamak istiyorum şu halime bak...Yaşanan onca şeyden sonra sofia ağlamak istediği şey için kendinden utandı.
Bu dünya ne olmuştuda bu hale gelmişti. Asıl merak etmesi gereken şeyin bu olduğu ve kendisinin bu dünya için çok önemli bir rol oynadığı çok acıktı.Sofia Gece bekçisi olmanın tam anlamıyla ne olduğu bilse, arkasına bile bakmadan kaçıp giderdi. Evet sofia bu dünya için çok ama çok önemliydi. Bu dünyanın gelecekte ki kaderiydi. O kadar önemliydi ki ailesi onu karumak için tek başına bırakmışlardı.
Sofia' nın yanlizlığının, korkularının, annesiz ve babasız büyümesinin tek sebebi bu dünyaydı.Sofia' gelecekte çok önemli bir karar alması gerekecekti. Bu karar belkide bu dünyanın sonsuza kadar yok olmasına sebep olacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geç saatler 3:15
FantasyNe arıyorsun ? nereye gidiyorsun? hangi cevap dolduracak, kalbinde ki boşluğu, Sofia sen kimsin? Artık ağlama ve korkma, gecenin karanlığı bile, senin önünde eğilecek, çünkü sen gecenin bekçîsisin...