The biology project (Dutch)

Hoofdstuk 8

Milan POV

Wauw, ze is zo mooi. Haar blonde krullen springen bijna uit haar staart. En haar groene ogen doen me echt denken aan de Lente. Haar geur ook, telkens opnieuw laat  het me denken aan de frisse geur van gras en munt. Ze ruikt zo lekker.

Het liefst wil ik haar zo dicht bij me hebben. Maar, ik heb het goed verpest. Ik wist echt niet dat ze opeens voor Leo sprong. Ze was snel en ik zou het me nooit vergeven. Ik wist dat het biologie project er aan kwam en ik zou er alles aan doen zodat wij samen werden gekoppeld zouden worden. 

Ze liep boos voor uit. Tenminste ze probeerde boos te kijken, wat ervoor zorgde dat je haar jukbeenderen goed zag. Prachtig. Ze is echt prachtig.

"Dus speel je een sport?" Vraag ik onbenullig. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Serieus? Is dit het beste wat ik kon vragen.

Lenthe is gestopt met lopen en ik zie dat ze uit het veld geslagen is door de vraag. Ze lijkt erover na te denken en krijgt een frons op haar gezicht. Ze loopt weer snel door.

"Krijg ik alweer geen antwoordt?" zei ik, en de grijns kon ik gewoon niet onderdrukken. 

"Ik tennis een beetje en soms voetbal ik" hoorde ik Lenthe zeggen. Ze praatte alleen heel zacht. Haar stem is ook zo zacht en lief. 

Ik wou haar zo graag tegen me aan trekken. Haar in mijn armen houden. Maar het kon niet. Ik moest me concentreren op haar woorden. Niet op haar perfecte lijf.

"Je voetbalt?" 

"Nah, beetje voor plezier" 

"Ik wil jou wel zien in zo'n strak voetbalbroekje" zei ik met een glimlach op mijn gezicht. Oké, dit hoefde ik niet te zeggen maar ik kon het gewoon niet laten alles wat in me opkwam zei ik meestal. 

Ze gaf me een klap op mijn arm, niet dat het hard was. Ze was rood aangelopen en ze was ook erg geschrokken. Ik moest lachen. 

We waren nu aangekomen bij de sporthal. En meteen komt onze sportleraar aan. Ik vertrouw die man niet helemaal met meiden. Er gaan geruchten dat hij jonge meiden nogal ziet zitten. Ik blijf naast Lenthe staan. 

Hij duwt een tenue in haar handen en zegt waar de kleedkamers zijn, als ze hem dan aardig bedankt en wegloopt zie ik hem kijken met een blik die niet naar haar rug zijn gericht maar naar een ander deel. 

Lenthe POV

Dus hier sta ik dan in een kleedkamer met allerlei meiden met een lelijk tenue in mijn handen. De meiden staan vrolijk te kletsen en dan zie ik Natasja. Ik sprint ongeveer naar haar toe en zet mijn tas naast haar tas neer. Ze glimlacht vriendelijk.

"Dit tenue he, zo lelijk als ik weet niet wat" zegt ze terwijl ze daarna een kots beweging maakt. 

Ik lach hard.

"Meen je dit, moeten de meiden een rokje aan" zeg ik verbaasd nadat ik het rokje goed had bekeken.

"Ja zodat die vieze vent van een leraar goed naar je kont kan kijken"