Küçük alıntılar:
~
"Emret çiçeğim, tüm dünyayı önüne sereyim."
"İzin ver sevdiğim, bir gülüşün için ömrümü ver."
***
"Sana neden çiçeğim diyorum biliyor musun?" Yaralı ellerini göstererek hafifçe gülümsedi. "Benim çiçeklere alerjim var. Onlara dokun...
İris, Ateşhan'ın alaylı konuşmasına sinirlenmişti. "Hastaneye gitmeyi kabul etseydin endişelenmem gerekmezdi. Ya iltihaplanma falan olursa?"
"Abartma. En fazla izi kalır."
Elini göğsüne bastırıp ifadesini bozmadan konuştu. "Şu an ne kadar da rahatladım (!)" Sakin olmak adına derin nefesler alıp devam etti. "En azından sağlık ocağına falan gidelim bari?"
Ateşhan oturduğu bankta İris'e yaklaştı. "Belki yüzüme pansuman yapan kişinin sen olarak kalmasını istiyorumdur?"
İris gözlerini kaçırıp utançtan kızaran yüzünü sakladı. Ateşhan bu haline gülümsemek istese de aklı başka yerdeydi. İris'in evine adım attığı ve annesiyle tartışma yaşadığı günden 1 gün geçmişti. Dün gece neler yaşandığını öğrenmek için buraya, tanıştıkları yere, gelmişti ama İris yüzündeki aptal yaranın kanadığını görünce onu sakinleştirmeye çalışmaktan konuyu açamamıştı. Şimdi tam zamanı diyerek atıldı.
"Ah.. Bu arada dün gece bir sorun yaşamadın umarım?"
İris, gözlerini Ateşhan'a çevirdi. Bu soruyu beklemediği için afallamıştı. Aklına dün gece yemekte olanlar geldi.
"Babam eve geldiğinde annem hiçbir şey olmamış gibi davrandı. Benimle sıradan bir gün geçirmiş gibi konuşmalar yapmaya çalışınca dayanamadım. Babama eve bir adamla geldiğini, beni görünce hem telşlandığını hem de sinirlendiğini söyleyip anneme onun yanında bunun nedenini sordum. Tabii, babamı aldattığını itiraf etmesini beklemiyordum ama sessiz kalmasını beklerdim en azından. Ya da biraz utanmasını, özür dilemesini... Ne yaptı biliyor musun? Eve hiç gelmediğini söyledi. Tüm gün çalıştığını işten gelirken de ablamı okuldan aldığını söyledi. Beni da almaya gelmiş ama ben okulda yokmuşum."
"Ablan?" Dedi Ateşhan. "O inkar etmedi mi?"
"Hayır, inkar etmedi. Ben senin arkandan eve geldiğimde annem yoktu. Büyük ihtimal işe geri dönüp çıkışta Elisablamı almıştır. Annem kafayı sıyırdığımı beni psikoloğa götüreceğini söylüyor. Anne demeye utanıyorum artık."
