Taehyun
Okul bahçesinde hiç kimsenin gitmediği bir yere gitmiş oturuyordum. Sessizliği severdim. Yalnız olmaya da alışmıştım.
Okulda hiç arkadaşım yoktu ve beni sevdikleri de söylenemezdi. Arada sırada yanıma Soobin geliyordu. Onun da neden geldiğini anlayamıyordum.
Kulaklıklarımı takıp müzik dinlemeye başladım. Çok uzun sürmeden omzuma birinin dokunmasıyla gözümü açıp kafamı kaldırdım. Soobin di.
"Bir şey mi oldu?"
"Hayır. Seni görünce yanına geleyim dedim. Ne dinliyorsun?"
"Müzik."
Gamzelerini belli edecek şekilde güldü. "Müzik dinlediğini anladım zaten. Hangi müziği dinliyorsun?"
"Soobiniee!" Arkadan koşarak gelen Yeonjunla Soobin bıkkınca arkasına döndü. "Ne var Yeonjun?"
"Ne yapıyorsunuz?"
"Rahat bırakırsan Taehyunla sohbet edeceğiz."
"Siz hayırdır? Bu aralar çok konuşuyorsunuz."
"Sana ne!?"
"Ya Soobinie neden bana böyle davranıyorsun?"
Ayağa kalkıp kulaklıklarımı cebime koydum. "Nereye?" dedi Soobin.
"Sınıfta işlerim var size iyi sohbetler." diyip hızla oradan uzaklaştım.
Okulun içine girip basamakları hızlı hızlı çıkıp tuvalete gittim. Elimi yüzümü yıkayıp aynada kendime bakmaya başladım.
"Bıktım bu hayattan." Kafamı eğip derin bir nefes aldım.
Kafamı geri kaldırdığımda aynada bana bakan birini gördüm. Bizim okuldan değildi sanırım. Arkamı dönüp ona baktım. Çok yakışıklıydı.
"Kimsiniz?"
"Beni görüyor musun?" dedi şaşırmış bir şekilde.
"Görmemem mi gerekiyordu?"
Şok olmuş bir şekilde kendine bakıyordu. "Bu nasıl olur?" dedi.
"Delirdin mi?" Tuvaletten çıkacağım sırada bana seslendi.
"Bu okulda mı okuyorsun?" Arkama dönüp göz göze gelmemizi sağladım.
"Evet. Bu okulun öğrencisi değilsen giremezsin. Şimdi gidip güvenliği çağıracağım."
"Çağır." Çok rahattı.
"Manyak." diyip hızla tuvaletten çıkıp okul güvenliğinin yanına gittim.
"Tuvalette bir adam var. Bizim okuldan değil."
"Gel gidelim."
Tuvalete gittik. "İşte bu adam."
"Nerede?"
"Orada."
"Taehyun sen iyi misin? Burada kimse yok."
Karşımdaki adam bana sırıtarak bakıyordu. "Birde sırıtıyor ya!"
"Taehyun sen bir revire git istersen."
"Hayır. Adam burada işte görmüyor musunuz?" Güvenlik görevlisi bana şaşkın şaşkın bakıp tuvaletten çıktı.
O çıkınca içeri Soobin girdi. "Ne oldu?"
"Okulumuzdan olmayan biri tuvalete girdi. Güvenlik adamın nerede olduğunu sorup duruyor. Gösteriyorum görmüyor." Elimle karşımdaki adamı işaret ettim.
"Taehyun orada gerçekten biri yok."
"Nasıl ya? Ben görüyorum bana sırıtarak bakıyor."
"Gece uyuyamadın mı? Çok ders çalışıyorsun." diyip elini omzuma attı ve beni tuvaletten çıkardı.
Bahçeye çıktığımızda okulda popüler olan Jungkook'un karşısındaki birine bağırdığını duyduk. Herkes ona şaşkın şaşkın bakıyordu.
"Bu kimle konuşuyor be"
"Karşısındaki de bizim okuldan değil."
"Karşısında biri yok."
"Var."
"Yok Taehyun. Boş duvara bağırıyor şu an."
"Nasıl ya? Deliriyor muyum ben?"
Hızla o adamı gördüğüm tuvalete koştum. Orada mermere oturmuş duruyordu. "Kimsin sen? Ne yaptın bana?"
"Ben sana bir şey yapmadım. Sadece artık ruhları görebiliyorsun."
"Ne!?"
Oturduğu mermerden kalkıp yanıma geldi. O bana yaklaşırken ben geri geri gidiyordum. Sırtım duvara değdiğinde bana daha da yaklaşıp aramızda az bir mesafe kaldığında durdu.
"Biz birbirimizin ruh eşiyiz."
—————————
Uzun bir hikaye olacağını sanmıyorum ama yazıcam 🤓
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soulmate -TAEGYU-
Short StoryRuhlar ruh eşini bulduğunda eşleri onları hem görebiliyor hem de hissedebiliyorlardı. Beomgyu da ruh eşini bulup özgür kalmak istiyordu. "İstemiyorum. Beni öpmeni istemiyorum." "Sikeyim,o zaman yok oluşumu seyret!" +Jikook Yeonbin(?) [19/12/22] [3...