13.Bölüm

283 24 11
                                    

Robar çok kızgındı ezoya fakat hamile olduğu için üstüne gidemiyordu ne olursa olsun ezo onun sevdiği doğacak kızının annesiydi,öbür taraftan robar hozana yaptıklarını anlatmamıştı ezoya,ezonun bebeği 6 aylık olmuştu
Robar çocuk doğduktan sonra sorucaktı sorulması gereken hesabı 
İçerde deli gibi bi oraya bi buraya turlarken içeri dalan elfesyayla tebessüm etti arkasından ronyada girince tam olmuştu
Ezo mutlulukla baktı ana kızın yüzüne o da yakında bu duyguyla tanışacaktı robar bunu fark etmiş içi huzurla dolmuştu ki elfesya robarın arkasına saklanarak masum masum gülüyordu
-Dayı canaaaavaar!
Robar elfesyanın konuşmasına eriyordu babalık ona çok yakışacaktı belliydi
-Noldu dayısının gülü? Diye karşılık vermişti elfesyanın tatlı oyununa
-Annem beni kovalıyor!
-Aaa önce o başladı
Diye söze girmişti ronya sonrasında ana kız ezonun yanında oturmuşlardı ki ronya ezonun üzgün oluşuna takılmıştı robarla hâlâ barışmadıkları belliydi elfesyaya dönerek
-Annecim ezo ablanı aşağı indirir misin?
-Neden ki Ronya?
-Anama bak bi hem havada alırsın
Ezo tam itiraz edecekken
Elfesya ezoyu çekiştirmeye başlamıştı
-Hadi ezooo onu biraz gezdireliim
Diye karnını işaret etmişti ezonun
Ezo gülerek onay vermişti ağır adımlarla kapıdan çıkarken onlar çıktıktan sonra ronya söze girmişti
-Abiim!
-Söyle bakalım cimcime tek kaldıysak önemli bişey diceksin belli
-Ezoya yapma bunu hamile kadın valla çok üzülüyor
-Bunu yapmamalıydı diye yükselmişti robar
-Abi inan hozan onu tehdit etti
-Ne tehdidi ronya neyin tehdidi?
-Hozan ona elfesyaya zarar veririm dedi korktu ezo yoksa niyeti beni ve kızımı korumaktı
-Yinede söyleseydi ben bi çözüm yolu bulurdum!
-Korktu abi hem seni sevmese sence senden bi parçayı kabul edip tüm benliğiyle kabullenir miydi? Baksana haline kızı doğacak diye pek mutlu Bak ben artık burdayım burda olucam ne kendine ne sevdiğine ne de minnacık kızına bu eziyeti yapma
Robar hak veriyordu ronyaya derin bir iç çekip ronyanın saçlarını okşadı usul usul sonra gururunu bi kenara bırakıp sessizce
-Akşam konuşurum onunla
Diyiverdi ronya çok mutlu olmuştu abisi bişey dediyse yapardı hızla kendini toparlayarak abisine döndü
-Abi!
-Gülümm
-Ben babasız büyüdüm ya
Dedi buğulu gözlerle ve devam etti
-Sence kızıma bunu yapmaya hakkım var mı?
-Neyi?
-Babasız büyütmeyi!
Olumsuzca kafa salladı robar
-Hiç bir insan haketmez bunu ronya heleki elfesya asla haketmiyor
-Sen olsaydın abi yıllar sonra bi kızın olduğunu öğrendiğinde ne hissederdin?
-Bilemiyorum ama bence yıllarımın kaybıyla ortalığı yakardım
-Abi affedemem onu bidaha hem o evli
Dedi gözyaşlarına hakim olamadan
Robar omzundan tutarak kendine çekti sarıldı
-Ne olursa olsun o bir baba sadece kızından haberi olsun doğru olan bu
Ronya abisinin omzunda uzun uzun ağladı sonra kendini toparlayıp odasına çıktı mesaj attı yıllardır ezberinde olan numaraya
-Yarın görüşelim!
Kısa bi aradan sonra mesaj gelmişti
-Ne diye görüşcekmişiz?
-Önemli!
-Umarım öyledir,saat kaçta?
-İkindiye doğru her zaman ki yerde!
Diye mesaj gönderip bıraktı telefonu bir köşeye evet belki baweri affedemicekti ama kızını bilmeye hakkı vardı...
Bawer her ne kadar kırgın,kızgın,gururlu olsada sabahın erken saatlerinde kalkıp gitmişti,saatlerce bekleyeceğini biliyordu çünkü ronya dakik biriydi ikindi vakti dediyse ikindi vakti gelirdi.
Düşüncelere daldı bawer geçmiş ne çok şey götürmüştü ondan,telefonundan müzik açmış efkarlı bir şekilde sigaraya eşlik ediyordu,ronya gittiğinden beri sigaranın müptelası olmuştu.Ronya neler yaşamıştı diye düşüncelere dalmışken çoktan saatler geçmişti yelkovan ve akrep hızla ikindiye uğramıştı bile,dakikalar geçtikçe baweri ter basıyordu,elleri heyecandan titriyordu çünkü uzun zaman sonra ronyayla iki medeni insan gibi konuşacaklardı işte görünmüştü sırma saçlısı kederli olduğunu hemen anlamıştı güzel gözlerinden sessizce bekledi ronya gelip tam hizasında durmuştu uzunca bir müddet sessizliğin sesini dinlediler sonra kısık bir sesle sordu bawer
-Nasılsın Ronya?
Aynı ses tonuyla karşılık verdi ronya
-İyiyim diyemicek kadar hissizim!
Ya sen?
-Yıllar sonra iki yabancı gibi konuşacağımızı bilemicek kadar saf!
Dedi bawer çaresizce
Sinirle karşılık verdi ronya
-Sence neden yabancıyız?
-Mesafe!
-Aramıza mesafeleri sen koydun!
-Ben mi?
Diye sormuştu hayretle ronya
-Evet sen
Diye karşılık vermişti bawer
İki medeni insan gibi konuşmaları mümkün gözükmüyordu
-Ben miyim sevdiğini aramayan hı bawer ben miyim evlenen ben miyim yalancı bunlar mesafe, bunları ben mi yaptım söylesene!
-Peki ben miyim yıllar sonra kimden olduğu belli olmayan bi çocukla dönen ben miyim hiç bişey olmamış gibi davranan ya bunlar ne?
Bawer içindekileri dökücekken
Ronya eliyle susturmuştu baweri
-Yalnızca beni dinle ben buraya doğruları anlatmaya geldim tartışmaya değil
-Bawer ben kaçırıldım! İstanbula!
Bekledim öylece korkmadan beni bulursunuz ümidiyle beni bulacaklar dedim
Bilmiyordum ki oynanan oyunu, herkes öldüm zannetmiş aramamış kimse beni sormamış dahi
O hozan pisliği işte o zaman...
Sinirle ronyanın sözünü kesmişti bawer
-Sana dokundu mu?!
Ronya gözleri yuvalarından çıkarcasına baktı,hayretle
-Sen ne saçmalıyorsun?
Diyerek yüzüne şiddetli bir tokat attı
Utandı bawer devam etti sinirle ronya
-Ben kaçırılırken hamileymişim,çok sonradan öğrendim,kaçmaya çalıştım kurtulmaya çabaladım,Elfesyam doğdu binbir acı ve güçlük içinde doğurdum kızımı! Ona kıyamadım onu asla bırakamazdım o senden kalan tek parçamdı Hozan tehdit etti,ezoya ulaştım yine gelemedim,gelemedim,gelemedim
Dedi hıçkıra hıçkıra
Bawer donakalmıştı bir kızı olduğunu öğreniyordu
Ronya yere çöktü ayakları taşımıyordu onu bağıra bağıra konuştu
-Bu tepede söz verdik yıllar önce 
Dedi kesik kesik
-Tamda şurada bir kızımız olursa adı elfesya olucaktı,ya sen bil,tanı,hatırla diye elfesya koydum adını söylesene başkasının kızı olsa senin gibi ihanet edip karşına çıkar mıydım?Keşke dönmeseydim kızım böyle bir adam tanıyacağına babasız büyüsün dedim günlerce yıllarca hemde, başkasıyla olman benden çok kızıma zarar verecek evet elfesya senin kızın bunu bil ama nolur artık bize zarar vermee!
Devamını getiremeden yere yığıldı ronya
Bawer tuttu kollarından elleriyle
-Kalk birazda sen beni dinle
Diye bas bas bağırdı
-Lan ben gidişini,ölümünü kaldıramadım tamam mı!Asla ağzıma almam dediğim sigaranın esiriyim ben,sana öldü o dediklerinde inanmadım ben her yerdeydin kadın!Her yerdee!!Seni hiç unutmak istemedim ki hiç unutmadım da,lan ben kendi kokumu sıkarken bile seni hatırladım,güçlüsün sen,erkek adamsın sen dediklerinde ağlamak için geceleri bekledim,bekledim kadın bekledim gelirsin diye gelip gözyaşlarımı silersin diye çok bekledim ama sen gelmedin!gelmedin kadın!sonra haberim olmadan gülşinin ailesine söz verilmiş söz namustur dedim ama tamam demedim geldiği gibi gidicek dedim gittide zaten!Mecburdum anam yüzünden sonra sen yıllar sonra geldin yanında bi çocuk, lan içim gitti başkasından sandım ciğerim kaç parçaya bölündü sonra siktigim gururumu çöpe atıp konuşmaya konağa geldim bensiz daha mutlusun sandım bensizliği alıştırdın kendini sandım benim senin hayatında bidaha yerim olmaz sandım baktım çok mutlusun usulca terk ettim,benim yıllardır ne yaşadığımı biliyo musun söylesene ronya,elfesyanın ne suçu var bizim hikayemizde bizim yanlışlarımızda,
Lan kızım varmış benim hep hayalim olan bi kızım varmış beni tanımayan,bilmeyen belkide adımı dahi bilmeyen, kim daha zor durumda söyle ronya ben nasıl bakarım o küçük kızın yüzüne nasıl özür dilerim nasıl beni affet derim nasıl baban benim derim NASILLL!
Sen sadece sen mi yaşadın sandın ben yaşayan ölüydüm yoruldum ronya asıl sen bunu yapma bana gel geçmişi sarayım diyemem ama ben seni çok sevdim çok seviyorum kadın hayatım senden ibaret bide yeni öğrendiğim kızımdan...
Bawer arkasını dönüp bir müddet düşündükten sonra tekrar ronyaya döndü 
herşeyimiz bu tepede başladı yeniden başlasın mı hikayemiz? Benim,senin kızımızın yeni hikayesi mutlu sürüp mutlu bitecek bi hikayeye var mısın?
Benim o küçük kızın o küçük bedeninde taşıdığı yükü atmam lazım, seni seviyorum kadın yürekten...
Ronya içi dışına çıkana kadar ağladı,Ne zordu sevmek,kavuşmak,özlemek daha yerden kalkamamışken ayağa kaldırdı bawer ronyayı bahrına sımsıkı yaslayıp ronyayla beraber ağladı giden yıllara...
Sessizce fısıldadı ronyaya
-Bidaha benden gitme!Bu sefer kaldıramam!İnan ki kaldıramam...
İki gerçek aşık sımsıkı sarılmış delicesine ağlıyorlardı...

Arkadaşlar neden okuyup yorum ve vote vermiyorsunuz?İnanın çok üzülüyorum hep diyorum yine dicem "Emek var emek"!!!

Sen Benden Gittin GideliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin