Ronya sonunda ait olduğu topraklara dönmüştü gözleri doldu genç kadının yıllarca hasretti şehrine,şehrindeki adama,bu şehir her ne kadar acı yaşanmışlıklarla dolu bir şehirde olsa ronyanın tek sığınağıydı.
-Bugün artık herşey çok güzel olucak
-Anneee,burası muhteşem
-Beğendin mi?
-Çoook demekki babam bu yüzden bizi bulmaya gelmiyordu,anne hadi ben babamı çok merak ediyorum diye annesini çekiştirmeye başladı küçük elfesya.
Derin bir nefes aldı ronya yüzleşmesi gereken bir sürü insan vardı başta annesi onun kokusu bile burnunda tütüyordu babasının mezarını özlemişti ronya bawerini gözlerini çok özlemişti burnunun direği sızladı acıyı hissetti bawer deyince dünyası duruyordu kadının acaba nasıl bir tepki verecekti,atınıda çok özlemişti ronya bu şehir onun hayatıydı ve o hayatına kaldığı yerden devam edecekti,topraklarının havasını ciğerlerine kadar çekti kendini ne kadar hazır hissetmesede emin adımlarla ilerledi önce annesini görmesi gerekiyordu.
-Hadi abi ben hazırım
Kafasını sallamakla yetindi robar,robarın tek korkusu yarın gerçekleşecek olan bawerin düğünüydü küçüğü bunu kaldıramazdı bunu çok iyi biliyordu ve onun buna şahit olmasını istemiyordu.Arabasına bindi ve Miroğlu konağına doğru yola çıktılar.
Elfesya o kadar mutluydu ki yıllarca yaşadığı tutsak hayattan kurtulmuş özgürlüğün tadına yeni yeni varıyordu çoğu şeyi görmediği için ona tuhaf geliyordu annesi ne üzgün ne mutluydu ne olacağını bilemeyecek kadar masumdu elfesya, annesinin yaşadıklarına bitek o şahit olmuştu bu yüzden elfesya annesinin tek destekçisiydi.
Araba Miroğlu konağının önünde durdu herkes indi kafasını kaldırdı ronya evine baktı özlemle
-Annemin haberi yok dimi abi?
-Yok
-Umarım kalbine inmez
Yavaşça kapıya vurdu kapı ardına kadar açıldığında tüm vücut organları işlevlerini kaybetmiş gibiydi avluya doğru adım adım ilerledi ardından bir zılgıt sesi duydu ürktü önce dönüp baktığında ezoyu gördü ezo koşarak ona sarıldı ezonun karnı çıkmıştı bile zılgıt sesinden olsa gerek uzaktan bi ses geldi
-Noldu ezo bu ne sestir?
Demeye kalmadan ayakları yerden kesildi mizgin ananın ronyasını gördü karşısında tek bi kelime edemeden yığıldı oracıkta kendine geldiğinde ezoya döndü ezo ben hayal gördüm ronya buradaydı
Diye sayıklayınca ronya dayanamadı
-Burdayım anam!
Diye bağırdı
Yaşlı kadın inanamıyordu
-Allahım bu nasıl bir rüya
-Rüya değil anam gerçek
-Ronyaaaa
Yavaş yavaş yüzünü okşadı mizgin xanım
-Sseen gerçeksin!
-Ana dağlama yüreğimi kalk sarıl bana vallaha ben burdayım anaaaa!
Mizgin xanım kendine geldi kalktı ayağa sarıldı yavrusuna kemiklerini sıka sıka
-Yavrumm
-Anamm
Ana kız saatlerce hasret giderdi mizgin xanım hâlâ olanlara inanamıyordu gece saat 2 yi geçmesine rağmen uyuyamamıştı kimse
Ezo hamilelikten olsa gerek yorgun olduğunu söyleyip yukarı çıktı robar hemen ardından gitti tam merdivenler tamamlamıştı ki hasret kaldığı sesi duydu ezo
-Ezoo
Cevap vermedi ezo gözleri doldu
-Özür dilerim
-Bu kaçıncı robar ağa
-Bilmiyordum
-Ya nasıl bilmiyordun avaz avaz anlattım sana,sen bana inanmadın ama emin ol robar ağa gidecek bi yerim olsaydı asla durmazdım
-Yapma böyle ezo
-Şşt sakın sakın robar ağa ben sana bir kere inandım ağzımın payınıda aldım bana artık bişey söyleme şewbaş
Konuşamadı robar ağa ezo haklıydı ama o da haklıydı onun yerinde kim olsa aynısı yapardı diye düşündü ve usulca odasına çıkıp ezoyu rahatsız etmek istemediği için koltukta kıvrılarak uyudu sabah olduğunda bu görüntüye ezonun içi elvermedi
-Robar
-Efendim
-Yanımda uyu,yani yanlış anlama ilk günlerdeki gibi
-Hayır ezo ilk günlere dönmek istemiyorum
-Böylesi daha iyi
deyip aşağıya indi ezo
Aşağıda ikinci bi şoku yaşayan mizgin xanım vardı mutfakta küçük sarışın bi kız öylece oturmuş ona bakıyordu mizgin xanım dün geçirdiği baygınlık nedeniyle görememişti onu akşamında kızıyla sadece özlem gidermiş uzun bir aradan sonra beraber uyumuşlardı
-Sen kimsin?
Diye sordu
-Asıl sen kimsin?
Diye cevap vermişti elfesya
Mutfağa kahvaltı hazırlamaya inen ezo bu diyaloğa kahkaha attı
-Ne gülersin ezo kimdir bu?
-Ay ana Allah iyiliğini versin emi elfesya onun adı ronyanın kızı
-Hawaarrrr!!!!
Bu sese tüm konak halkı uyanmıştı elfesya alışık olmadığı bu nida karşısında ağlamaya başladı
-Ana korkuttun kızı!
Ronya koşarak mutfaktan içeri girmişti
-Elfeysa bitanem korkma güzelim anneannen çok sevindi ondan böyle bağırdı
-Anne gidelim burdan herkes çok tuhaf
-Tamam annecim sen ezo ablanla yukarı çık ben geliyorum
-Çabuk gel tamam mı?
-Tamam prensesim
Deyip saçlarını öpmüştü biliyordu ki kızını sakinleştiren tek şey buydu,ezoyla elfesya yukarı çıktığında annesini kızdırmaya karar vermişti ronya sırıtarak annesine döndü
-Neyse ana ben kızıma bakayım
-Ronya!!
-Ha ana?
-Bu kim
-Benim kızım
-Ronya beni dellendirme,hozandan mı?
-Saçmalama ana
-Ya ne kimin kızı?
-Bawerin kızı
-Bu mümkün değil
-Ben kaçırılırken hamileydim ana!
-Ronya?
-Hı
-Bawerin haberi var mı?
-Yok ana bugün elfesyayı götürcem anlatcam herşeyi
-Ama kızım
Sözünü tamamlayamadan kızının ağlamasıyla yukarı koştu ronya
Mizgin xanım bawerin bu gece evleneceğini söyleyemedi...
Diğer bölümde Ronya ile Bawer karşılaşacak ammaaa bawerin düğününde,elfesyanın başkasının kızı olduğunu düşünerek ayrıca ronya hâlâ bawerin resmi nikahlı eşi ve bir kuması var gülşin! bakalım neler olucak?
Hazır mıyız!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Benden Gittin Gideli
Fiksi Umum-Bir kızımız olsun Ronya,adını taşısın kürtlerin masal prensesi olsun,Elfesya'mızın gözleri bana, saçları sana benzesin.Her güldüğünde güneş daha bir ışık şaçsın -Olsun Bawerim,senden benden bir parçamız olsun,ama korkuyorum -Neyden Ronyam -Babam h...
