พับผ้าไหมเนื้อดีถักทออย่างประณีตวางเรียงกันบนโต๊ะเตี้ย พอนางกำนัลยื่นมาให้ หวังเยว่เอ๋อเพียงส่ายหน้าแล้วปัดมือให้เก็บลงไปอย่างไม่ค่อยชอบใจนัก จะคืนผู้ให้ก็มิอาจทำได้ เนื่องจากอีกฝ่ายอ้างว่าเป็นของขวัญสานไมตรีระหว่างแคว้น หากส่งคืนมิเท่ากับตัดรอนหรือ แต่กระนั้นนางก็บอกให้ขันทีกราบทูลเบื้องบนเพื่อทำเรื่องของกำนัลตอบแทน เพื่อที่จะให้บิดาออกหน้ามอบกลับให้แทน
แน่นอนว่านางจำสายตาของฉินหวางแห่งแคว้นฉู่ยามพิศมองตอนนางเล่นกู่ฉินได้เป็นอย่างดี นึกทีไรขนลุกทุกที จริงอยู่ที่เหยี๋ยนจินหลงจัดเป็นบุรุษงามจัดผู้หนึ่ง อันบุคลิกดูสง่าผ่าเผยแบบขุนพล ทว่ายามเปิดปากกล่าววาจาแต่ละทีกลับสุภาพอ่อนน้อมดั่งบัณฑิต แต่ความรู้สึกคล้ายถูกละลาบละล้วงราวกับเขาคิดกลืนกินตัวนางผ่านเนตรเฉี่ยวดั่งสุนัขจิ้งจอกได้ทำลายภาพลักษณ์เหล่านั้นจนสิ้น นางมิอาจหวั่นไหวไปกับสายตาแสนเจ้าชู้เช่นนั้นได้ ทั้งยังอึดอัดเป็นที่สุด ขณะที่คู่หมั้นของนางทั้งให้เกียรติและเทิดทูน ทำให้นางรู้สึกเหมือนเป็นสิ่งล้ำค่า แต่บุรุษชาวฉู่ผู้นี้กลับทำให้นางรู้สึกเหมือนเนื้ออันโอชาเพียงเท่านั้น
"เนื้อผ้างามนัก ส่งไปให้ฝ่ายเครื่องแต่งกายตัดฉลองพระองค์สวย ๆ ได้เลยเพคะ" นางกำนัลน้อยว่า "ฉินหวางผู้นี้ ทั้งรูปงามและมีน้ำใจ ดูเหมือนจะชื่นชมองค์หญิงมากเลยนะเพคะ"
หวังเยว่เอ๋อปรายตามองนางกำนัลน้อยเป็นเชิงปราม แต่ดูเหมือนนางยังจะฉอเลาะเอ่ยชมบุรุษผู้นี้ต่อไป
"ว่ากันว่าปราบต้าหลี่ได้อยู่หมัด เหล่าขุนนางต่างเคารพรัก พระชายาเอกก็ยังไม่มี สตรีผู้ใดจะโชคดีหนา" พูดไปพลางยิ้มไป ดูมิต่างจากสตรีในห้วงรัก ทันใดนั้นเสียงกระแอมดังขึ้น นางกำนัลน้อยเหลือบมองนางกำนัลผู้พี่แล้วหันมามองเจ้านาย พอตระหนักว่าบรรยากาศไม่ดีก็รีบเม้มปาก
YOU ARE READING
ตำนานหวงหลง (ตัวอย่าง)
Fantasyวิหคน้อยร่วงหล่นจากสวรรค์ จากองค์หญิงหย่งหวงกลายเป็นสามัญชน ชะตาพลิกผันแต่ยังโชคดีได้รับการอุปถัมภ์โดยเทพโอสถ วันหนึ่งบิดาบุญธรรมบอกให้นางออกไปเผชิญโลกกว้างเพื่อตามหาสุดยอดคัมภีร์ และนั่นหมายถึงการเดินทางเข้าสู่วังวนการเมืองในวังหลวง สงครามระหว่างแค...
