ณ จวนตระกูลฟู่ หานหลงซูยังคงอยู่คอยรับใช้อัครมหาเสนาบดีฟู่จิ้นสิงเช่นเดิม เนื้อหางานล้วนเข้าทางบัณฑิตหนุ่มอยู่พอสมควร มิหนำซ้ำฟู่จิ้นสิงค่อนข้างเกรงใจตระกูลหานเป็นทุนเดิม เลยดูแลประหนึ่งบุตรชายเสียมากกว่า ทั้งยังปล่อยให้เขาเข้าออกห้องหนังสือราวกับเป็นบ้านของตัวเอง การกินอยู่ภายในจวนตระกูลฟู่จึงมิได้ลำบากอันใด ทว่าเนื่องจากพี่ใหญ่ได้ฝากฝังทั้งครอบครัวและคอยเป็นหูเป็นตาเรื่ององค์หญิงใหญ่ เขาจึงเพิ่งค้นพบว่าการเป็นพี่ใหญ่ลำบากกว่าน้องคนเล็กมาก ยิ่งไปกว่านั้น ช่วงนี้เขาพบว่าต้องคอยต้อนรับองค์ชายหวังหย่งเซิงอยู่บ่อยครั้ง แม้มิตรภาพของเขากับรัชทายาทผู้นี้จะยาวนานมาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าองค์ชายมิได้ติดเขาแจเหมือนอย่างเช่นติดพี่ใหญ่
เห็นได้ชัดว่าหวังหย่งเซิงเริ่มพึงพอใจสตรีเป็นคราแรกเมื่ออายุสิบสี่นี่เอง
วันหนึ่งกลางฤดูใบไม้ร่วง ภายในห้องหนังสือของจวน หานหลงซูนั่งคัดลอกตำราให้ผู้เป็นนาย เขาได้รับคำชมเรื่องลายมือทั้งยังสามารถขัดเกลาสำนวนจากต้นฉบับให้เข้าใจง่ายกว่าเก่า การได้นั่งคัดลอกตำราย่อมหมายถึงนั่งอ่านทบทวนไปในตัว เขาจึงมิได้อิดออด ทั้งปัญหาเรื่องเหยี๋ยนจินหลงก็หมดไปแล้ว ยามนี้ได้นั่งทำงานเงียบ ๆ ตามลำพังจึงนับเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข
เสียเมื่อไร
เมื่อหูได้ยินเสียงดังกุกกักตรงประตู เขาใช้หางตาเหลือบมองจึงเห็นเด็กชายตัวผอมบางยืนแอบอยู่ ใต้รักแร้หนีบม้วนกระดาษ มืออีกข้างหิ้วกล่องหมึกและพู่กัน
"คุณชายฟู่?"
แม้เขาล่วงรู้ว่าฟู่เหม่ยจวี่คิดเช่นไรกับตนเอง แต่สองพี่น้องตระกูลฟู่ล้วนแสดงท่าทีไม่ค่อยเป็นมิตรกับเขานัก ทว่าครั้งนี้คุณชายตัวน้อยมาหาเขาถึงที่ย่อมต้องมีเรื่องให้ช่วยเป็นแน่ เขาจึงเชื้อเชิญให้เข้ามา แม้อันที่จริงมันเป็นห้องของบิดาเด็กชายก็ตาม
YOU ARE READING
ตำนานหวงหลง (ตัวอย่าง)
Fantasyวิหคน้อยร่วงหล่นจากสวรรค์ จากองค์หญิงหย่งหวงกลายเป็นสามัญชน ชะตาพลิกผันแต่ยังโชคดีได้รับการอุปถัมภ์โดยเทพโอสถ วันหนึ่งบิดาบุญธรรมบอกให้นางออกไปเผชิญโลกกว้างเพื่อตามหาสุดยอดคัมภีร์ และนั่นหมายถึงการเดินทางเข้าสู่วังวนการเมืองในวังหลวง สงครามระหว่างแค...
