Recep kızın karşı koyamadığı dudaklarından yavaşça uzaklaşırken Melis'in yüzüne bakmaya korkmuştu.Son olanlardan sonra kendisine sinirli olmalıydı.Bu hareketine ne tepki vereceğini kestiremez halde yüzüne baktığında Melis ne kızgındı ne mutlu.
"Özür dilerim Melis.Sana karşı hissettiklerimin önüne geçemiyorum artık.O kadar güzelsin,o kadar farklısın ki...Seninle olmadığım her saniye her dakika zarar veriyor bana artık.Bunu yapmamalıydım biliyorum.Biz sadece iş arkadaşıyız diyeceksin,haklısın da.Ama ben daha fazla bu hislerime kulak tıkayamayacaktım.Her şeyi biliyorsun artık işte.Ben seni sadece iş arkadaşım,partnerim olarak görmüyorum.Her sabah ilk senin gözlerine uyanmak,ellerin üşüdüğünde onları ellerimin arasında ben ısıtmak istiyorum.Seni tanıdığımdan beri yeni şeyler denemeyi bıraktım.Çünkü bir gün bunların hepsini seninle deneyimlemek istiyorum.Yeni yerleri seninle görmek ve oraya seninle anlam katmak istiyorum.Her başarımda,her yanlışımda yanımda sadece sen ol istiyorum.
Melis...Ben seni tanıdığımdan beri uyuyamıyorum,bir gün hayatımdan çıktığında seni hiç göremeyecek olma düşüncesi uykularımı kaçırıyor ve tüm gece güzel saçlarını,ela gözlerini,sanki bir rüya olan yüzünü düşünüyorum.Bir şey söylemeyecek misin Melis? Saçmalama biz sadece AyBer olarak varız ve sen Berk kadar şanslı değilsin demeyecek misin?"
Melis gözlerini çocuğun gözlerine dikmişti o konuşurken.Bu bakışta çocuğun söylediklerine duyulan bir hayranlık vardı sanki.Birdenbire karavanın kapısının açılmasıyla ikisi de bir rüyadan uyanmıştı sanki.Bu gelen Onur'du.
"Naptınız?Bi kahvenizi içmeye geldim."
Melis hemen ayaklanıp
"Ben yaparım."dedi içinde bulunduğu durumdan kaçmak ister gibi.
Onur Recep'e dönüp "Noldu,iyi mi o?Enerjisi bizim karavandan hissedilirdi.Durgun görünüyor bugün."
"He iyi iyi gayet iyi.Başı ağrıyormuş biraz."
"Al bakalım kahven.Afiyet olsun."
"Melo istersen ağrı kesici var bende."
"Ağrı kesici mi?Ne için?"
"Başın ağrıyormuş ya."
"Öyle miymiş?"dedi Melis,Recep'e hesap sorar gibi bakarken.
Recep hafif tebessüm edip başını öne eğdi.
Sahnelerini tamamlayıp evlerine dağılma vakti için karavanda toparlanıyordu Melis ve Recep.
"Melis,konuşamadık.Sana karşı hissettiklerimi biliyorsun artık.Bir şey demeyecek misin?"
"Recep çok yorgunum.Sonra konuşalım mı?"dedi çocuğun vereceği cevabı beklemeden karavandan çıkarken.
Melis eve gider gitmez bir duş alıp hemen çarşafından yastık yüzüne kadar bembeyaz olan yatağına atmıştı kendini.Gece lambasını kapatmayıp yastığını dikleştirmiş ve öylece oturmuştu içine.Düşünmeye başlamıştı.
"Neyi bekliyorum hala kollarına atılıp 'ben senin gibi şiirsi konuşamam ama aynı şeyleri ben de hissediyorum' demek için.Onunla olmak sanki hayal gibiydi.Şimdi sadece bir adım kaldı ama niye cesaret edemiyorum?İşime zarar verir diye mi?Yoksa beni mutsuz mu eder?Hayır aslaa...Off nereye kadar kaçıcaksın duygularından Melis?Senaryoda bile aşıksın ona.Hem de o bile daha hislerinin farkında değilken.Şimdi o tüm benliğini sundu sana ama sen elinin tersiyle itersen daha mı mutlu olacaksın?Napıcam ben?"diyip huzursuzca yataktan çıkıp başını odasındaki pencereden dışarı uzattı, biraz nefes almak için.Sokak lambasının tam altında bağdaş kurmuş halde ağzında sigarasıyla gördüğü çocuğu önce tanıyamadı.Dikkatli bakınca ve çocuk bakışlarını onun pencesine yöneltince anladı kim olduğunu ve tekrar emin oldu kendinden ve duygularından.Daha önce hissetmediği farklı bir dünyayı tattırmıştı Recep ona.Çocuğa tebessüm edip pencereyi kapattı ve üzerine montunu alıp hızla dışarı adımladı.
Çocuğun yanına giderken adımlarını yavaşlattı Melis.Recep de sigarasını yere fırlatıp ayağıyla söndürdü bakışlarını kızdan ayırmadan.
"Neden burdasın?Üşüyeceksin."
"Uyuyamadım yine.Öyle olunca da sana daha yakın olmak istedim.Bundan daha yakını olamaz bizim için..."dediği sırada yüzünü kavrayan ellerin ve dudağının üstündeki sıcak dudakların bir rüya olmadığını fark etmişti Recep.Melis yavaşça çocuğun dudaklarından ayrılırken yüzünü ondan uzaklaştırmamıştı.
"Ben senin gibi şiirsi konuşamam ama karavanda bana söylediğin her şeyin aynısını ben de senin için söyleyebilirim,çünkü hepsi hafızamda,o kalbimi titreten cümleleri asla unutturma bana tamam mı Recep Usta?Ben de seni seviyorum.Aybike'nin Berk'i sevdiği gibi mi bilmiyorum ama Melis de Recep'i çok seviyor."
