Kadınların hiçbirinin üzerinde kıyafet yoktu,hepsi çıplaktı.Bazılarının vücutlarında kanlar akıyordu hâlâ.Gözyaşları yüzlerindeki kanları ıslatırken kurumuştu.
Gözüme hemen sağ tarafımdaki yanan ateş çarpmıştı.Etrafa iğrenç bir koku yayılıyordu.Mide...
Karnımdaki acı uyuşmuştu artık karnımı tutsam bile hissetmiyordum.Üzerimdeki siyah hırkayı çıkarıp banyoya attıktan sonra kanın kırmızı renge boyadığı beyaz tişörtüme bakarken gözlerim kararmıştı. Banyo kapısından zar zor tutunarak odaya geçmiştim ki bir anda ayaklarımın bağı çözülmüştü,kendimi daha fazla tutamayarak yere bırakıvermiştim. Bayılmamıştım hâlâ bilincim yerindeydi lakin elimi kıpırdatacak gücüm dahi yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DAKİKALAR SONRA...
Yerde sırt üstü acılar içinde kıvranırken kapı açılmıştı.İbrahim odada kanlar içinde yerde yatan beni görünce hemen yanıma koşup"Sehra iyi misin ?"deyince hafifçe gülümseyerek"Hiç bu kadar özgür ve iyi olmamıştım..."dediğimde başımın altına bir yastık koyup dolaptan bir şeyler çıkarmaya başlamıştı.
Bir yandan da telefonla konuşuyordu "Dediğim gibi biletleri hemen alın bu akşam Türkiye'ye uçuyorum,ha bir de biletleri sahte kimliklerle alın buradan uçuşa geçtiğimizi kimse öğrenmemeli!"deyip telefonu kapatmıştı.
Hafifçe beni doğrultup üzerimdeki beyaz tişörtü çıkarırken ona bakmıyordum,o ise büyük bir soğukkanlılıkla yarayı temizlemeye başlamıştı bile.
"Dikişlerini çok zorlamışsın...neden hastane de direk benim yanıma gelmedin?"
Derken küçük bir çocuğu azarlar gibiydi.O yüz ifadesi karşısında gülesim gelmişti ,belki de uzun zamandır şefkat görmediğimdendi. İbrahim tekrar pansuman yapıp dikişlerimi sararken"Bugün gidiyoruz o yüzden bir iki saat dinlen."dediğinde kolunu tutarak" Türkiye'ye mi?"demiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni ayağa kaldırıp yatağa yatırmıştı,kendiside sandalyeye oturup"Evet ailem çoktan biletleri almıştır,kalacağımız yer de hazır yani düşünmene gerek yok."dedikten sonra kara gözleriyle gözlerime öyle bir bakmaya başlamıştı ki istemsizce aklımdan geçen soruyu yöneltivermiştim"Niye benim için bu kadar uğraşıyorsunuz?"dediğimde gözlerini benden kaçırarak "Senin yerinde bir başkası yardıma ihtiyacı olsaydı ona da yardım ederdim...sana özel bir durum değil."deyip banyoya gitmişti. Defteri okuduğumu bilmiyordu,okuduğumu söylersem kızar mıydı?
