-ÖLÜ-

114 17 1
                                    

6 YIL ÖNCE...

22 OCAK 2010

(JONATHAN'IN DİLİNDEN)

Bebeğimizin ölmediğini hâlen hayatta olduğunu Sehra'ya şimdilik söyleyemezdim, doğan bebeğe karşı sevgi besleyebilir miydi ki onca acıdan sonra....

Bebeğin işlemlerini hallettikten sonra başka bir hastaneye naklini aldırmıştım.Bao ile merdivenlerden yukarı çıkarken Bao,

-Bebeğin öldüğünü ne zaman öğrenecek?

Bir süre sessizce pencereden içeri giren loş ışığa baktıktan sonra "Bugün..."demiştim.

Sehra'nın odasının önüne gittiğimde ceketimin cebinde titreşen telefonu açıp kulağıma götürmüştüm.

📞Alo?

🔉Jonathan?

📞Kimsin?

🔉Tanımadın mı ben...ben Amelia!

Amelia mıydı arayan gerçekten onca yıl sonra?

📞Niye aradın beni onca yıl sonra?

🔉Annemle babam beni yetimhaneye bıraktığında ben sekiz sen on bir yaşındaydın,zaman hızlı geçiyor abi.

Susmuştum,kardeşimdi arayan yıllar önce annemin kabullenemediği babamın reddettiği benimse cevap hakkımın bile olmadığı kardeşim...

📞Nasılsın...

🔉Aslında iyiyim biliyor musun abi,annemi ve babamı affettim.Onları affedince içime gelen huzuru kimseye tarif edemem.

📞Mutlu oldum.

🔉Artık yetimhanede kalmıyorum, İtalya'ya üniversite için gitmeye hazırlanıyorum.

📞Ne okuyorsun?

🔉 Güzel Sanatlar okuyorum ya sen napıyorsun küçükken doktor olmak istediğini hatırlıyorum?

İçten bir şekilde güldükten sonra,

📞Ahh mazi gerçekten harap oldu Amelia,bunları yüz yüze konuşalım.

🔉 Gerçekten beni görmek istiyor musun abi?

📞Aslında varlığını anımsıyordum gerçekten bir kardeşim var mıydı yoksa ben mi öyle hatırlıyordum bilmiyordum lakin sen arayınca hafızamın beni yanıltmadığını anladım.

Soracak kimsem de yoktu,konuşacak derdimi anlatacak ne bir annem ne de bir babam....

🔉Ben de seni çok özledim abi.

📞 İtalya'ya ne zaman gidiyorsun?

🔉Yaklaşık iki ay sonra pasaportum ve diğer belgelerim hazır olunca gideceğim.

📞Ben iki ay içerisinde yanına Amerika'ya geleceğim.

🔉 Teşekkür ederim,beni unutmadığın için...

📞Ben teşekkür ederim beni hatırladığın için.

Yaklaşık bir saat kadar Sehra'nın odasının kapısının önündeki sandalyede oturup öylece duvara bakıp geçmişe dönmüştüm,iyi kötü hafızamda bir şeyler canlanıyordu.

Zaman geçiyor,öyle böyle geçiyor gerçekten de çok şey unutuluyordu bazı kesitler dışında...

Elimi yüzümü ovuşturduktan sonra Sehra'nın odasına girmiştim ki yatağın bomboş olduğunu görünce zihnimden geçen düşünceler kalbimin deli gibi çarpmasına sebep olmaya başlamıştı.

TÜRKİSTANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin