12

729 51 31
                                        












Weeks already passed at mag isa ka ngayon sa condo mo. Wala lang, trip mo lang mapag isa. You ghosted everyone. Hindi mo nga sila kinakausap sa personal kahit chat.


Ito ang isa sa red flag mo. Hindi mo alam paano makipag communicate. Lalo na when it comes to your feelings. Your friends always sent some comforting messages but you don't really know how to answer it genuinely. You're in darkness, again.


A complete darkness.


Lagi kang nagpapaka busy. Hindi mo rin nabibisita ang lola mo due to personal reasons.


It's already 8pm and you're just staring at the ceiling. You can't feel anything. It feels so heavy. Your chest feels so heavy to the point that the only thing you can do is to let out a heavy sigh.


You want to cry but you can't. Hindi mo alam ang gagawin mo. Agad kang pumasok sa kwarto mo at umupo sa kama. You hugged yourself.


Hindi pwedeng bumalik ka sa dati. You're already clean. You reminded yourself.


You slowly close your eyes and completely shut everything.








MIKEY





Putangina. Ilang araw niya na akong hindi kinakausap. Iniiwasan pa ako. Hindi ko alam kung may nagawa ba ako o ano.


"Here. Ito yung key sa condo niya. Go! Just fucking go!" Nagpapanic na sabi ni Hina.


"Hindi pwedeng mag isa lang si Y/N. You don't even know how her mind works. Puntahan mo na, susunod kami." Sabi ni Emma.


Ngayon ko lang nakitang mag seryoso 'tong kapatid ko. "Sige, una na ako." I said at agad na sumakay sa motor ko. Tangina. I'm nervous.


Wala pa nga atang 50 minutes nakarating na ako sa condo niya. Muntik pa ako madisgrasya haha tangina. Mayayari ako nito sa kanya pag nalaman niya.


I opened her condo and the first thing na sumalubong sa 'kin is her dog. A white dog.


I heard someone crying kaya agad akong pumunta sa room at dahan dahan itong binuksan and here she goes, my baby. She's crying her heart out habang nakayakap sa mga tuhod niya. Dali dali ko siyang pinuntahan and pulled her in a tight hug.


"Shh.. i'm here. I'm here na po. You don't have to endure it alone. Sabi ko naman sayo nandito lang ako." I whispered while caressing her hair.


She wrapped her arms around my waist and buried her face on my chest. "I-it hurts... so much."


"Saan? Saan masakit?"


"Chest." She whispered.


My poor baby. She's still thinking about the words na sinabi ng mga magulang niya. I kissed the top of her head. Hinayaan ko lang siya umiyak hanggang sa mapagod siya.


She fell asleep habang nakayakap sa 'kin. I gently removed her hands na nakayakap sa 'kin and carried her. I laid her sa bed at kinumutan siya. Inayos ko rin ang buhok niya.


I messaged her friends na wag na sumunod dahil baka magising pa siya. Ako na lang mag aalaga sa kanya.


I locked her condo at nilinis ang sala niya. Hindi matutuwa si Lola niyan pag nakita niyang ganto apo niya.


Nag order na rin ako ng mga foods for her para kumain siya pag gising niya. Pagkarating ng mga foods, dumiretso agad ako sa kwarto niya at sinama yung aso niya. Good thing, gusto ako ng pusa niya. Sana yung amo rin.


Bawat Piyesa | S. ManjiroTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon