1.Bölüm♡

2.1K 166 218
                                    

Seungmin'den:

Ohh Tanrım şu doktorluk ne kadar zor! Keşke bu mesleği seçerken 1 kere daha düşünseydim.

Akşama kadar bir çok hasta ile ilgilenmiş ve hasta olmadan günü bitirmiştim. Şimdi yapmam gereken şey arabama binip eve gitmek ve soluksuz bir uyku çekmek.

Aklımdakiler ile birlikte ayaklandım ve beyaz önlüğümü çıkartıp odamda bulunan askılığa astım. Deri ceketimi askılıktan aldım ve odamdan çıktım. Asistanım olan Lia yanıma geldi.

"Merhaba bay seungmin"

"Merhaba lia. Başka hastam yok değil mi ?" Eğer başka hastam varsa ona da baktıktan sonra eve giderdim.

"Hayır hayır başka hastanız yok gidebilirsiniz."

"Pekâlâ iyi akşamlar o zaman " lia gülümsedi ve başını salladı.

"İyi akşamlar bay seungmin." Diyerek yanımdan uzaklaştı. Ben de tüm çalışanlara 'iyi akşamlar' diyerek sonunda çıkışa varabilmiştim. Dışarı çıktığımda yaptığım ilk iş rahat bir nefes almak olmuştu. Yıllardır ne kadar hastanede çalışsam da hâlâ bu ilaç kokularına alışamamıştım.

Otoparka ilerledim ve anahtarımı cebimden çıkarıp arabamın yanına giderek kiliti açtım ve bindim.

Otoparktan çıkarak oto yola girdim ve arabamı son sürat sürmeye başladım.
Arabamda sesiz sakin yolculuk yaparken bir anda önüme bir şey fırladı ve arabayı ani fren yaparak durdurmuştum fakat kafamı direksiyona çarpmıştım. Çok sert çarptığım için kanıyordu fakat bunu umursamadım ve önüme atlayan şeye bakmak için arabadan indim.

Az daha çarpıcağım şeyin bir insan olduğunu görünce korkum arttı ve hızla o kişinin yanına gittim. Korktuğu için yere düşmüş ve sanırım bileğini kırmıştı çünkü bileğini tutuyordu.

Yanına çömelip yüzüne baktım. Bir erkekti ve benden büyük gözüküyordu.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen? Tanrı aşkına ölmek mi istiyorsun? Bir anda arabanın önüne fırlamak ne! Ya çarpsaydım sana?" Adam şaşkın şaşkın bana baktı ve gülümseyerek konuşmaya başladı.

" Öldüm de cennete mi düştüm acaba? Beyefendi bu güzelliğiniz halis mi?" Ne? Ne diyor bu be!

"Ne diyosun be! " Adam elini yavaşça yüzüme yaklaştırıp yüzüme düşen saçları arkaya itekledi ve yarama dokundu. Ne yapıyordu bu? Cidden ruh hastası falan mı?

"Bu yara benim yüzümden oldu ise gerçekten özür dilerim." Masum bakışlara kanmalı mıydım?

" Sorun değil fakat yolda ilerlerken dikkatli olmalısınız. Size bir şey oldu mu? " Ne kadar saçma bir soruydu bu adam bileğini tutuyor seungmin!

Kes iç ses!

İçimdeki savaşa son verip adama döndüm tekrardan.

" Evet oldu"

" Ne oldu?"

"Kalbim çok hızlı atıyor bir de bileğim acıyor." Tanrım yavşamayı bıraksın lütfen!

"Çok korktunuz sanırım ondandır."
Adam bana sırıttı ve ağzını yayarak konuştu.

"Yok ondan değildir. Her neyse ben BangChan siz?" Ellini uzattı ve yüzüme bakarak güldü. Elini tuttum

"Seungmin bende" kafasını salladı ve biraz düşündü. Ne düşünüyor acaba?

Sanane seung?

İç ses sana şurdan bir çakarım bak bir çakarım aklın şaşar!!

Tamam be kızma birader.

Sabır.

"İsmin güzelmiş daha önce hiç duymadığım ama kulağa güzel gelen bir isim" eyvallah.

"Teşekkür ederim. Eğer bir şeyiniz yoksa gidebilir miyim?" Lütfen. Gitmek istiyorum zaten başım ağrıyordu birde bu çıktı başıma kafayı yiyeceğim yakında!

"Yok bir şeyim ama bir şey sorabilir miyim ?" Kaşlarımı çattım ve elinden tutarak ayağa kaldırdım. Fark etmesemde elleri çok sıcaktı. Bu sıcaklık içimi ısıtmıştı.

"Tabi sorun" bana yaklaştı ve aramızda mesafe bırakmadı.

" Hangi hastanede çalışıyorsunuz?" Ne! Şoka girmiştim nasıl biliyordu doktor olduğumu?

"Sen! Nereden biliyorsun doktor olduğumu?" Güldü ve yanağımı öptü. Ben buna neden izin verdim? Tanrım öpüşü çok güzeldi

"Çok pis ilaç kokuyorsun buda ya doktor yada eczacı olduğunu gösterir eczacı sana yakışmıyor bence doktorsun. Attım ve tutu." Köpek falan mıydı acaba?

"Tanrım! Her neyse iyi akşamlar bayım!" Diyerek arkamı döndüm ve arabama ilerledim. Sürücü koltuğunun olduğu tarafın kapısını açmıştım ki tekrar o ses beni durdurdu.

" Hey! hadi ama hangi hastanede çalıştığını söylemedin!" Tamam seung sakin ol ve hastanenin adını söyle ve siktir git!

"Konkuk Üniversitesi Tıp Merkezi" dedim ve arabama binerek gazı kökledim. Gece gece uğraştığımız şeye bak arkadaş.

Arabayı otoparka koyup apartmana doğru ilerledim. Asansöre binip evimin olduğu kata bastım. Asansör durduğunda indim ve çantamda ki evimin anahtarını alarak kapıyı açtım. İçeriye girdiğimde her yerde kağıtlar,camlar ve bir sürü eşya vardı

"HAYIIIRRRRR!!!" Eve hırsız girmişti!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Allahım çok saçma oldu xndndnSeungmin bide hırsızla uğraşıcak

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Allahım çok saçma oldu xndndn
Seungmin bide hırsızla uğraşıcak.

Hastaneyi Google abiden baktım valla attım daha iyi bir hastane söyleyinde yazim aşklar.

Hadii iyi akşamlar (⁠•⁠ө⁠•⁠)⁠♡

Hastasıyız Dede / Chanmin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin