12.Bölüm

517 67 12
                                    

"bak seungmin bu nasıl?" Dedi Jisung elindeki 2 tane emziği gösterirken. Yorgunca kafamı sallamış ve üstümde,odamda,masamda,yerlerde ki eşyalara baktım. Tamı tamına 6 saattir kıyafet,ayakkabı,don,atlet,biberon gibi eşyaları gösteriyordu.

Kafamı yavaşça ağzında biberon emerek koltukta yatan Minho'ya baktım fakat o çoktan derin bir uykudaydı.

"Hannisim çok uykumuz geldi geri kalanına yarın baksak olmaz mı?" Lütfen sal beni adam yemin ederim şıp diye yatıcam şuraya.

"Ama az kaldı" dedi üzgün bir ses ile jisung, ben ise Yerdeki daha açılmamış 4 alışveriş poşetine baktım. Gerçekten çok az kalmış geriye bıraktığımız poşetlerde yeri boylamıştı zaten.

"Bak yemin ederim yarın eve gelip tüm eşyalara baştan sona bakacağım hatta seninle tekrar alışveriş yaparız ama lütfen artık gidelim mesaim çoktan bitti" Jisung dudak büzüp bana baktı sonra da gülümsedi ve kafa salladı 'olur' anlamında.

Kalkıp koltukta biberon emerek yatan Minho'yu dürtüm.

"Bismillah ne oldu yoksa minhoş ve jisungoş mu doğdu?" Keşke

"Yok öyle bir şey sadece kocan artık eve gitmemize izin verdi" Minho sanki küçük bir çocukmuş gibi sevinip bana sarıldı.

"Çok şükür Tanrım bir an asla eve gidemeyeceğim sandım" yemin ederim bende öyle sandım ne kıyafetmiş be benim o kadar kıyafetim yok.

İlk önce eşyaları toplayıp poşetlere koydum ve yarısını Minho'ya yarısını kendi elime verdim. Minho jisung ile asansöre bindiğinde bende kolumu koparmaya ant içmiş poşetlerle asansöre bindim.

Bagajın kapağını zor kapattım o ne biçim eşyaymış lan.

*****************

Eve geldiğimde eşyaları bebeklerin odasına koyup direk oradaki odama girip kendimi yatağa atıp uyudum.

Gece gece odadan sesler geliyordu tövbe yarabbim karşımda gecenin köründe kim var? O üzerime mi yürüyor?

Şuan gece gece karşımda bana yaklaşan birisi vardı ve ben sanırım yatağa işiyordum.

"Gelme üzerime katil!" Dedim ama o tabiki de üzerime gelmeye devam ediyordu. Tam çığlık atacaktım ki hemen elini ağzımın üzerine koyup örttü.

"Şşşş bağırma benim BangChan" dedi ve komodinin üzerinde ki gece lambasını açtı bu sayede yüzünü görebilmiştim.

"Sen mal mısın be adam! gece gece odamda ne işin var senin?" Kendini yatağımın boş kısmına atıp gözlerini kapattı.

"Seni özlemiş olabilirim"

"Özleme o zaman!"

"Sanki elimde olan bir şey" yani yapabilirdi. Kabul ediyorum çok yakışıklı,tatlı,karizmatik, cezbedici olabilirim ama kendinize hakim olun.

"Banane kalk yatağımdan!" Dedim ama ne fayda beni kolumdan tutup iyice yatağa uzandırdı ve bana sarıldı.

"Bıraksana beni!" Söylenmelerim boşunaydı sanki! Tanrım taciz ediliyorum ama elimden bir şey gelmiyor.

Bende ona sarılıp iyice yanaşıp gözlerimi kapattım ama BangChan'ın kalbi maraton koşusuna çıkmış gibi hızlı hızlı atıyordu.

"Şu kalbine sahip çık yatıyorum şurada" dedim. Kafasını sallayıp derince yutkundu. Ne yani benden bu kadar çok mu etkileniyordu?

"Evet senden deliler gibi etkileniyorum" dedi kafasını boynuma sokmadan önce.

Ben onu dışımdan mı söyledim? Aptalsın seung! Bende utana sıkıla gözlerimi kapattım ve yatmaya çalıştım ama aniden kapı açıldı.

"KALK SEUNG-" bağırması yarım kalmıştı çünkü ikimizi sarmaş dolaş görmüştü Tanrım bu çılgınca! Fakat Minho'nun gözlerinde endişe vardı bu yüzden önemsemeden bağırmaya devam etti.

"Jisung doğum yapıyor! Kalk hemen götürelim doktora" demesi ile hızla ayaklandık ikimizde. Hannisim doğum yapıyor ağlicam

Hepimiz koşarak aşağıya indik bu sayede jisung'u görmüştük. Jisung, derin derin nefes alıp veriyordu.

Yanına gidip kaldırdık ve dışarıya çıkıp arabaya bindirdik. Yanına ben ve minho oturmuştu Chan ise arabayı sürüyordu.

"Geçecek hannisim dayan. Minho hemen doktorunuzu ara ve haber ver." Demem ile minho telefonuna sarılıp doktoru aramıştı.

"Seungmin bebeklerim iyi olacak değil mi?" Jisung'un sorduğu soru ile hemen kafamı sallamış ve anlından öpmüştüm

"Geçecek merak etme sen. ayrıca bebeklerin çok iyi olacak bunun için endişelenme lütfen" minho telefonunu kapattı ve hemen Jisung ile ilgilendi.

"Derin derin nefesler al Jisung merak etme bebeklerimiz çok iyi olacak" dedi Minho ağlarken.

"Sen ne diye ağlıyorsun?" Dedi Jisung inlemeye karışık sesi ile

"Bilmiyorum ki" dedi minho Jisung'un dudağını öperken.

Arabanın durması ile geldiğimizi anlamıştım çünkü zekiyim. Dışarıda bizi bekleyen doktorlar hemen arabanın kapısı açmış ve jisung'u çıkarıp sedyeye yatırmışlardı.

Ramazan ayınız kutlu olsun♥

Uzun zamandır yazmıyordum yazayım dedim.

Öptüm 🤭


Hastasıyız Dede / Chanmin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin