Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Lineage."
Godsmack - Bulletproof
Dün akşamki Slytherin savunmamdan sonra Jungkook veya herhangi bir slytherin üyesiyle temasa geçmeden odama geçmiştim. O an hiç kimseyle konuşacak gücü kendimde bulamamıştım, Jungkook'da peşimden gelmemişti zaten. Kutlama çocuğu olmakla meşguldü.
Bugün ise ilk derse her zamanki Min Yoongi olarak ders başlamadan önce gelmiş ve yerime sakince oturmuştum. O ise her zamanki Jeon Jungkook çizgisini bozmayarak derse geç gelmişti ve yine her zamanki gibi üstü başı darmadağınıktı. Kravatı tam sıkılanamamış, gevşek bir şekilde bağlanmıştı. Gömleği pantolonun içinde değil, dışındaydı ve son düğmeleri iliklenmemişti. Cübbesi aceleyle giymesinden olsa gerek bir omzundan aşağı doğru kaymıştı. Tüm eşyalarını sağ eline sıkıştırmıştı. Hızla yerine geçerken kimsenin ağzından çıt çıkmamıştı. Ders Severus Snape'in dersiydi ve şanslıydı ki o da geç kalmıştı. Yoksa Snape'in bir sürü iğnelemelerine maruz kalacaktı.
Slytherin öğrencilerinin yeri olan arka sıralardaydı. Jimin bu dersten muaf olduğu için yanında değildi. Kendini yalnız hissediyor olmalıydı, oradaki tek öğrenciydi. Dönüp bakmak istesem de kendime hakim oldum. Bu beni tamamıyla bir zavallı gibi gösterirdi.
Yanımdaki Taehyung derse hazırlık kitaplarını tek tek çıkarmış ve hazırlamıştı. Klasik bir ravenclaw böyle yapardı. Son zamanlarda slytherinlerle fazla vakit geçirmiş olmalıydım. Ben de Taehyung'u takip ederek kitaplarımı sıranın üzerine dizdim. Profesör hala gelmemişti ve bu tuhaftı. Snape hiçbir zaman geç kalmazdı. Şu an ise ders başlayalı 15 dakikaya yakın zaman geçmişti.
"Seninki yatağa üniformasıyla yatıyor herhalde bu dağınıklığın başka bir açıklaması olamaz gibi." göz devirdim.
"Taehyung sence onun dağınık olması için yatağa böyle girmesine mi ihtiyacı var? Geç kalktığı için acele giyinmiş işte. Gerçi o sırf böyle görünmek için özenle yapmış bile olabilir. Kendisini çok kestiremiyorum."
"Hafif kıskançlık sezdim, etraftakiler gözlerini ondan ayıramadığı için sanırım."
Kaşlarımı çattım. "Hiç fark etmemiştim." gülerek elini omzuma koydu. "Bana yalan söyleme Yoongi. Yüzünden ne hissettiğin açıkça belli oluyor."
Homurdanarak önüme döndüm. Beni bu kadar iyi tanıması bazen sinir bozucu olabiliyordu. Gerçekten de Jungkook sınıfa girer girmez kendisi fark etmese de ilgi odağı oluyordu. Sebebi ise basitti; fazlasıyla yakışıklıydı. Üstelik sadece yakışıklı değil aynı zamanda hem çekici, hem eğlenceli, hem de popüler olan o kişiydi. İlgiyi üzerine çekmemesi saçma olurdu. Giydiği kıyafetleri bile etraftaki insanların ilgisini çekiyordu. Bunu bilerek yapmadığını bilsem de bu yoğun ilgi oldukça sinirimi bozmaya başlamıştı. Sınıfa girdiğinden beri kız-erkek herkes onu pür dikkat sırasına geçene kadar izlemiş ve hala ara ara kaçamak bakışlar atıyorlardı. Bu onun kesinlikle umurunda değildi. Başını sıraya koymuş, kollarını etrafına dolayıp uyku pozisyonu almıştı. Gece kutlama yapmış olmalılardı.
