EFSUNLU RÜZGAR

28.bölüm

Herkes cam kulübede oturmuş, çay içiyordu.

Efsun ve Gece önlerindeki kartonlardan karne için öğrencilerine süslü bir karne hazırlıyorlardı.

Görkay, Efsuna yardım ederken Hazarda Geceye yardım ediyordu. Rüzgar her ne kadar yardım etmek istesede Görkay buna izin vermemişti.

Sonuç olarak Rüzgar sinirliydi. Efsuna yaklaşamıyordu, buna izin vermiyordu ne Efsun ne de Görkay.

Berfu ve Barlas yan yana oturmuş Esmanın verdiği  krakerleri yerken  Urazda onlarla uğraşıyordu. Bugün  Rüzgarı  sinirlendirmediğini fark  eden Uraz ne yapsamda sinirlendirsem diye düşünmeye  başladı... bulmuştu  bu minnak ikili üzerinden  sinirlendirecekti.

" Rüzgar komutanım. Damadınız belli oldu."

Rüzgar, Uraza doğru  döndü. Ne demek istediğini  anlayamamıştı ki. Yan  yana oturup kraker yiyen hiçbir  şeyden  haberi olmayan Barlas ve  Berfuyu gösterdi.  Tam o sırada  Berfu krakerini düşürmüştü. Barlasta kendi krakerini veriyordu Berfuya. Uraz fotoğraflarını  çekti...

Rüzgar  kaşları çatık  bir şekilde  bakıyordu. Onun kızıydı  Berfu. Kimseye vermezdi.

Berfu ve Barlasın yanına doğru  ilerleyip Berfuyu kucağına aldı. Barlas ağlamaya  başladı. Uraz, Rüzgarın  bu haline kahkaha atarken Efsun kaşlarını çatarak  bakıyordu.

Tuncayda sırıtmakla meşguldü. Berfuda ağlıyor, Barlası istiyordu. Esma Barlası  kucağına  almış  sakinleştiriyordu. Rüzgar  somurtarak Berfuyu  Barlasın yanına  bıraktı. Berfuya adeta trip atıyordu.

Babasını  değilde  Barlası seçmişti. Kıskanıyordu  kızını.

Uraz daha  gür kahkaha atarken Rüzgar  sinirle ona döndü.

"Ayarlarımla oynuyorsun it herif. Kardeş onlar."

"Kardeşler yani komutanım..niye kardeş olmasınlar aynı anne babadan bunlar."

Dedi Uraz sinsice sırıtarak. Sonra Efsunun yanına  geldi.

"Yardım  edeyim mi Efsuncum."

"Et Urazcım et."
Dedi Efsun onun taklidini yaparak.

Gece ve Hazarda beraber kartonları  kesiyordu. Rüzgar  için  kriz geçirmelik bir ortam oluşturmuşlardı.

Barlas, Rüzgarı  küçük  eliyle itiyordu. Berfudan kıskanmıştı.

"Sende mi ulan."

Tuncay ve Esma kahkaha  atarken Rüzgar  somurtarak eski yerine oturdu.

Rüzgar  kafasına  koymuştu, konuşacaktı  Efsunla. Seviyorum seni diyecekti. Bekledim diyecekti. Bekliyorum diyecekti. Bekleyeceğim diyecekti...

Görkay, Efsunun üzülmesini  istemediğinden  Efsunun yanına yaklaştırmıyordu Rüzgarı. Biliyordu Efsun  seviyordu ve kırgındı. Rüzgarın  sevgisinden emin değildi. Sevgisinden emin olsa bile daha önce  bu kardeşi gibi gördüğü  kızı üzmüştü.

Urazda kartonları yapıştırıyordu. Tüm  kartonlar bittiğinde çikolata  da koymuşlardı kartonların içine. Öğrenciler  muhtemelen ilk defa böyle  birşeyle  karşılaşacaktı  süslü  kartonların içine  karnelerini koyup vereceklerdi.

Berfu huysuzlanmıştı, Efsun, Berfuyu kucağına  aldı. Rüzgar gözlerini  Efsundan ayırmıyordu. Kulübenin kapısı  açıldı. Umay ve Asımda gelmişti. Cereni de getirmişlerdi.

1 sene 1 ay önce  burada yılbaşı  kutlamışlardı. Rüzgar  ve Efsun yan yanaydı. Şimdi  de ayrı...

Berfu bir eliyle annesini sarmış diğer  eliyle de babasını  çağırıyordu. Rüzgar  fırsat  bu fırsat  diyip Efsunun yanına oturdu. Efsun Rüzgarın  yanına  oturduğunu fark etmişti. Oralı olmamıştı. Rüzgar  bu duruma üzülüyordu. Ama affettirecekti kendini.