Söyledikleri kalbimi dahada hızlandırırken sessiz kalmayı tercih ettim.
O da seviyordu. Ama bana bağırmıştı.
"Ben sana o gün bağırmak istemedim, gergindim. Askeriyede durumlar karışıktı."
Birşey demeyip yine susmayı tercih ettim. O da bunu anlamış olacak ki sadece sarıldı ve sustu.
Gece ve Cerenin geldiğini Cerenin
"teyze, dayımla öğretmenim neden sarılıyor , çok mu özlemişler birbirlerini?"
Demesiyle geldiklerini görmüştüm utanıp geri çekilmek istesemde Rüzgar sıkıca sarmış,
"Gitmene izin vermem." Diye benim duyacağım şekilde fısıldamıştı.
Gece Cerenin kulağına birşeyler söylüyor , ikisi gülüyordu . Bense utanmaktan sürekli renk değiştiriyordum.
Rüzgar , en sonunda kendinden beni biraz uzaklaştırıp
"Beni affetmen için herşeyi yaparım."
Telefonu aniden çaldığında birşey dememe fırsat kalmadan gitmesi gerekti.
Gece "oldu bu iş." Dedi sırıtarak. Ben utanırken
"Hadi hadi bize gel çay içelim. Cerenle kek yaptık."
"Evet, öğretmenim ben kek yaptım. Sende ye lütfennnn."
"Tamam,geliyorum."
Tek düşündüğüm şey BENİ SEVİYORDU.
ay, bayılacaktım galiba. Seviyordu beni.
Ama süründürecektim. Kırmıştı kalbimi.
Rüzgar geri gelip
"Ben askeriyeye geçiyorum, birkaç işim var akşama beklemeyin beni." Diyip aceleyle gitti.
Sanırım, bu aralar baya yoğunluk vardı.
Gece ve Cerenle bir süre daha oturmuştuk. Israrlarına rağmen eve geçmiştim. Düşünüyordum. Herşeyi...
Ne çok değişmişti hayatım ne çok yara almıştım.
Kulaklığımı taktım.
Pinhani-sevmekten usanmam
Ben ki sevmekten usanmam
Rüzgarın gözleri gözümün önünden gitmezken dedikleri kulağımda çınlıyordu.
Yorgundum ruhsal anlamda hemde fazlasıyla. Az sonra odamın kapısı açıldı. Babam gelmişti. Sustum, bekledim.
Arkam dönüktü.
Uyuyormuş gibi yaptım, muhattap olmak istemiyordum.
"Tamam kızım, tamam bakma dönme ama uyumadığını biliyorum."
Sesimi çıkarmadım, bu hayattaki yerimi anlamıştım onun için.
Saçlarımı okşamaya başladı. Yıllardır yapmadığı birşeydi. Bu donup kalmıştım. Beklemediğim birşeydi bu.
"Özür dilerim kızım, çok acil durum vardı yetişemedim."
Hiçbir cevap vermedim. Tüm gece mi işi vardı. Hadi diyelim asker ondan vardı, bunca sene??
Birdenbire sevgi göstermesi tuhafıma gitmişti. O da bunu açıklarcasına konuştu.
"Ben hatamı anladım kızım. Biz hiç baba kız olamadık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFSUNLU RÜZGAR
RomansaYıllar sonra babasıyla yeniden bir arada olan genç öğretmen Efsun, Diyarbakırda yaşayacaklarından habersiz aşık olur. Ancak herşey sandığı gibi gitmez. Etrafında türlü türlü oyunlar döner. bu oyunların farkında olmayan Efsun, sahte bir mutlu...
