ÖLÜM

A

Onu ölümün efendisi yapan ölümden korkmamasıydı. O öldüğünde ardındakileri düşünmeyecek kadar becil bir adamdı.

O duyguları sahiplenmeyen gerçek bir deliydi.

4.bölüm: İlk karşılaşma
05.04.2022
Oda 12 metrekareydi bunu biliyordum ev sahibine fazladan para ödememek için tam üç kez ölçmüştüm.

Parayı ben ödememiş olsam bile...

Bakışlarım beyaz tavanda gezindi.
Tavanı desteklemek için tamı tamına on destekleyici vardı.

Muhtemelen bu eski binada yaşanan şeylere yedisi dayanamamıştı çünkü on destekleyicinin yedisinde çatlaklar oldukça derin gözüküyordu.

Geride kalan sağlam üç destekleyicisinin biri tavan vantilatörünü tutuyordu.

Aslına bakarsanız dıştan onu da oldukça kuvvetli duruyordu.

Üzerime yıkılabilirdi ama bu önemli değildi.

Bu eve çok uğramıyordum bu yüzden evin vahim durumu bir sorun teşkil etmiyordu.

Aslında bu eve uğramamamın sebebi geçmişe dönmekten nefret etmemden kaynaklanıyordu. Ne zaman bu eve gelsem geçmişi anımsıyordum. Dört duvarla çevrili her şey beni geçmişe götürüyor ve elle geçiriyordu.

Evsiz olduğum için mutluydum dört duvarlı bir hapishaneden daha iyi hissetirmesi çoğu zaman acı veriyor olsada.

Görüyordunuz ya gecenin çoğunu çöpte ya da bir köşede dövülmüş olarak geçiriyordum.

Bir gün yıkılacağını biliyordum evet. Umudum yine dövüldüğüm bir günün akşamı yıkılmasıydı ama bende bu şans oldukça pekte mümkün olacağını zannetmiyordum.

Eve aylarca uğramayıp tek bir gün uğrasaydım o gün kesinlikle bu bina yıkılırdı.

Düşündüğüm şeyi fark edip büyük bir kahkaha attım.

Çarşafı daha çok üzerime çekip yatakta daha çok yayıldım.

Sabahtan beridir uyanmış tavanı seyredip saçma sapan şeyler düşünüyordum, bazen beynime ve zihnime eziyet ettiğimi düşünüyordum.

Ama insanın düşünecek bir şeyi olmaması çok kötüydü, boş bir kafa boş bir zihinle yaşayıp duruyordum.

Beni oyalayacak tek bir şey bile yoktu.

İnsanların düşüneceği bir sürü şeyi olduğu için oldukça şanslıydılar.

Bir aile, çocuk,para, eğitim kariyer,borç hatta ve hatta aşk.

Düşünmek ve bakmak zorunda olduğum bir ailem yoktu.
Düşündüğüm ve sorumluluğunu aldığım bir çocuğumda yoktu.
Para konusuna değinmek bile istemiyordum.
Eğitim ve kariyer seçeneği beni güldürüyordu.
Çünkü daha hayatın tokadını yememiş insanların düşündüğü şeylerdi bunlar.

Gözüme fazla basit bir sorun gibi geliyordu.

Bir şeyler satın almıyor çalıyordum bu yüzden borcum da yoktu.
Pekala olsa bile ödemezdim.

Aşk.

Bir şeyin gerçekten asla gerçekleşmeyeceğini hiç düşündünüz mü?
İşte aşkta benim için tamda öyle bir şeydi.
İnanmıyordum çünkü bulunduğum koşularda gerçekleşmeyecek şeylerin başında geliyordu onun arkasından eğitim, kariyer evlilik aile gibi cart curt meseleler geliyordu.

İşte böyle düşünecek hiç bir şeyim olmadığı için sabah kalktığımda düşünmek ve üzülmek için böyle saçma sapan şeyler düşünüyordum.