My Assassin Brothers

chapter 11

LUNA CHARLOTTE's POV.

NANATILI pa kame ng ilang araw sa Russia, gusto pa sana ni Dad na lumipat at mag transfer kami sa ibang school but i protests. Mag aantay parin ako na ma aanounce ang nanalo sa student council's no matter what happen.

Alam ko at naniniwala ako kay Kiel na pag wala na siya sa university ay iiwan niya din sa amin ang trabaho niya at gusto ko siyang maka sama sa loob ng taon na kasama ko pa siya sa university.

I don't love him or like him but.. I just want to be with him, i like his accompany and he's also a great listener.

Jin is always there for me, but Jin won't stay with me forever i know na someday aalis din siya dahil sa ka gustuhan ng mga magulang niya. Controlled na controlled talaga siya ng mga ito, kaya minsan ay gusto ko nalang kutusan itong si Jin dahil sa pag sunod sunod niya sa mga magulang niya.

Kung hindi pa siguro ako nake alam noon ay nag hihirap itong si Jin sa kursong law at nasa Law firm na. Ayaw niya daw kasi non at gusto niyang tawaging Archi. Hindi Atty.

"Lun's you ok?" Nagulat ako sa tanong ni Kuya Midnight habang nililinisan ang sugat ko sa paa.

Nakuha ko iyon nung nakaraang kinuha ako nila Mhiel dahil kinaladkad nila ako at pinahirapan pa nang maiigi.

"I'm Fine kuya thank you" Tumayo ako at umalis doon.

Iniwan ko sila Kuya sa living room at lumabas papuntang garden, its looks like my mama's garded. Puno iyon ng bulaklak, mga paboritong bulaklak ni mama ang andoon.

Gulat na gulat parin akong naka titig sa mga bulaklak nang may bigla akong maramdaman na presensya sa likudan ko.

"Your mom and i used to live here" Pa umpisa ni Dad sa likod ko. "She's the one who plant those flowers, i guess she really like flowers" Tumabi sa akin si Dad. "I wonder why she named you Luna. It means Moon right?" Tanong nito at tumango naman ako.

Maraming katanungan sa isip ko na gusto kong itanong pero hindi ko magawa.

Ayokong mabigla si dad sa mga itatanong ko, pero kailangan diba? para gumaan ang pakiramdam ko?, kailangan ko itanong diba?.

"Dad can i ask something?. About mom?" pasimula ko.

"Hmm?? sure"

"Do you love her?" Tanong ko at naupo kami sa isang bench na naka tapat sa isang bakod na puro rosas at nasisinagan kami ng buwan doon.

Supp Lun's..

"Of course" Ngumiti siya sa akin. "Alam mo sa totoo lang gusto kong i keep ang mommy mo noon pero hindi ko magawa, lalo na nung malaman ko na mag kakaron kami ng anak na babae" paliwanag nito habang naka ngiti sa akin.

"Why didn't you keep her?. Why didn't you keep us?" Naluluha kong tanong.

"Its because of your grandparents hon." Mapaklang ngumiti si dad at tumingin sa langit. "Ang ipinasa nila sa akin ay ang ayoko, ako lang kasi ang nag iisang anak na lalaki. Actually meron pa kaso namatay siya, or should i say pinatay siya" Marahas na bumuntong hininga si dad.

Hindi ko alam ang mararamdaman ko, all this time my pinapasan din siyang problema.

"You know hon, if i cound stay by your mom's side?, i would stay" Ngumiti siya. "Hindi sa pinapagaan ko ang pakiramdam mo, yun talaga ang gusto ko kahit sabihin mo pa sa mga kapatid mo i don't care" he said.

Ngumiti nalang ako sa langit at nanlamig ako bigla dahil sa malamig na haangin na yumakap sa akin. Chills went over me.

"Ayos lang naman dad kahit sabihin mo na ayaw mo sa mama ko, I'll accept it." nginitian ko siya. "no matter what happen alam kong mahal ka din ni mama, why? because when i was a kid i always heard her praying and that pray is for my loving dad".