CESUR

11.bölüm

Barlasın annesi ile benim babamın alakası neydi anlayamıyordum. Üstelik barlas babamı tanıyordu. Bizim aramizdaki bağ nasıldı. Benim neden bunlardan haberim yoktu. Neden bana hiç bahsetmedi eser babam. Kafamdaki soruları dayanamayıp barlasa öfke ile yönelttim.

"Babamı tanıyorsun, benim babam ile senin annenin ne alakası var, beni nasıl tanıyorsun,kimsiniz siz!!"

Diyerek sonda öfke patlaması yaşamıştım. Herkes her şeyi biliyordu ama ben hiçbir şeyden haberdar değildim.

Barlas öfke ile kalkıp bağırmaya başladı.

"Senin o pezevenk baban,benim anneme tecavüz etti."

Demesi ile elim ağzıma çıktı. Bu kadar pis bir adam mıydı.

"Her şeyi öğrenmek istiyorum"

Dedigimde barlas banka vurmaya başlamıştı. Bağırıyordu,sinirleniyordu.

"Anneme tecavüz etti lan tecavüz. Ona istemeden dokundu. Zarar verdi. Peki sonra ne oldu benim pezevenk babam anneme inanmadı. Kardeşine inandı."

Dediği an taşlar yerine oturmaya başlamıştı. Onca kurduğu cümleler içinde en son kullandığı cümle beynimde tekrarlanıyordu.

"K-kardeş m-mi?"

Dediğimde barlas bana yaklaşıp bağırdı.

"Senin baban benim amcam!!!"

Diyince bir anlık dengemi şaşırdım ve geriye doğru afallamaya başladım. Barlasın dediği her kelime kalbime bıçak gibi saplanırken gerçekleri öğrenmek zoruma gitmişti. Böyle hiçbir şeyi bilmeden yaşamaya alışmıştım. Simdi teker teker her seyi öğrenmek hayatımı nasıl etkileyecekti kestiremiyordum.

Kendimi kontrol edip bağırmaya başladım.

"Neden bana söylemedin, he neden söylemedin. Bunu bile bile neden ya neden neden"

Diyerek kendimi kaybetmiştim. En son hatırladığım şey barlasın göğsüne defalarca vurmamdı.

...

Alin barlasın göğsüne defalarca vurduktan sonra bir anda bayılmıştı. Barlas anında kucağına alıp arabaya bindirmiş,hastaneye yetiştirmişti. Şuan serum takılı şekilde yanında barlas aline bakıyordu.

"Sana bir şey olucak zannettim."

Diyerek aline bakıyordu. Bu gerçekleri söylemek barlası rahatlatsa da alini nasıl etkileyecekti bilmiyordu.

Barlas dakikalardır alinin yanında iken korumalarına talimat verip hastaneyi koruma altına almalarını emretmişti.

Alin gözünü açtığında barlas oh çekerek alinin elini öptü.

"Sonunda"

Diyince alin barlasa bakmıyordu. Ona dargındı. Her seyi biliyordu ve söylememişti. Bir anda duyduklarını sindirememişti. Bunları sindirmeye zamanı yokken babası olacak adamın bir kadına tecavüz etmesi ve o kadının sevdiği adamın annesi olması hikayesini öğrenince de bünyesi bu kadar gerçekleri kaldıramamıştı.

Barlasa bakmayınca barlas elini alinin çenesine yerleştirip alinin yüzünü kendine çevirdi ve sinirle konuştu.

"Sana anlatmak kolay değil. Dile getirmek hiç kolay değil. O iki pezevenk yüzünden annem neler çekti,ben neler çektim bilemezsin. Anla beni alin."

Dediginde sona doğru sesi kısılmıştı. Bu gerçekleri dillendirmek barlas için kolay değildi. Bu hayattaki tek sevdiği annesiyken onu kaybetmişti. Cocuktu ve her gün ağlıyordu. Neden hastalıktan,kazadan ölmedi diye. Annesinin bu durumda ölmesi kalbini acıtıyordu. Annesine bunu yaşatanları öldürmek istemiyordu. Onların ölmek için yalvarmak istediklerini duymak istiyordu. Cehennemi burada onlara tattırmak istiyordu.