CESUR

15.bölüm

Barlas alini öptükten sonra beraber arabaya bindiler. Alin derin nefesler alıp verip sakinleşmeye çalışıyordu ama hiç beklemediği anlarda yaşadığı şeyleri kaldıramıyordu. Barlas aline bakıp elini aldı ve öptü.

"Sen çok güçlü bir kadınsın."

Dediginde alin güldü.

"Hiç sanmıyorum."

"Ben sanıyorum."

Derken barlasın telefonu çalmıştı. Telefonu açtıktan beş saniye sonra alinin elinde hapsolmuş eli kaskatı kesilmeye başlamıştı. Duyduğu şey karşısında sinirlerine hakim olamayıp bağırmaya başladı.

"OZAN BEN SENİ ORAYA NEDEN KOYDUM! O ADAM BİR INSAN ILE BILE ANLAŞMAYACAK DEMEDIM MI SIKICEM BÖYLE IŞI"

diyerek telefonu kapattığında alin tedirginlikle sordu.

"Ne oldu barlas"

Barlas iç çekti.

"Italya'ya dönüyorum."

Dediginde alinin göz yaşları akmaya başladı.

"Beni böyle bırakma,sana ihtiyacım var."

Diyince barlas arabayı kenara çekti ve aline döndü,alnından öptü,saçlarını okşadı.  Sevdigi kadın için Az önceki sinirini bir kenara bırakmıştı.

"Güzelim o it uyuşturucuları depolamış yarın çıkartacakmış depodan. Çökertmem lazım."

Dediğinde alin barlasa yaklaştı.

"Ben de gelicem."

Dediginde barlas sinirle kaşlarını çattı.

"Benden seni tehlikenin içine atmamı istiyorsun."

Dediginde alinin gözleri dönmüştü öfkeden. Babasını alt etmek istiyordu.

"Ben de gelicem bitti. Hem sen yok musun yanımda"

Dediginde barlas ofkelendi.

"Benim yanımda sana kimse dokunamaz! Ama seni oraya götürmem bitti."

Diyerek önüne döndü ve arabayı çalıştırdı.

...

Barlas ve alin şirkete gelmişlerdi. Birlikte içeriye girdiklerinde iki yabancı gibiydiler. Alin tam odasına girecekti ki onu görmeye gelen aslan kayayı görünce korumalara bağırdı.

"Çıkartın bunu dışarıya!"

Diyince aslan kaya gülerek alinin yanına geldi.

"Gittikçe güzelleşiyorsun. Bana ait olman için her şeyi yapacam."

Diyince alin kahkaha attıktan sonra ciddileşti.

"Ben barlas saraloğluna aidim. Onunum. Her zerrem ona ait. Bana hicbir zaman sahip olamayacaksın."

Diyerek yanından geçmişti.

...

Alin üst üste yaşadığı olayların üstüne üzerindeki sinirini holdingteki odasını yıkarak atmıştı. 22 yıldır görmediği babasını görmüştü. Kendi hayatı ile ilgili bir sürü şey öğrenmişti ama hepsi ona gereksiz geliyordu. Hiç öğrenmemeliydi belki de. Bu süreç içerisinde onun için  tek güzel olay barlas ile birlikte olmasıydı. Onu seviyordu,birlikte her şeyin üstesinden geleceklerine inanıyordu. Birbirlerine sarılmak bile günün yorgunluğunu atmak için güzel bir terapiydi. Birbirlerinin kokularını aldıkları an bütün dünya onlar için duruyor sadece o anda kalıyorlardı.