4.bölüm

568 16 0
                                    





Onun yanından çıkarken güçlü çıksam da kapıyı kapattığım an omuzlarım düşmüştü. Ögrendiklerim doğru muydu bilmiyorum ama eğer doğruysa ben bunca yıl kimin yanında büyümüştüm. Barlas saraloğlunun söyledikleri ile benim yaşadıklarım aynı kişiye ait olamazdı. Villasından çıkarken etrafta sadece ormanlık vardı. Buraya gelmemi hatırlamadığım için nereye gideceğimi de bilmiyordum. Tüm cesaretimle iki yoldan birini seçerek yolda yürümeye başladım. Çantamdan telefonumu çıkartıp taksi çağırdım.






Geldiğimde otele direkt girip içimdeki çelik yeleği çıkartmıştım. Iyi ki çıkartmıştım. Buraya gelmeden önce ne ile karşılaşacağımı bilmediğim için aldığım en iyi tedbirlerden biri olabilirdi. Duş aldım ve çıktığımda şort takımımı giyerek akşama kendim için bilet almıştım.


Barlas saraloğlu gelmemişti benimle. Benim zaten onu ikna etmeyi düşünmem saçmaydı. Bir de üstelik her şey senin yüzünden dedi. Eğer ben onu kurtarmasaydım şuan yaşıyor olabilir miydi acaba. Ben baba ve oğlu kavuşturmak istemiştim. Bir babanın evladı için yaptığı şeyler beni etkilemişti.


Kendi babamı tanımazken bile onun sevgisi hep ihtiyacım olan şeydi ve simdi bir babanın sevgisini görünce bir daha kendime üzüldüm. Neden bıraktılar beni,bir hatadan ibaretsem neden başta aldırmadılar acı çekeceğimi bile bile. Onlara karşı nefretten başka bir duygu besleyemiyordum.


Bileti alıp güzel bir yemek yemiştim. Cok uzun süre aç kalmıştım. Italyan makarnalarından bir çeşidini  yedikten sonra ne yapsam diye düşünürken dışarı çıkıp biraz gezmek istedim. Kalabalık ortamda kimse bana zarar veremezdi. Yanıma ne olur ne olmaz silah alacaktım. Tam yataktan çıkıp hazırlanacakken asistanımdan mesaj gelmişti.


Bu akşam özel bir davete katılacaktım. Buradayken bu fırsatı değerlendirmemi istemişti. Ne kadar şuan iş görüşmesi yapmak istemesem de korkum yüzünden kısa süre içerisinde bu kadar sık uçağa binebilecegimi düşünmüyordum. Ne giysem diye düşünürken nasıl bir davet olduğunu ögrenmek için asistanımı arayıp detaylarını öğrendim.



Hazırdım. Şık bir mekan olduğunu öğrendim.

Fazla açık giymiştim ama beğendiğim için tereddüt etmeden giyindim. Çıktığımda mekana yarım saat olduğunu görünce sevindim.

Yarım saat içerisinde içeri girdiğimde inanılmaz büyük,türkiye'deki restaurantlara benzemiyordu. Iceride sadece davetliler vardı ve ben daha kalabalık beklerken sadece on kişiydik.

Içeri girip tek tek tanıştıktan sonra bir kişi vardı ve o kişi buradaki iş dünyası için oldukça önemli biri olduğu için şuan sadece sohbet ediliyordu.

Herkesten müsaade alırken lavaboya girdikten sonra terasa çıkıp biraz hava almak istedigimde birsürü arabanın restaurantın önünde durduğunu ve icerisinden birsürü korumalar çıkıyordu.




Ellerimi bagdaç yapıp çıkacak kişiyi merak ediyordum ki garson beni aşağı çağırmıştı. Son kişi bu kişi olması gerekiyordu çünkü davetlilerden başkası giremezdi. Aşağı indigimde yerime geçtim ve herkes gibi içeri girmesini bekledim. Diğer iş adamlarına baktığımda hepsi önünü ilikliyordu ve bu beni biraz güldürmüştü. Kendileri iş adamı degilde gelecek kişinin köleleri gibiydi sanki. Hemen yanımdaki kadın elbisesini daha da yukarı çıkartırken gözlerim kocaman açıldı. Bu kadar kendini düşüremezdi. Ben bu elbiseyi giyinirken kendimi aynada güzel gördüğüm icun,kendim için giyinirken bazı kadınların kendilerini erkeklere sergilemesi midemi bulandırıyordu.


CESURHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin