Eylül, aldı benden kimsesizliğimi
Ardıma baktığımda yanan bir kalp
Dedi elveda, lüzmu yok sevilmenin
Tarifi yok, aşkım ağlıyor derin derin
Mağlup olmuştum ellerim nasırlı
Kan çanakları benim için ağladı
Gidiyorum bir Anka olup gökyüzüne
Çaresi yok, yüreğime kanat bağladın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kaderdir insan ömründe ölüm
Poésie"Ne yaşamın sırrına erebildim, Ne ölümün tadını alabildim, Yalnızca sustum, Ve yalnızca konuşacağım."
