"Fiddleford mu? Ama bu olamaz! Onunla tanıştım, bana senin yanında olduğunu söylemişti." dedi Mason kaşlarını çatarak, etrafında dönmeye başlamıştı bile. "Bu çok saçma! Neden sana ihanet etsin? Bana yakın olduğunuzu söylemişti. Yalan mıydı?" dedi ve durup başı hâlâ yerde olan Ford' a baktı. "Ford amca?"
Ford elindeki kağıdı yırtarcasına sıkıyordu. Kağıt elinde buruş buruş olmuş ve damla damla akan gözyaşları yüzünden ıslanmıştı.
"Ford amca, oturmak ister misin?" dedi Mabel adamın kolundan tutarak. Ford kendisini sertçe yere bıraktı, kağıdı yere koydu ve elleriyle yüzünü kapattı.
Bill üzgünce miyavlıyor ve ona başını sürtüyordu. Ford dizlerini kendine çektiğinde Bill birkaç adım geriledi, onun biraz tek başına kalmaya ihtiyacı olduğunu biliyordu. Ama küçük kız kedinin davranışlarına aldırış etmedi ve büyük amcasının yanına oturup kollarını ona sardı. Mason birkaç adım uzakta Bill' i kucağına almış onları izliyordu. Ford bir süre sessiz ve hareketsiz kaldıktan sonra küçük kızı kucakladı, ona sıkı sıkı sarıldı.
"Anlatmak istersen dinlemeye hazırız amca." dedi Mabel adama sarılırken. "Biz seni yargılamayız."
"O içerideki katliamı yapan adam bu mu?" dedi Mason mırıltıyla. Biraz hayal kırıklığına uğraşmıştı. Karşısında daha cesur ve acımasız birini bekliyordu, ağlayan bir ihtiyarı değil.
Bill onu onaylar gibi miyavladı. O da bu durumdan memnun değil gibiydi. Ford' un bu halini çok zayıf buluyordu, onu elbette seviyordu ama duygulara bu kadar dikkat etmesinden mutlu değildi, onu anlayamıyordu.
Mabel ikisine kızgın bir bakış attığında Mason ve Bill gözlerini kaçırdılar.
"Önceden beni seven herkes şimdi benden nefret ediyor." dedi Ford kısıkça çıkan sesiyle. Kardeşim, erkek arkadaşım... En azından kedim hala beni seviyor." dedi Ford ve Mabel' a sarılmayı kesip gözünden akan yaşları sildi. "Bir de artık siz ikiniz varsınız yanımda." dedi Ford ve burnunu çekti.
Bill Mason' ın kucağından indi ve Ford' un kucağına çıktı. Ford başını seveceği sırada pençelerini çıkarmadan patisiyle ona bir tokat attı ve miyavladı. Ardından geri dönüp tekrar Mason' ın kucağına atladı.
"Bill! Seni kötü kedi!" dedi Mabel kızgın gözlerini kediye dikerek. Kedi ona dil çıkardığında Mason kıkırdadı.
"Kedi haklı Mabel! Ford amca bir mafya ve isyanın lideri! Saçma sapan duygusal ve bazı kişisel meselelerle ilgilenmemeli! Çok daha büyük sorumlulukları var, o acımasız bir lider olmalı!" dedi Mason Bill' i omzuna yerleştirerek. "Önceki durduğumuz odayı gördün, onu o hale getiren kişi şimdi zayıf, acınası halde ve bebek gibi ağlıyor! Bu ne büyük bir kepazelik!"
"Mason! Kaba olma." dedi Mabel kardeşini uyararak. Ford Mabel'ı omuzundan tuttu ve ondan yardım alarak ayağa kalktı. "Kardeşin haklı Mabel, bunlar acımasız olabilir ama gerçekler. Saçma konulara vakit ayıramam. Bill neden beni kurtarmak için onu seçti şimdi çok daha iyi anlıyorum." dedi Ford ve gururla Mason' a baktı.
Mason hafifçe gülümsedi. Mabel iç çekti. "Biliyorum Ford amca... Mason bu gerçeklerde hep daha acımasız ve cesur olmuştur. Bu yüzden benden hep daha iyi."
"Ne saçmalıyorsun Mabel? Sen her açıdan benden daha iyisin! Tamam, zeki olabilirim ama senin kadar güçlü ya da cesur değilim, ceset gördüğümde hala kusabilirim." dedi Mason şaşkınlıkla. Kardeşi cidden böyle mi düşünüyordu. "Ayrıca ailemizin gözdesi sensin...."
"Mason, sen kör müsün?" dedi Mabel hayretler içerisinde. "Sen her zaman en sevilen oldun! Seni zorladılar çünkü daha iyisi olabileceğini biliyorlardı! Bana yumuşak davrandılar çünkü bu işler bana göre değil, ben bu dünyaya ait değilim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gravity Falls Mafya Au -Bitti-
Fanfic-Tamamlandı- Normalde bir Mafya Au var ama Billdip çöplüğüne dönüştüğü için ondan hoşlanmıyorum. Bu yüzden yeni bir Mafya Au yapma kararı aldım! Bu çok daha güzel ve direniş içeriyor >:) Bolca anarşizm içeriyor. Kötü örnek oluşturabilecek davran...
