İki gün evde kalmıştım, annem okula gitmemi söylediğinde eşyalarımı hazırladım.
Hazırlanarak evden çıktım, sınıfa girdim, kulaklıklarımı taktım, telefon dan resim açarak çizmeye başladım, çizmeyi çok seviyordum.
Yoongi geldi, yine çikolata bıraktığında attım, sanki bebek kandırıyordu gerizekalı, yerinden kalkıcak gibi oldu ama kalkmadı, ders boyunca not aldım, teneffüs lerde çizim yaptım, arkadaşları arada yanıma geldiler.
İyi çocuklardı, biraz konuştum ve geri gittiler, içimde hala ağlama isteği vardı ama bastırdım, ben güçlü biriydim, güçlüydüm.
Okul bittiğinde biraz dolaştım, park'a gittim, ağaca yaslandım, karşıdan yoongi ve arkadaşları göründüğünde göz devirdim, neden her yerden çıkıyorlardı anlamış değildim.
Kitap açarak okumaya başladım, taehyung koşarak "hoseoook" diyerek geldiğinde o'na baktım, gülerek "nasılsın" dediğinde "iyi" diyerek kitaba döndüm.
En kırılganları taehyung'du ama bu umrumda değildi, kimseyi yanımda istemiyordum, şeker uzattı "al, bunun tadı çook güzel" dediğinde şekere baktım, kahveliydi, o'nu kırmamak için aldım "teşekkür ederim" dediğimde güldü "görüşürüz" diyerek gitti.
Şekeri açarak yedim, tadı güzeldi, kitabı okumaya devam ettim, annem arayarak bir şeyler istediğinde onayladım.
Kalktım , markete giderek istediklerini aldım, eve geldim, annem gülerek "hoseok yoongi'ler gelicek" dediğinde göz devirdim "banane anne" diyerek odama gittim, yanıma geldi "hoseok neden arkadaş olmuyorsun" dediğinde kafamı salladım "istemiyorum, yemeğede gelmiycem" dediğimde saçlarımı öptü,aşşağı indi.
Aşşağıdan kurabiye ve su alarak odama çıktım, kapımı kilitledim, yatağıma oturdum, biraz oyun oynadım.
Zil çaldığında annemin sesini duydum, kitabımı alarak okumaya başladım, kapım açılmaya çalışıldığında göz devirdim, yoongi "hoseok aç kapıyı" dediğinde ses çıkartmadım, biraz daha konuştu ama takmadım.
Gittiğinde derin bir nefes aldım, anahtar sesi geldiğinde kalktım, kapıyı açarak güldü "selam" dediğinde kaşlarımı çattım "çık odamdan" dediğimde kafasını salladı "hayır" dediğinde sinir ile "defol" diyerek ittirdim.
Kapıyı kapattım, anahtarımı koyarak kilitledim, açmaya çalıştığında olmadı, yatağıma oturdum, kapımı çalarak "hoseok yapma ama" dediğinde göz devirdim.
Kapımı çalmaya devam etti, annemin sesini duydum "hoseok kapıyı aç lütfen" dediğinde kalkarak açtım, gülerek "bebeğim, yoongi ile ilgilen" dediğinde "hayır" dediğimde yanaklarını mı tuttu "lütfen" dediğinde kafamı salladım, 17 yaşındaydım ama hala bebek gibi davranıyordum, ama bunu seviyordum, ne yapabilirdim ki.
Yoongi odama geldiğinde masama oturdum, gidene kadar konuşsada takmadım, keşke ilk tanıştığımız gibi kalsaydım, ozaman maskem sağlamdı, şimdi ise parçalanmış.
/
/
