Human To Witch / Minsung

16-Garanti

(Baştan söylim smut içeriyo)

Ben salonda koltukta oturup kitap okurken Minho yanıma gelmişti.

"Gitmenizi istiyorlar."

"Ne? Kim? Kimlerin?"

"Neden o kadar içtiğimi sormuştun ya hani. 3 ileri gelen sonradan cadı olmuş ve çocuğu olmayan kişilerin gitmesi fikrini ortaya attı. Reddettik, ama bunu daha üst kurumlara taşımak istediklerini söylediler. Ben de çektim gittim. Sonra da sinirden çok içtim."

"Anladım... Peki kabul edildi mi?"

"Bilmiyorun ama büyük ihtimalle hayır, reddedildi. Fakat bana kalırsa işimizi garantiye almalıyız." Anlamazca kaşlarımı çattım. Ne?

"Anlamadım?"

"Diyorum ki işimizi garantiye alalım. Çocuğu olmayanları göndereceklerini söylediler. Yani-"

"Şimdi sen çocuk yapalım mı demek istiyorsun?" Gözlerini kaçırıp kafasını olumlu anlamda salladı.

"Kendim için değil, işimi garantiye almak için söylüyorum." Sesi kısık sesle
ve utanarak konuştuğu için bebek sesi gibi çıkmıştı. Seni ham yapabilir miyim acaba?

"Hm hm. Anladım..."

"Ee? Yapıyor muyuz, yapmıyor muyuz?"

"Saat kaç?"

"Saatle işimizin ne alakası var?"

"Boş konuşma da saati söyle sen."

"Saat... 21.37 imiş."

"Hm hm."

"Sen soruma cevap ver. Yapıyor muyuz, yapmıyor muyuz?" Dudaklarımı büzdüm.

"Bilmem. Sence?"

"Bana göre yapalım."

"O zaman yapalım." Şaşkınca gözlerini büyüttü.

"Ne?"

"Yapalım."

"Gerçekten mi?" Göz devirdim.

"Bence ben kararımı değiştirmeden sus ve yapacaksan şu çocuğu yap. Hemen şimdi."

"Bak, emin misin?" T-shirtünün yakasından tutup onu kendime çektiğimde bana şaşkın gözlerle bakıyordu.

"Lee Minho, yap şu çocuğu. Derhal."

"Vay, emir kiplerine bak sen. Peki, yapalım." Boynuma yaklaştığında onu durdurdum. "Ne oldu?"

"Koltukta mı?"

"Ha, doğru." Beni aniden kucağına aldığına küçük bir çığlık attım. "Çığlık atman gereken an şu an değil bebeğim." Omzuna yumruk attım.

"Sus. Utandırma beni." Beni yatak odasına çıkartıp duvara yaslamıştı. Yatağa yatırsana, ne diye duvara fırlatıyorsun, pislik herif!

"Ah, sırtım!"

"İnlemenin de sırası değil." Tekrar omzuna yumruk attım. "Ov, acıdı." Yemin et.

"Acısın diye vurdum zaten."

"Her neyse... Şimdi anın tadını çıkaralım..." Yavaş yavaş boynuma yaklaşıyordu. Nefeslerini boynumda hissettiğimde nefesim titrek çıkmaya başlamıştı. Ah! Şimdiden mi?!

Boynuma derin öpücükler bırakmaya başlamıştı. Başımı yukarı kaldırıp ona daha çok yer açtım. Boynumda pütürlü dilini hissetmek... Evet, kalkıyor.