(tanıtım)2. bölüm.Benim ismim Alev

62 13 47
                                    

Yukarıdaki müziği açmayı unutmayın;)

(Alevin anlatımıyla)

Merhaba.Ben Alev.6 yaşındayım.Annem ve babam durumumuz çok kötü olduğu için yurtdışına iş bulmaya gitti.Ben Amcamlarda kalıyorum.Onların durumu bizim aksimize iyi.Bana kendi çocukları gibi bakıyorlar fakat ben anne ve babamı istiyorum.Onları çok özledim.Bazen evden kaçıp yanımızdaki piknik yerine gidiyorum.İzin alsam olur fakat kaçmayı daha eğlenceli buluyorum.Amcamin anlattıklarına göre ben çok küçükken sudan çok korkarmışım.Su içmeyi çok seviyor ama üzerime bir damla düşen gibi ağlıyormuşum.Alev ismini bu yüzden çok seviyorum.Suyu seven ama sudan korkan.Neyse ben bu gün yine evden kaçtım ve her zamanki yerime gittim.Göletin yanına gittim ve ayaklarımı suya sallayıp etrafı izledim.Bir çocuğun annesi ona küçük şövalyem diye sesleniyordu.Bir an düşündüm."Benimde annem yanımda olsaydı bana prensesim diye seslenir miydi ? Dalmıştım ve kendimde nasıl olduğunu bilmeden suya düşmüştüm.Garip bir şekilde suyun altında 3 dakikadır nefessiz kalıyordum.Gozumu açtığımda yanımda onu gördüm beni sürükleyerek sudan çıkarıyordu .... Küçük şövalyeyi..

(Bir kaç saat sonra)

Evdeydim. Sıcacık yatağımda uzanmıştım.Olanlari düşündüm.Beni sudan küçük şövalye kurtarmıştı ve tanıştık oyun oynadık.Onu da anne babasını özlüyordu.Sonra amcam geldi ve beni aldı.Ustum kumlu olmadığına göre yengem üzerimi değişmiş olmalıydı.Şimdi anlıyorum.Bende büyüyünce ailemle birlikte yaşamak için çok çalışıp para kazanacağım.10 tane araba 15 tane villa alıp birinide Tuncaya vereceğim.Artık paraya ihtiyacım vardı ...Ailemi canlı görmek için.

(12 yıl sonra)

Odamda oturmuş, bilgisayarda "Mafia City" izliyordum.Bir yandan da telefonda iş arıyordum.Evet tahmin ettiğiniz gibi annem ve babam hala gelmediler.Bazen konuşuyoruz.Ben onlara iş aradığımı söylemedim.
-Alev kızım gel yemek hazır- yengem bana seslendi bilgisayarımı kapatıp aşağı iniyordum.
-Merhaba.Nasılsın koçum iyi misin.Bu gün hangi gezegeni görmeye gidiyoruz?-kuzenim Buray 5 yaşında ve astronot olmak istiyor.
-Merhaba abliş iyiyim. Merkür'u ziyaret etmeyi gidiyoruz.Hadi bin uzay aracı kalkıyor.
-Tamam bindim hadi gidelim.-dedim gülmekten konuşamıyorum
-Buray.Hadi oğlum izin ver ablan yemeğini yesin sonra oynarsınız.Bu arada kızım sana bir elbise diktirmek istedim.Geçenlerde çarşıya çıkmıştım.Genç kızlar güzel elbiseler giyiyor.Bende dedim benim kızım niye gitmesin.Yemegini ye sonra gidip kıyafetini alırsın.Ben seçtim ama beğenmezsen oradan başkalarını ala bilirsin canım .-dedi yengem.Beni anne şevkati ile seviyor hiç bir şeyimi eksik etmiyordu.Kendimi ona karşı çok mahcup hiss ediyorum.

-Tesekkur ederim yenge.Ne gerek vardı,zaten kıyafetlerim çok.-dedim utanarak.
-Tesekkure ne gerek var kızım.Sende gençsin.Guzel elbiseler giymek seninde hakkın.-dedi ve saçlarımdan öptü.
-Cok teşekkür ederim.İyiki varsınız.

Yemek yedikten sonra evden çıktım.Kiyafetimi almıştım ve yengem bana çok güzel bir kıyafet seçmişti.Yaninda ayakkabı,çanta ve takıları da vardı.Beyaz bir elbiseydi.Omuz kısımları ve kemeri şeffaf taşlarla süslenmişti.Çanta ve ayakkabıda beyazdı.Tabiki takılarda.Yengemin zevkli olduğunu şimdi bir kere daha anladım .Eve giderken telefonuma mesaj geldi .Merak edio tıkladım.

"Merhaba.Sizi ucunda 1000000₺ olan yarışmaya davet ediyorum.Karavanla size söylenilen yerlere gidip taşları bulacak ve geri döneceksiniz.Oyun 4 kişiden oluşan bir oyun.Fakat bir kural var"her gün 3 şeyden vazgeçeceksiniz".Bu o kadar kolay değil .Karavanda ne kadar az eşya olursa o kadar çabuk gider.Eger katilmak istiyorsanız isminizi yaşınızı ve doğduğunuz yeri yazıp gönder bilirsiniz.Oyun 15 Eylül size gönderilen konumda 14:00 da başlayacak.İyi şanslar"

Yerimde donup kalmıştım.1 dakika sonra kendime geldim.Evet bu yarışmaya katılacak ve parayı kazanıp ailemi toplayacaktım.

Eve gittim.Ve evdekilere her şeyi anlattım.İlk önce tereddüt ettiler fakat sonra izin verdiler.ismimi yaşımı ve memleketimi yazıp gönderdim

"Alev.18 yaş . İstanbul "

Hemen gittim ve küçük valiz aldım.İcine yeni elbisemi,ve kıyafetlerimi aldım.Kiyafet fazla almıştım.5 elbise,10 kazak,10 pantolon,5 tayt ve bazı şeyler.Bilgisayarimi,kimliklerimi cüzdanımı ve birkaç makyaj malzemeleri aldım.5 tane ayakkabı aldım yenisinide sayarsak 6 tane oldu.Hayir oxundugu kadar büyük değil küçük bir valizdi.Evet artık hazırdım.Benim ismim Alev.Bana dokunursan yanarsın.Ama bensiz ısınamayanda var...












Merhaba canlarım ☯✿Nasilsiniz?
Bu gün biraz kısa bölümle geldim.Lutfen yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın.Bu beni çok mutlu ediyor.Gecelim sorulara.

"Sizce Alevin annesi ve babası gerçekten iş içinmi yurt dışına gitmişti?"

"Eğer iş için gitmişlerse neden bu kadar süreye dönmediler?"

"Alev iyi bir karaktermi yoksa kötümü?"

Bu günlük bu kadar canlarım.Yarın Korayın hikayesiyle sizinle birlikte olacağım.Gorusuruz<3

*KARAVAN*★Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin