5.Bölüm: Yolculuk

20 4 27
                                    

Merhaba, nasılsınız?
Yukarıdaki müziği açmayı,oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın🌺iyi okumalar♥️✨

(Yazarın anlatımıyla)
*Hatırlatma:Kemal Ekrem ve Tayfun Karatay oyunun kurucuları,isterseniz ilk bölümün başına baka bilirsiniz;)*

Şirkette gerginlik gitgide artıyordu.Çünkü çalışanından biri Kemal Ekrem ve Tayfun Karataya karşı gelmişti.

"Ben ne diyorsam öyledir"diye bağırdı Kemal Ekrem.

"Hayır efendim birine göre hepsi ölemez.Ne demek ya uçurumdan düşmek?"-diye karşı geldi çalışan.Onun bu oyundan haberi vardı ve çocuklara zarar gelmemesi için elinden geleni yapıyordu.

"Sen bana hangi sıfatla karşı geliyorsun Füsun.Sen kimsin?Ben ölecek diyorum,demek ölecekler."-dedi Kemal.

"Bende günahsızlar ölmeyecek diyorum"-dedi Füsun."Eğer çocuklara zarar gelirse inan ki bildiğim her şeyi polise anlatırım"-devam etti.

"Beni polisle tehdit ediyorsun ha Füsun?Bu kadar mı yani? Teşekkür ederim.Ve sende bunu bil çocuklar yarın telefonu verdikten hemen sonra uçurumdan düşecekler."-dedi ve şalteri indirdi.Yarın telefonları verdikten sonra çocuklar ölecekti.

⛓️

(Saat 9:00)

Alarmım çalmıştı.Bu gün gidecektik.Ama nereye gidecekdik?

Alev sencede fazla tepkisiz değil misin? Kızım ölebilir sin biliyorsun değil mi?TAMAM indiniz karavandan ne yapacaksın?Ormana iniyorsunuz ve bilmediğiniz yerlere gideceksiniz.Bu arada dün taşı götürme diniz.Taslari toplamalısınız.Ama zaten oyun olduğu gibi ilerlemiyor.Rahat ol.Bu başına birşey gelmeyeceği gerçeğini değiştirmez.

Ayağa kalktım ve banyoya girdim.Herkes uyuyordu.Temizlenip banyodan çıktım.

"Kalkın ahaliiiii"-diye yüksek sesle söyledim. Bağırdın.

Gizem perdesini açtı bende karavanın ortasında yüksek sesle söylediğim için Tuncay uyanmış şaşkın şaşkın bana bakıyordu.

"Kızım niye bağırıyon ya,içine Koray mı kaçtı?"-diye sordu Gizem.

"Evet ben kaçtım gıcık, sonrası?"-Koray perdesini açıp banyoya doğru ilerlerken dedi.

"Günaydın"-dedi Berke.

"Günaydın"-dedi Tuncay.

Mutfağa doğru ilerleyip sofra hazırladım.Kalanlarida banyoya girip çıkmış sofraya oturmuş bekliyorlardı.

Yemeğimizi yerken "dolapta sizin yemekleriniz var,bolca su erzak alın başımıza ne geleceğini bilmiyoruz.Ve bu arada dikkat ettiniz mi bilmem taşları toplamadık"dedim.Ve suyu alıp içtim.

"Aaa gerçekten taşları unuttuk"-dedi Gizem.

"Zaten artık önemi yok"-Tuncay dedi bende başımı sallayarak onayladım.

Bir saat sonra hepimiz hazırdık tam anlamıyla.Gizemle karavanı son on dördüncü kontrolümüzden sonra oturduk.

"Evet hazırız hepimiz?"dedim.Sordum da söylenebilir yani.

"Yes hazırız"-dedi Koray. Büyük gün,macera ve gizemlerle dolu.Kim bile bilirdi ki sadece para için gelmiş 5 kişi böyle bir şeyin kurbanı oluyor.Ne kadar belli etmesemde korkuyordum. Özlüyordum da ailemi.Keşke anne,baba bana bunu yaşatmazdınız.Keşke amcamla yengemden gördüğüm sevgini sizden de göre bilseydim.Keşke hep yolda gördüğüm mutlu aileler gibi ola bilseydik.Sizi hiç affetmeyeceğim.Beni bu duruma soktuğunuz için sizi hiç affetmeyeceğim.Size göre ölecek olma fikrini de hiç aklımdan çıkarmayacağım.Ama bunu size bildirmeye yüreğim el vermez,sizin üzülmenize katlanamam ki ben.

*KARAVAN*★Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin