6

2.3K 171 116
                                    

Aslında gece pek koşuya çıkmazdım.Bu saatlerde daha çok pratik yapardım.Ancak bugün biraz kafa dağıtıp değişiklik yapmak istemiştim.Kulaklığımı takmış ve kendimi her şeyden soyutlamıştım.Biraz yorulunca banka oturdum ve gözlerimi kapattım.Gece rüzgarının esintisi çok hoştu.Meltem saçlarımın arasından geçiyor,terimi soğutup bana hafif bir üşüme hissi veriyordu.

Bir anda kulaklığımın çekilmesiyle anın bütün büyüsü bozulmuştu.Gözlerimi açtım.Kacchan yine neden olduğunu bilmediğim bir şekilde bir yerlerden çıkıp gelmişti.

"Lanet inek müzik dinliyor."

Onunla düzgünce konuşabilmek için telefonumdan müziği kapattım.

"Bir şey mi oldu Kacchan?"

"Tch,geber." Arkasına bile bakmadan yanımdan ayrıldı.Bu da neydi ki şimdi?Hiç bir şey anlayamamıştım.Yanına koştum.

"Bir şey mi oldu Kacchan?"

"GİT BAŞIMDAN!"

"Kulaklığımı niye çıkardın ki?"

Bana biraz göz ucuyla baktı.Hiç bir şey demedi.

Belki de sadece dinlediğim müziği merak ediyordu.

"Ah,anladım.Bekle bir saniye Kacchan."

Telefonumu çıkardım ve o an dinlediğim müziği gösterdim.

"Erik Satie-Gymnopédie No.1"

Kaşlarını kaldırıp sorgularcasına bana baktı.

"Ha?Bu da ne?"

"Şey sanırım bunu merak etmiştin.Çok güzel bir bestedir.Çok hoş olmasına rağmen fazlasıyla üzücü bir havası olduğunu düşünüyorum."

Şaşırtıcı bir şekilde Kacchan dediklerime hiç sinirlenip bağırıp çağırmamıştı ve beni dinlemişti.Hiç bir şey demeden arkasını döndü ve "Senin lanet müziğinle ilgilenmiyordum." diyerek yanımdan ayrılmıştı.

Gülümsedim.Eğer Kacchan bana bağırmadan konuşuyorsa sanırım bu gerçekten dinlediğim müziği merak ettiği anlamına geliyordu.

×××

Cumartesi günü sabahı sınıfça hepimiz toplanmış kendi aramızda konuşuyorduk.

"Hadi hep birlikte hafta sonu bir yerlere gidelim!"

Yaoyarozu'nun önerisiyle bir çok kişi heyecanlanmış ve bunu kabul etmişti.Ben ise arkadaşlarımla daha çok vakit geçirebilmek için tabiki bunu kabul etmiştim.Uraraka-san sevinçle yanıma geldi.O fark etmiyordu ancak bana fazla yakındı.Utanarak başımı başka tarafa çevirdim.

"Senin de gelmene çok sevindim Deku-kun!Çok eğleneceğiz!"

"E-evet." Cidden biraz uzaklaşması gerekiyordu.Nefes alamayacak gibi hissediyordum.

Sonra bir anda aramıza düşen bir Kirishima sayesinde Uraraka ile biraz olsun aramızdaki mesafe açılmıştı.

"Hey,Bakugo!Beni niye ittin ki şimdi?"

"KES SESİNİ!"

"Niye bu kadar sinirlendin ki dostum?Sadece sen de gelsen eğlenceli olur diye düşündü-"

"GELİYORUM,ŞİMDİ GEBER!"

Bende dahil hepimiz şaşkınca Kacchan'a bakıyorduk.

"Kacchan?Sen de mi geliyorsun?"

"HA?GELEMEZ MİYİM?"

"Gelirsin tabiki de...Bu tarz etkinliklere sen pek katılmazdın."

Kacchan sosyal beceri konusunda gerçek anlamda bok gibiydi.Kimseyle iyi anlaşmaya çalışmaz,herkese bağırıp dururdu.Şimdi böyle bir etkinliğe katılması oldukça şaşırtıcıydı.

"KES SESİNİ!"

Ona gülümsedim.Gelmesine sevinmiştim.Eminim çok eğlenecektik.Sevdiğim kişinin de orda olması beni daha çok mutlu edecekti.

Sevdiğim kişi mi?

Cidden niye onu seviyordum ki?O benden nefret ediyordu.Beni iğrenç bulduğundan emindim.Ama kalbime söz geçiremiyordum.Hala bir aptal gibi yani tıpkı üç yıl önceki gibi kalbim ona çarpıyordu.Aklıma ortaokul anılarım geldiğinde sadece yutkunabildim.

Bana yaptığı zorbalıkların hiç birini,bana dediği hiç bir şeyi hala unutmamıştım ve unutamazdım.Peki niye bana tüm bu acıları yaşatmış bir adamı sevmeye devam ediyordum ki?

Bu mazoşistlikten başka bir şey değildi.Evet bir an gerçekten ona tekrar kapılmıştım ve mutlu olmuştum.Fakat bu böyle devam etmezdi.

Karar vermiştim,bu sevgiyi bitirecektim.Tüm bunlar bana sadece acı çektiriyordu.İçimde yeşeren tüm o sevgi kırıntılarını yok edecektim.

Ama karşımda o bu şekilde dururken bu çok zordu.Belki de onu sevmeyi bırakmamalıydım.Tekrar onun yüzüne baktım ve inceledim.

Kırmızı ateş gibi gözleri,kıvırcık dimdik sarı saçları ile tıpkı annesi gibiydi.Yine çocukluğumdan bir kaç anıyı hatırlayınca tekrar gülümsedim.Kacchan bunu görmüş olmalı ki "NE DİYE BANA BAKIP SIRITIYORSUN DEKU?" dedi.Yüzümdeki gülüşü bozdum.

"Hiç bir şey."

Bana yine bir süre bağırdı ama ben hiç bir şey demeden oradan uzaklaştım.Düşündüğüm gibi,artık onu sevemezdim.

Ama ona olan sevgimi nasıl bitirecektim ki?Sürekli gözümün önündeydi.Her yerden bir şekilde çıkıyordu.

Düşüncelere dalmışken tüm bunları bitirebilmek için aklıma bir fikir gelmişti.Ama ne kadar işe yarayacağını bilemiyordum.

Başka birini sevmeye çalışacaktım.

×××××

Yazmicam diyip yazan koca gönüllü yazar




İbne -Bakudeku-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin