İbne -Bakudeku-

1

Güncelleme:O kadar fazla smut var mı diye sordunuz ki buraya yazmam gerektiğini hissediyorum artık.KİTAPTA SMUT YOK ONA GÖRE OKUYUN SONRA BANA SÖVMEYİN TŞK

İlk öncelikle depremde vefat eden herkes için Allah rahmet eylesin.Umarım herkes iyidir.

Çok uzun zaman oldu sanırım buraya bir şeyler yazmayalı.Uzun zaman oldu bnha fanfic yazmayalı...En son 8 ay önce cidden bir kitap bitirmişimdir.

Bu kitabı yayınlama isteğim aslında yoktu.Benim için taslakta kalacak bir kitaptı.Ama gerçekten moralim çok bozuk.Ve belki bunu yayınlamak bana daha iyi gelir düşünüyorum.En azından kafamı deprem,gelecek kaygısı ve korkular dışında başka bir şeylerle dağıtmak istedim.Umarım yanlış anlaşılmamışımdır.Ve umarım okuyacak tek tük bir kaç insan da sever.

BT:7.12.2022

××××××××××

"Be-ben,seni seviyorum Kacchan...Çocukluğumuzdan beri hep seni sevdim."

Kalbim çok hızlı atıyordu.Gerginlikten onun yüzüne bile bakamıyordum.Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.Bu riski almak bile benim için yeterince acı verici olmuştu.Ona kaybedebileceğim korkusuyla uzun zamandır bu gerçeği ona söyleyememiştim.Ancak şimdi cesaretimi toplayabilmiştim.

Kapattığım gözlerimi yavaşça açtım ve ona baktım.Yüzünde hiç bir tepki yoktu.Anlayamamış gibiydi.Sonra dediklerimi yavaşça sindirince hafifçe sırıttı.Ama bu mutlu olduğu için yaptığı bir gülüş değildi,daha çok alaycı duruyordu.

"Ha?İbne olduğunu bilmiyordum Deku."

Gözlerim sonuna kadar açıldı.Ağlamamak için kendimi bu saatten sonra durduramazdım.Gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

"Yolumda durma,çekil."

Beni omzuyla hafifçe ittirdi.O anın etkisiyle yere kapaklandım.Ellerim yara bere içinde olmuştu.Hıçkırarak ağlamaya devam ediyordum.Mahvolmuştum.Şimdi ne yapacağımı bilmiyordum.Yine de,yanımdan gitmeden önce ona son bir soru sormak istiyordum.

"Be-benden bu kadar mı nefret ediyorsun Ka-Kacchan?"

Kendimi tutarak zar zor bunları söyleyebilmiştim.Kacchan yavaşça kafasını bana çevirip baktı.Yüzündeki o alaycı gülümseme hala değişmemişti.

"Bu dünyada en nefret ettiğim şey sensin,Deku."

Ve arkasına bile bakmadan beni o gün orada terk etti.

Kendimi durduramayacak kadar çok ağlıyordum.Duvara yaslanmış,kafamı dizlerime gömmüştüm.O gün orada saatlerce ağlamıştım.Beni reddedeceğini bilsem bile onun beni bu kadar aşağılaması ile iyice acınası biri olmuştum.

Cidden aptaldım.Ona itiraf etmek de ne demekti?Senden nefret eden üstelik cinsiyeti erkek olan birine itirafta bulunmak...Aklımı kaçırmış olmalıyım.

O gün bazı şeylerin farkına varmıştım.Kacchan beni asla sevmeyecekti.Bunun imkanı bile olmayacaktı.

Pes etmek zorundaydım.

O gün,yerde saatlerce ağlarken Kacchan'dan vazgeçtim.Kalbimi sikip atmam gerekse bile bunu yaptım.

Çünkü yapmak zorundaydım.

×××

O saçma itirafın üstünden 3 yıl geçmişti.Liseye başlamıştık.Hayallerimdeki okul:U.A.'ye girebilmiştim.All Might sayesinde bir özgünlüğüm olmuştu.Hayran olduğum adamın özgünlüğü sayesinde buradaydım...

Kacchan da bu okuldaydı.Onunla uzun süredir görüşmüyorduk.Ona sevgimi itiraf ettikten sonra onunla yüzleşmeye cesaretim olmadığı için okulumu değiştirmiştim.Şimdi ise aynı sınıftaydık.Yüzleşmek zorunda kalacaktım.Neler yapacağı hakkında bir fikrim yoktu.Biraz korkuyordum.

Fakat onunda karşısında artık güçsüz bir Deku olmayacaktı.Değişmiştim.O aptal halimden eser yoktu.Artık ona olan aşkım bitmişti.Arkadaş olarak seviyordum.Tüm bunlarla yüzleşebilirdim.

Sınıfıma girdiğimde ilk o gözüme çarpmıştı.Yıllar sonra onu görmenin etkisiyle heyecanlanmıştım.

O hiç değişmemişti.Sadece eskisine göre daha yapılı duruyordu.U.A.' ya girebilmek için fazlasıyla çalışmış olmalıydı.Eminim fazlasıyla kas yapmıştır.

Kalbimin atışlarını görmezden gelerek bir sıraya oturdum.O sırada ensemde bir nefes hissettim.

"SEN NİYE BURADASIN LANET DEKU?!"

Ellerindeki patlamaları bana göndermeye hazırlanırken ondan korkarak "Sa-sakin ol Kacchan." dedim.

"NE DEMEYE BURADASIN SEN HE?"

Sakin olmalıydım.Ona eski ben olmadığımı göstermeliydim.Güçlü olduğumu göstermeliydim.Artık o zorbalık edebileceği çocuk değildim ben...

"Okulun sınavlarına girdim ve kazandım."

O an bana delirmiş gibi bakıyordu.Tam yüzüme patlamalarının bir kısmını gönderecekti ki bir anda önümde buzdan bir kalkan oluştu.Bu buzu yapan kişiye baktığımda ise o kişinin Todoroki Shouto olduğunu görmüştüm.Bu Endevour'un oğluydu.

"İyi misin?"

"Evet.Teşekkür ederim."

Yanıma geldi.Ve Kacchan'a baktı.

"Insanlara ortalık yerde saldıramazsın."

Kacchan anında sinirlenmişti.
"BANA BAK SEN KİM OLDUĞUNU SANIYORSUN,HE?"

Todoroki-kun onu hiç umursamadı ve bana geri döndü.

"İyi olmana sevindim.İzninle gidiyorum."

Mutluluktan gözlerim parlıyordu.Onun önünde hafifçe eğildim.
"Tekrardan teşekkür ederim!"

"Dikkat et kendisi gaydir."

Ne?

Neden bunu demişti?Dese bile niye bu şekilde söylemek zorudaydı?

Mutluluğumun elimden kayıp gittiğini hissediyordum.

Niye hala canımı yakmak istiyorsun ki Kacchan?