İbne -Bakudeku-

31

Katsuki Bakugo

"Bilinci yerine geliyor!"

Gözlerimi açtım.Dibimde bağıran o salağı görmeliydim.Tahmin ettiğim gibi elektrik direğiydi.

"Bağırma dibimde!"

Etrafıma bakındım.Hepsi başıma toplanmıştı.Sonra aklıma Izuku geldi.Ayağa kalkmaya çalıştığımda elime saplanmış bir serum gördüm.Şerefsiz direkle bokçuk beni tutmasalar çıkaracaktım.

"BIRAKIN LAN BENİ!Deku nerde?"

"Sakin ol,uyuyor."

Soluma baktığımda onun tam yanımdaki yatakta uyuduğunu gördüm.Sessizce ona baktım.Kolu dışında bir yerinde sargı yoktu.Rahatladım,umarım çok canı acımıyordur.

Sonra eline kelepçe takılmış olduğunu gördüm.Aptal herifler...O beni kurtarmıştı,nasıl hala suçlu olduğunu sanabilirlerdi?

"O kelepçeyi çıkarın."

"Yapmak zorundayız." dedi Silgi Kafa.Daha da sinirlendim.

"O beni kurtardı,o suçlu falan degil mankafalar!"

Direkçik "Üzgünüm Baku-" derken sözünü kestim.

"Sikerim üzgünlüğünü."

Normalde bağırırdım ancak onu rahatsız etmek istemiyordum.

"Siktiğimin polislerini getirin,şu aptal şeyi çıkarsınlar hemen!"

Sesimi duymuş olacaklar ki içeriye polisler geldi.Dediklerimi duymuş olmalılardı. "Bize aptal mı dedi o?"

"Deku suçlu falan değil beyinsizler!"

Çok bilmiş görünen bir polis karısı bir psikolog edasıyla: "O Kötüler Birliğinden Bakugo...Anlıyorum o senin arkadaşındı ama-"

Artık daha fazla katlanamazdım.Saçma salak nasihatları sikimde değildi.Karıya patladım.

"O BENİM KOCAM GERİZEKALI!"

Bir kaç saniye herkes sustu.Sonra Silgi Kafa telefonunu arayıp birini aradı.

"Evet doktor bey,kafasına da darbe almış gelip bir baksanız çok iyi-"

"KAFAMDA BİR SORUN YOK!"

"Benim kocam yok."

Hızla güzel sesini duymamla ona dönmüştüm.

"Izukum...Canın acıyor mu?"

Bana hiç tepki vermeden polislere döndü.

"Bu sapığı da tutuklar mısınız?"

Polisler aptalca güldüler.Ben ise somurtarak önüme döndüm.Gerizekalılar aralarında fısıldaşmaya başladılar.

"Bakugo trip mi atıyor,ben mi yanlış görüyorum?"

"KES SESİNİ BOK KAFALI!"

Yurtta onları gebertecektim.

Bu mallar gülüşürken polisler ciddi bir şekilde Izuku'nun yanına gittiler.

"Uyuşturucu,doping satışı ve hırsızlıktan tutuklusunuz."

Elimdeki serumu kimse benle ilgilenmezken hızlıca kopardım ve hızlıca Izuku'nun önüne geçtim.

"DEKU'YU ALMANIZA İZİN VERMİYORUM,O MASUM!ONU KANDIRDILAR!"

"Çocuk,seninle uğraşamayız çekil önümüzden."

"BENİ GEBERTMEDEN BURADAN GEÇEMEYECEKSİNİZ!"

Etrafıma bakındım.Cam açıktı.Izuku'yu sırtıma alıp kaçırabilirdim.Ya da bende suç işler,onun yanına düşerdim.Bir şekilde yanında olmak zorundaydım.

Izuku sessizliğini bozduğunda hepimiz ona döndük.

"Evet,yaptım.Suçluyum.Ve bilincim de fazlasıyla yerindeydi.Kendi irademle yaptım."

"YAPMADIN KES SESİNİ,APTALCA KONUŞMA!"

Hiç bir şey demeden donuk gözlerle baktı.Her şeyden pes etmişti.Hayatından vazgeçmişti.Ama ben ondan vazgeçmezdim.

Sesimi biraz daha kısmaya çalışarak ona gülümsedim. "Beni korudun Izuku...Sen beni hatırlamıyor olabilirsin,buradaki kimseyi hatırlamıyor olabilirsin.Ama kahraman olduğunu unutamazsın.Ve beni bu yüzden korudun,hala birilerini koruma derdindesin."

"Saçmalıyorsun..." dedi gözlerini kaçırarak...Bahane ürettiği çok belliydi.

Bir şekilde diğer herkesi de onun kötü olmadığına ikna etmem gerekiyordu.

"Polisler,beni dinleyin." dedim.Ellerimi iki yana açarak Izuku'nun daha da önünü kapatmış oldum.

"Izuku beni yani sevgilisini,hocalarını,şu bok kafalıyı ve elektrik direğinin hiçbirini hatırlamıyor.Geçmişiyle ilgili her şeyi unutmuş.Kötüler Birliği sikimi ona her ne yaptıysa ya da neler yaptırdıysa kötü biri gibi olmuş.Fakat onun özünde aynı olduğunu biliyorum.Kötüyse bile umrumda değil,kimsenin onu almasına izin vermeyeceğim.Eğer benden onu almaya çalışırsanız hepinizi gebertirim."

"Sona kadar iyi gidiyordu." diye fısıldadı elektrik direği.

"SENİ DUYABİLIYORUM İBNE!"

Polisler bana acıyarak bakıyorlardı.Muhtemelen hala hasta olduğumu falan sanıyorlardı.Umrumda değildi.

Psikolog görünüşlü karı "Onu sorgulamak zorundayız Bakugo...Bir süre gözaltında olacak.Eğer gerçekten dediğin gibi hafızasını kaybettiyse..." dedi.Ne diyecekti bilmiyorum ama devamını getirmemişti.

Sonra polisler bize dönerek "Bir süre hepiniz dışarı çıkabilir misiniz?" dedi.Izuku'yu asla bunlarla yalnız bırakamazdım.

"ONU BIRAKMIYORUM!" adeta Izuku'ya sarılarak yapıştım.Kimse onu benden koparamazdı.

Sonra sırtıma yediğim bir darbeyle yere yığıldım.

×××××

Baya geç yazdığım için üzgünüm ama kötü ve isteksiz yazmak istemiyorum teşekkürler