İbne -Bakudeku-

35

Midoriya Izuku

"Midoriya Izuku,ismi buydu."

İsim çok tanıdık gelse de çıkaramamıştım.Cebimdeki telefonu çıkarıp Google'a bu ismi yazdım.Karşıma bir kaç haber ve fotoğraf çıkmıştı.Fotoğrafları yakınlaştırdığımda bunun ben olduğumu anladım.Çocuk da fotoğrafı görünce "Evet,bu!O sensin!" dedi.

Aslında önceden kahramanmışım.Ve bunu şu an öğreniyordum.

Bir şekilde herkes öldüğümü sandıkları için kimse beni bulamamıştı.Kim beni bulmalıydı onu da bilmiyordum.Ancak gerçek ismimi öğrenmeme rağmen hala hiç bir şey hatırlamıyordum.

Kötüler Birliği beni kaçırdıktan sonra ise beni sahte anılarla kandırmışlardı.Uzun zaman önce fark etmem gereken bu durumu daha şimdi anlayabilmiştim.

Nedensizce elimdeki yüzüğe baktım.Bu yüzük Shigaraki'nin yanında uyandığımdan beri elimde duruyordu.Aslında bir anlamı olmadığını düşünmüştüm.Sıradan bir yüzük gibi duruyordu.Ancak değildi.

Anılarımın hepsini silmiş olmalılardı.Ve bu yüzükle alakalı hiç bir şey hatırlamıyordum.Yani bu yüzüğü neden taktığımın cevabı benim eski hatıralarımdaydı.

Hala bir çok şeyi anlayamasam da Google'a bakmaya devam ettim.Sadece benim öldüğümle alakalı haberler yazıyordu.Çocuk da yanımda bana biraz şaşkın,biraz da sevinmiş bir şekilde bakıyordu.

"Yaşadığına inanamıyorum!"

"Ben...Hiç bir şeyi anlayamıyorum,önceden bir kahraman mıydım?"

Biraz hevesi kırılmış gibi bana baksa da moralini bozmayıp gülümsemeye devam etti.

"Beni kurtardın!All For One'dan bizi kurtaran kahraman sensin!"

Bir anda bana sarılmasıyla ne tepki vermem gerektiğini anlayamadım.Bir kaç saniye donup kaldım.Kendime geldiğimde ise bende kollarımı yavasça ona sardım.Garip ama huzurlu hissettiriyordu.

"Biliyor musun?O savaşta annem enkazın altındayken sen onu kurtarmıştın.Ben korkudan ağlarken bana sarılmış,beni sakinleştirmiştin.Şimdi ise ben seni sakinleştirmek istiyorum."

Ne dediğini anlayamıyordum.Ama eski benin çok farklı olduğunu anlıyordum.Şu an ki halimden çok daha iyi durumda gibiydi.

Çocuk geri çekildiğinde bana gülümsüyordu.

"Kahramanıma biraz olsun yardım etmek bile mutlu etti,teşekkür ederim."

Ona hiç bir şey diyemeden bir anda çocuk düşmeye başladığında hızlıca onu kafasından tuttum.Vücuduna baktığımda midesine çoktan girmiş bir kurşun gördüm.Bütün vücudum titremeye ve üşümeye başladı.Ellerim titrerken yarasına hafifçe dokunduğumda bağırdı.

"Acıyor!"

"Ö-özür dilerim.Bu nasıl oldu?"

Çocuğun gözleri düşmüş,acı içinde kıvranıyordu.

"En başında o-onu sinir ettiğim i-için..."

Karnından kanlar akmaya devam ediyordu.Bir şeyler yapmam gerekiyordu,ama ne yapmalıydım bilmiyordum.Çocuğun gözleri kapanmak üzereydi.

"SAKIN GÖZLERİNİ KAPATMA!"

Zorla ellerimle gözlerini tutmaya çalıştım.Ağlamaya başladım.Çocuğun yüzüne damlalar düşüp duruyordu.Acı çekiyordu.

"A-ağlama kahramanım."

Sakince kafasını yere koydum.Gözyaşlarımı sildim.

"S-sakın uyuma,seni kurtaracağım."

İlk yardım malzemelerini aramaya çalışıyordum.Onu hastaneye götürmeliydim.Ama o zamana kadar idare edecek bir şeyler bulmalıydım.

Çekmecelerden birinde eşyaları bulup hızla elime aldığımda bir ses duydum.Kanımın donduğunu hissettim.Sanki her şey o an durmuştu.Titremelerim ve üşümelerim daha da artmıştı.Yavaşça arkama döndüm.Ne göreceğimi biliyordum ancak korkuyordum.

Onu vurmuştu.Ve sadece sırıtıyordu.

×××

Kapımı biri çalıyordu.Umursamayıp yatakta diğer tarafa döndüm.Daha da ısrar edip kırarak açmıştı.Sinirle oraya baktım.

"İşe gelmen gerek."

"Uzatma,artık size bağlı değilim."

"Birlikten o kadar kolay kurtulabileceğini mi sanıyorsun?"

"Siktirip gider misin artık?" Vücudumu başka bir tarafa çevirdim.Onlardan birini gördükçe duvarı tekmeleyesim geliyordu.

"Buna daha fazla devam edersen Shigaraki piçi senin yüzünden daha fazla kişiyi öldürecek."

Bu gerizekalı benim onları kurtarabileceğimi mi sanıyordu?

Kimseyi kurtaramayacağımı kısa bir süre önce anlamıştım.Ben kendimi bile bu bataklıktan kurtaramıştım,başkalarını nasıl kurtaracaktım ki?

"Siktir git." dedim tekrardan.Kafamda ötüp duruyordu.

"O çocuğun ailesini öldürecek."

Tekrar aynı hisler geri geliyordu.Kanım donuyor,vücudum titriyor ve üşüyordum.

Sadece ağlamak istiyordum.

×××××

Geçmiş bitti,artık yurttan devam edeceğiz.