İS

3.Bölüm

Burnuma koklatılan kolanyayla uyandım. Başımda annem, halam, babam ve ablam vardı. Hepsi meraklı gözlerle bana bakıyordu.

Annem uyandığımı söyleyerek ağzında bişeyler geveledi. Babamın burada olduğunu işaret ederek bana kaş göz yaptı. Aklıma neden bayıldığım geldiğinde tekrar beynim ağrımaya başladı. Babam bunu fark etmişcesine;

“Eyisin, eyi inşallah. Üstünü başını düzelt salona gel sonra bekliym.” dedi.

Onaylayarak gözlerimi kırptım. Ablamında yüz ifadesinden konuyu öğrendiğini anladım. O zaten evlenmek bu evden kurtulmak istiyordu bir an önce. Bazı insanlar anaç olurlar hep evlenmek anne olmanın hayalini kurarlar. İşte o ablamdı.

Ben ona göre daha hayalperestdim. Daha iyi daha yüksek yerlere gelmek istiyordum. Babamdan kendi çabamla kurtulmak okuyup en iyi yerlere gelmek istiyordum. Evlenmek, çocuk yapmak, birinin eline bakmak asla benlik değildi.

Halamla annem üstümü başımı düzeltti. Ablamın getirdiği suyu içtim. Halamla annem beni güzelce tembihledi. Babama karşı itiraz etmemem hatta sağol baba diye elini öpmem gerektiğini söylediler. İçimdeki yük gitgide büyüyordu. Bayılmanın etkisinden midir bilinmez şuan olduğunca sakindim.

Halamın odasından çıktım. İçim içimi yiyerek salona doğru ilerledim. Umutlarım bitmek tükenmek bilmiyordu. Belki vazgeçmiştir, halime acımıştır babam diye ümit ederek içeriye girdim.

Koltuktaki babamın tam karşısına geçerek, ellerimi birleştirip başımı eğdim. Babam söze başladı.

“Ögrenmişin. Halan eyicene anlatmıştır zaten ama benimde diyeceklerim var. Kız babasıyım ben kız! Ablanıda senide kötü bir kapıya yar etmem, siz ne sanıyniz bilmiym ama bundan sonra 3 düşünüp 1 soyliyciniz. Seni ve ablanı vereceğim aile Şirozlardır, Şirozlar. Bu fırsat bir daha gelmez, sanada diym ablanada başınızı eyi toplayın. Şimdi gedin yatın uyuyun.” dedi babam.

Şirozlar lafını duymamla kan beynime sıçradı. Yağız Şiroz için kız aradıklarını duymuştum. İnşallah o değildir. Babamı onaylayarak elini öptüm ve odadan hızla çıktım. Bunu ablama söylemem gerekti acele ederek odama yöneldim.

“Abla, Şirozlarmış” dedim endişeyle.

“Biliyorum, Dilan'ım biliyorum. Acaba hangimizi hangisine vericekler.” dedi ablamda korkarak.

Ne kadar istemesede ablamın Yağız Şiroz tam hayallerindeki erkekti. İçten içe hep böyle bir adamla evlenmek istediğini biliyordum. Ablam telaşla lafa devam ederek.

“Şirozlardan başka kim evlenecek ki? Bu kadar acele ne var hem ben Yağız dışında evlenme yaşı gelen bilmiyorum” dedi ablam.

“Bilmiyorum abla, bilmiyorum. Yağız'ın kuzeniymis işte. Önce ben sonra sen gelin gidecek Şirozlara. Allah'ım kabus gibi deli olucam” dedim sesim titreyerek.

Ablam gözleri dolu dolu gelip bana sıkıca sarıldı. İkimizde içimizdeki birikmişliği gözyaşlarımızla dışarı saldık. Dakikalaca oturduk yatağın üstünde birbirimize sarılarak. Daha sonra son kez okula gitmek için geceden kıyafetlerimizi ve kitaplarımızı hazırladık ablamla. Daha sonrada yataklarımıza çekildik.

Şarjda olan telefonumu elime aldım Baran yazmıştı yine. Umursamadım, ne anlamı vardıki artık. Umarım yarın yanıma gelip birşeyler sormaz. Dokunsalar ağlıyacak bir durumdayım. Alarmımı kurup kendimi uykuya bıraktım.

–

Alarmın sesiyle gözlerimi açtım. Yatakta gerilip alarmı kapattım. Telefonumda bir cevapsız arama vardı. Ablamında yan yatakta esnemesiyle onunda uyandığını gördüm.