ဆယ္မင္းဆက္သည္ နံနက္အေစာႀကီးတည္းကပင္ ေရမိုးခ်ိဳးျပင္ဆင္ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲထိုင္ေစာင့္ေနမိသည္။
"အန္တီႏုတို႔အိမ္ကို ကြၽန္ေတာ္လည္းလိုက္မယ္မာမီ"
သြားဖို႔ရာတက္ႂကြေနသည့္သူ႕ကို မာမီကထူးဆန္းသလိုၾကည့္သည္။
"အရင္ကဆို မာမီဘယ္ေခၚေခၚမလိုက္ခ်င္ဘဲ လမ္းမ်ားေနၿပီးေတာ့"
မာမီကသူ႕ဆံပင္ေတြကို သာသာေလးဖြရင္း ဆိုသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ကအခုလိုက္ခ်င္လာလို႔ပါ...အန္တီႏုေမြးေန႕ပဲကို လိုက္ရမွာေပါ့"
"ေအးပါ ေရွ႕ေလွ်ာက္အဲလိုပဲသိတတ္စမ္းပါ မာမီစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္"
"ကြၽန္ေတာ္ကလိမၼာပါတယ္"
မာမီက ေျပာစကားအကုန္လုံးကိုေခါင္းညိတ္နားေထာင္တဲ့ ရာႏႈန္းျပည့္ သားလိမၼာေလးျဖစ္ေစခ်င္ေနတာလားလို႔မေမးျဖစ္ေတာ့ပါ။
ထိုသို႔သာေျပာလိုက္မိလွ်င္ မာမီႏွင့္စကားမ်ားရလိမ့္မည္။ မာမီစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားလိမ့္မည္။ သူကေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ပါေစရယ္ဟုေျပာတာမဟုတ္ဘဲ သူ႕ရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြကိုေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူစကားအေျပာအဆိုဆင္ျခင္ဖို႔ပဲ ႀကိဳးစားရသည္။
ကိုႀကီးလင္းမာန္ႏွင့္ မမနဒီတို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေတာ့ သူတို႔ေလးေယာက္အန္တီႏုတို႔အိမ္ကို ခ်ီတက္ၾကသည္။ ကိုႀကီးသည္ မမနဒီႏွင့္အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတာေတာင္ မာမီ့ဆႏၵေၾကာင့္ အိမ္မွာပဲအတူေနၾကသည္။
"ဆယ္ေလးလိုက္လာတာေကာင္းတယ္...ေႏြဦးကမင္းကိုေတြ႕ခ်င္ေနတာ ေသခ်ာေပါက္ရေအာင္ေခၚခဲ့ပါတဲ့ေလ"
ကိုႀကီးစကားကို သူဟုတ္လားဟုသာ တုံ႕ျပန္လိုက္သည္။
ကိုကိုကသူ႕ကိုေတြ႕ခ်င္ပါသတဲ့ေလ။ တစ္ခါမွမဆုံျဖစ္ေသးသည့္
သူသိခဲ့သည့္ဆယ္ေလးကို ေတြ႕ခ်င္ေနတာ။ ကိုကိုသာ သူ႕မ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္လွ်င္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲဟု ဆယ္မင္းဆက္ဆက္တိုက္ေတြးေနမိသည္။ကားေပၚထိုင္လိုက္လာရင္း ရင္တုန္လာသည္။ တတိယႏွစ္က စာေသခ်ာမရဘဲ
clinical သြားေျဖခဲ့တာကိုသတိရသြားသည္။ ကိုယ့္ခုံနံပါတ္အလွည့္မေရာက္မခ်င္းေစာင့္ေနရင္း ေျဖခဲ့ၿပီးသားလူေတြကထြက္လာၾကခ်ိန္ ဆရာကအရမ္းစာေမးတယ္၊ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္စသျဖင့္ ေျပာသြားၾကသည့္အခါ ခံစားေနရသလိုမ်ိဳး။ ကိုကိုကသူ႕ကိုစာေမးမည့္ ပါေမာကၡလည္းမဟုတ္ေခ်။ ထိုစဥ္က စာေမးပြဲေျဖခါနီးေတာင္ ဒီေလာက္ရင္မတုန္ခဲ့ေပ။ ယခုအေျခေနကပိုဆိုးေလသည္။ မာမီသာသိလွ်င္ သူ႕ကိုလြန္စြာဆူလိမ့္မည္။ အန္တီႏုႏုလည္းသိလို႔မျဖစ္။
YOU ARE READING
နွေဦးသည် နောက်တစ်ဖန်
Romanceအကယ်၍ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ နွေဦးသာမရှိရင် ဘဝနေ့ရက်တွေက အလွန်တရာ ဝမ်းနည်းအထီးကျန်ဖို့ ကောင်းလိမ့်မှာပဲ။