•1•

639 16 2
                                    

დილა დაიწყო ლიკას ყროყინით.
-მოკეტეეე ბანძოო! მეძინება დამაძინე!
-აეძონძე ძონძის კუკლავ და ჩამოეძონძე, იდიოტკაა ეს ე, რა სულ გეძინება შენი კატასავით ჰაა? (ლიკა)
-გააჯვი სანამ გითრიე იუნგის ნასკივით. მას კატას მარტო მე ვეძახი!
-ოო ნუ შეჭამე ტვინი მაგ იუნგითი რაა, ან საერთოდ მთელი ბიტიესით,  გააჯვან ყველამ, შენთან ერთად.! (ლიკა)
-გირჩევ რომ იუნგიზე ხმა არ ამოიღო, რომ არ მეზარებოდეს სისხლში გაგორავებდი ისე გცემდი, ვაფშე გთხოვ ხმას ნუ იღებ რაა, შენი ფრჩხილის ნაწილაკადაც კი არ ღირან და ასე როგორ საუბრობ მათზე? ეე იდიოტკა ეს.
-ოო გაეთრიე, მაინც მეზიზღებიან. (ლიკა)
ჩემმა დამ როდესაც ნერვები უკვე მომიშალა და გამაღვიძა, მეც ავდექი და რაღათქმაუნდა ბითიესის მუსიკა ჩავრთე და დავიწყე სიმღერა, მის გასაღიზიანებლად კი ბოლო ხმაზე ავუწიე.
-გთხოვ გაჩუმდი მალე ყურებიდან სისხლი წამომივა. (ლიკა)
ყვირის ჩემი და ქვედა სართულიდან.
-შენზე კაი ხმამაქ საყვარელო, დატკბი.
მალევე აბაზანაში შევედი და იუნგის ნაწილს ვრეპავდი სიმღერაში. ჩემი კნუტი, რაკაი ხმააქ.
აა უი ხო გამარჯობა მე მარი ვარ, როგორც მიხვდით ბითიესის გადამკვდარი ფანი, მყავს ერთი უძონძესკუკლესი დაიკო და მყავს საუკეთესო მეგობარი ქეთი, რათქმაუნდა ისიც ბითიესის ფანია. ხო ჩემი ბიასი იუნგია, ქეთისი კი ჯიმინი. რომ იცოდეთ ლიკა, ჩემი და *ჩახველება* ჩემი უძონძესი და ბითიესის ჰეითერია და მოგეხსენებათ ჰეითერები ვერ არჩევენ ისინი სადაურები არიან, ჩემი დის აზრით კი ისინი იაპონელები და ხანდახან ჩინელები არიან, ამის გამო ბევრჯერ მიმიბეგვია მაგრამ გადაიტანა, ხო ერთხელ თითიც მოიტეხა რადგან იუნგის გამოუსწორებელი დებილი უწოდა, ამაზე კი რათქმაუნდა ისე ავენთე რომ ნახევარი კიბიდან გადმოვაფრინდი და ზედ დავეცი, როგორც ჩინელები დაფრინავენ, კინოებში ხომ იცით? აი ეგრე.
არ ინერვიულოთ მე არაფერი არ მტკენია, რბილად დავეცი მან ხელი იღრძო და თითი მოიტეხა.
დღეს კვირაა, ღმერთო ვერ ვიტან ამ დღის დასასრულს რადგან ხვალ სკოლა მააქვს. მაგრამ არაუშავს ეგ არაფერი, ერთი სემესტრიც გავძლოთ და ვსიო ვამთავრებთ. დღეს ქეთის უნდა შევხვდე, ახლა ვემზადები რომ სახლიდან გავიდე.
დედაჩემი და მამაჩემი მეძახიან.
ხო დღეს არ მუშაობენ.
-მარიიი ჩამოდი ორწაამ. (დედა)
-მოვდივაარ.
დაბლა ჩავედი და სამზარეულოში შევედი, დედამ საუბარი დაიწყო.
-შვილო ანიუ დავიწყო? მომისმენ? (დედა)
-კი ჩემო დედუცუნაა, You Can Start.
-Okeyy so, ესეიგი ჩვენი უფროსი ხომ იცი? დიტო? ახალი უფროსი როა აი ის რო გეუბნებოდი 35 წლისაა თქო? ხო და მაგისმა უცხოელმა მეგობარმა დაურეკა და სთხოვა საქართველოში თუ იცი ისეთი სახლი ან ადგილი ვინმეს თუ იცნობო რომ შვიდი ბიჭი დარჩესო და დიტომ ვიკითხავო რა, მერე თანამშრომლებს გვთხოვა კი არადა გვკითხა ვინმეს გააქვთ ადგილი სახლშიო სადაც შვიდი ბიჭი შეძლებს დარჩენასო? და ზოგმა ერთ ოთახიანიმაქ მარტოვო, ზოგმა პატარა ბავშვი მყავსო და ვერ შევძლებო კიდევ ათასი მიზეზი იყო რაა. ბოლოს ჩემზე რომ დადგა საქმე დავთანხმდი რადგან მაინც ბევრი ოთახები და დიდი სახლიგვაქვს, თან შემეცოდნენ დიდიხანი არ მოუნდნენ ძებნასთქო. ხო და ანუ დღეს ან ხვალ გადმოვლენ რა და დაახლოებით 2-3 თვე დარჩებიან, რაღაცაზე ჩამოვიდნენ, მგონი რაღაცისგან ისვენებენო თუ რაღაცაო არარ მომისმენია, ამიტომ რომ იცოდე მაინც გითხარი მერე გაურკვევლობაში რომარ ჩავარდნილიყავი თავზე თუ დაგადგებოდნენ. (დედა)
ძლივს დაასრულა საუბარი და მე მიყურებდა.
-უიმე დედა ისე სერიოზულად დაიწყე მეგონა რამე ხდებოდა, მერე მე რას მეკითხებით ხომ იცი ეგეთი რაღაცეები არ მაინტერესებს, მაგრამ ერთი პრობლემაა...
-რა პრობლემა? (მამა)
-რა და...თუ ბითიესის ჩემი პატარების ჰეითერები იქნებიან, სახლიდან გავაგდებ სათითაოდ, მაგრამ მანამ მათი მაგრად ცემაც არ დამავიწყდება. კარგი? არ შემეწინააღმდეგოთ თორემ სახლიდან წავალ.
-კარგი შვილო ნოუ პრობლემ, მარა რას შეჭამე შენი ჩინელებით თავი? დილა ისე არ დამიწყია ცხოვრებაში ბიტიესის სიმღერა რომ არ გავიგო, ეხლა კიდე იმ საწყლებს იმის გამო გაყრი რომ ჰეიტერები იქნებიან? (დედა)
-დედა რამდენჯერ გითხარი, ბი'ტ'იესი კი არა ბი'თ'იესი და ჰეიტერი კი არა ჰეითერი, რა ყველას გეშლებათ რაა დავირალე. კიდევ გავიმეორებ, ისინი ჩემი სიცოცხლის საუკეთესო ნაწილები არიან შენი მამასი და ქეთის შემდეგ. ხო და ჩინელები კი არა კორეელები არიან, ასე რომ დაიმახსოვრეთ მირჩევნია ცეცხლზე დამწვან ვიდრე მათ დავიწყებას მივცე თავი, ამიტომ სოუ ხმას ნუღარ იღებთ, ხომ იცით როგორ მიყვარხართ არა? ამის გამო რატომ უნდა ვიჩხუბოთ? აი წარმოიდგინე როგორც შენ მამა გიყვარს მე ეგრე მიყვარს იუნგი და მთელი ბითიესი. კარგიი?
-ვაიმე ჩემი შვილი ფილოსოფოსია? რა კონკრეტულად ჩამოაყალიბა აზრი. კარგი შვილო კარგი რაღა მამაშენს შეადარე? უფ წადი ხომ მიდიოდი ქეთისთან? (დედა)
-კი მივდიოდი მარა შენ დამიძახე, ეხლა კიდე წავედი, შეილება გვიან მოვიდე და არ მელოდოთ, მიყვარხართ.
-კაი ფრთხილად იყავით, ქეთი მოგვიკითხე და ჩვენც გვიყვარხარ. (მამა)
ზემოთ ავირბინე სუნამო დავისხი ტელეფონი და საფულე ავიღე შევამოწმე რომ პასპორტი პირადობა ბარათები და ფული ადგილზე იყო, პასპორტზე არ გაგიკვირდეთ, მე და ქეთი ყოველთვის ვატარებთ საფულით, ერთხელ მოტოთი ისე სწრაფად მივდიოდით რომ რამის რაღაცას შევასკდით, პოლიციელებს არასრულწლოვამები ვეგონეთ, პირადობა არ მქონდა წამოღებული მარტო პასპორტი ავიღე, მე და ქეთი რაღაცეებს ვტამაშობთ ხოლმე ვითომ კორეაში მივდივართ, არადა ოთახიდან ოთახში ცემოდნებით დავრბოდით ამას კიდე ყოველდღე ვაკეტებდით რა, ხო და პასპორტმაც მაგიტომ გადაგვარჩინა მაგ დღეს და მხოლოდ ჯარიმით წამოვედით ამის მერე სულ დამაქ რო რამე და პირადობამ არ გაჭრას თქო ხო და ეხლა წავედი, დაბლა ჩამოვედი და მშობლებს დავემშვიდობე.
-წავედიიიი, მიყვარხართ.
გარეთ გამოვედი და ქეთის დავურეკე.
-ქეთუშ, გამოვედი გოგო, ჩემი პატარათი წამოვალ, ხოარ გეშინია?
-ქალო სამი წელია მაგით დავდივარ და რატო უნდა მეშინოდეს? მგონი თავში კარგად არ გაქვს რაღაცეები ხო? მოეთრიე მალე მომეყინა ფეხები. (ქეთი)
-კაი ჰო მოვდივარ, კარგააად.
-მალეე! (ქეთი)
ჩემს მოტოციკლეტზე დავჯექი და გავსქურე ქეთისაკენ, მალევე მივედი ის კი გარეთ არც დამხვდა არადა მეუბნებოდა გავიყინეო, ხო სულ ასე იქცევა როცა ვიგვიანებ.
-აე ქალო გამოეთროე გარეთ ვარ.
-რაიყოვო კარგიაო რო გალოდინებენო? დაგეკაკუნებინა მაინც რაღას მირეკავ, ყველაფერი რო გეზარება. (ქეთი)
-მალე გამო რა ეხლა წავიდეთ, ერთი სული მაქვს გავერთო.
-ხო ხო მოვდივარ. (ქეთი)
რომ გავუთიშე მაშინვე გამოვიდა, დღეს გასართობ პარკში მივდივართ, ბევრ კარუსელებზე უნდა დავჯდეთ, ყოველ კვირას გვიყვარს იქ წასვლა მაგრამ დიდიხანია არ ვყოფილვართ, გამოცდების გამო ვეღარ ვიცლიდით, შემდეგი კვირიდან ისევ იწყება ამიტომ დრო ვიხელთეთ და გადავწყვიტეთ დღეს წავსულიყავით. თავისუფლად გვეცვა მეც და ქეთისაც. მაგრამ მაინც ლამაზები ვართ, ჩვენ ხო სინარცისის დედოფლები ვაართ.
-აეე სად დაფრინავ რამდენიხანია გეძახი? (ქეთი)
-ა ხო მოხვედი?
-არა მძინავს, ვერ ხედავ? (ქეთი)
-ოო დაჯექი რა მალეე, ისე მაგხელა ჩანთა რად გინდა? ვინმეს იტაცებ?
-ხო მშობლებს ბავშვები უნდა მოვპარო, მერე ვატირო ის ბავშვები და ისევ უკან დავაბრუნო ხო კაი იდეაა? დამეხმარე რა. (ქეთი)
მეუბნება სერიოზულად მე კი დავიჯერე.
-აუუ არა რა ცოდოები არიან გთხოვ და რასაც გინდა იმას შეგისრულებ.
-ღმერთო გაძლება მომეცი ამის ხელში, წადი დაქოქე მალე სანამ სუ გამომაშტერე. (ქეთი)
-უიმეე კიდეკაი. საწყალი ბავშვები შენს ხელში.
-საწყაკი ბავშვები კი არა მე ვარ შენს ხელში გაიგეე?! (ქეთი)
-ხო კაი რატო მეჩხუბები?
-არ გეჩხუბები! (ქეთი)
ქეთი უკან მომიჯდა. ხო მართლა ასე გვეცვა.
მე:

არარსებობს... (დასრულებული)Where stories live. Discover now