-მოდით აქ შემოდით... (მამა)
გოგოები და ბიჭები შევიდნენ მისაღებში. ქეთის ქმარმა კინაღამ თავი დაარტყა რაღაცას იმიტომ რომ ბოთლებს წამოკრა ფეხი, ხოლო მარის ქმარი უკვე ძირს იყო გაშოტილი, გოგოებმა სიცილი მორთეს მაგრამ რაღაც მწარე მოხვდათ ორივეს, გაიხედეს და უკან მშობლები დაინახეს.
-დედა? (ქეთი)
-ვაიმე შვილო, დაგავიწყდი? რა დედა გოგო ხო ხარ კარგად, შემოვედი და ქალი მეუბნება შვილები გათხოვდნენო, შემოვედი და ქმარს დასცინიხარ? (ქ.დ)
-ვინ ქმარს? (ლიკა)
-დაიკო გილოცავ და გაგითხოვდაა. (მარი)
მარი გაიქცა და ლიკას ზედ შეაფრინდა.
-აააუჩ, მეტკინა იდიოტო, ჩამოხსენით ვინმემ მომწყდა ყველაფერი, ვაიმე მემგონი თირკმელი ჩამინგრია. (ლიკა)
-აუუ, არ გაგიხარდა? ნახე რა სიმპო სიძე გყაავს. (მარი)
მარიმ ანიშნა გაშეშებულ მდგომარეობაში მყოფ ბიჭზე.
-ეს ვინღაა? ან ის იქ რატო წევს? ეძინება? თუ ეძინება შე კაი ადამიანო ოთახი არ გაქვს? წაიყვანე და დააძინე. (ლიკა)
-შვილო მაგ ბიჭმა შენი და მოიყვანა ცოლად, უფრო სწორად რომ ვიმსჯელოდ შენი და წამოათრევდა და ძალით დაიწორწინებდა. (დედა)
-რა ქნაა? შვილო შენ ხოარ უბერავ? თავში რამე გირტყეს? ძმაო კარგად ხარ? მოდი თუ არ იცნობ ხვალვე დაშორდით, გეხვეწები არ მინდა ამისი წუწუნი ვისმინო ყოველდღე რომ არ გიყვარს და არ უყვარხარ. (ლიკა)
-კ..კარგი, მაგრამ მთვრალები არიან. (ბიჭი1)
-დღეს აქ დარჩით ამათ წავიყვან და დავაწვენ, ხვალე რომ გამოფხიზლდებიან, მერე ვილაპარაკოთ. წამოდით სასტუმრო ოთახში დაგაწვენთ, დაიღლებოდით ამათ ხელში. (ლიკა)
-კარგი. (ბიჭი1)
ბიჭმა მეგობარი წამოაყენა და ლიკას გაყვნენ ორივენი.
-ეე დაონსად მიგყავს ჩემი ქმარი? არ მირალატოთ იცოდე თორემ ბავშვს არ მივირებ, ცემს ქონებას მაგ ბავშვს არ დავუტოვებ. (მარი)
-ეე ვერხარ სვილო რა, დე გეხვეწები წაიყვანე და დააძინე, უკვე მეშინია არ გამომიცხადონ რომ ბავშვებს ველოდებით ორსულად ვართო. (ლიკა)
-მიდი ხო მართალი ხარ. (დედა)
მარის დედამ მარის ხელი მოკიდა და მეორეზე აყვანა სცადა.
-ჩემი დის გარეშე არსად არ წავალ.! (მარი)
-არც მეე! (ქეთი)
-ოო წამოდიტ და ერტად დაიძინეტ მაშინ. (დედა)
-კაიი. (ორივე)
დაეთანხმნენ სიხარულით და საყვარლად გაიცინეს.
მარის დედამ გოგოები ოთახში აიტანა და დააწვინა, მერე გარეთ გამოვიდა და ქვევით ჩავიდა.
-არ მჯერა რომ შვილი ჩემს გარეშე დაინიშნა და უფრო უარესი ჩემს გარეშე გათხოვდა, ვერ ვიჯერებ. (დედა)
-ვერც მე დაო ვერც მე. (ქ.დ)
-აბა მე მკითხეთ, მოფსმა არ მაცადეს ტუალეტში რომ შევედი. (მამა)
-რა მოფსმა ძმაო წადი დაიძინე. (ქ.დ)
ქეტთის დედაც დარჩა მათთან და მალევე ყველა დასაძინებლად დაწვა.
მეორე დღეს ქეთი თვალებს ახელს და გრძნობს რომ რაღაც აწუხებს. იწევა და რას ხედავს მარი ზედ აწევს და არ ინძრევა.
-ააეე შხლართოოო! (ქეთი)
-რაგინდა ღლაპო. (მარი)
-რა გინდა კი არა ადექი ჩამენგრა ყველაფერი. (ქეთი)
მარი ქეთიდან გადავიდა და ნორმალურად დაწვა.
-გუშინ რა მოხდა გახსოვს? (მ)
-მგონი კი, მოდი ნელნელა გავიხსენოთ. (ქ)
-ესეიგი დალევა დავიწყეთ, მაცივრები დავცალეთ, მარა არ ვთვრებოდით. (მ)
-მერე იატაკიდანაც დავლიეთ და ცოტა მოგვეკიდა. (ქ)
-მერე საწოლიდანაც ყველაფერი ჩავცალეთ. (მ)
-მერე ცავიცვით და გარეთ გამოვედით, მერე შენ დამიჩოქე და ცოლობა მთხოვე. (ქ)
-ხო მერე სიცილით გზა გავაგრძელეთ და მერე ვიღაც ბიჭებს მივახტით. (მ)
-მერე ცოლობა ვთხოვეთ. (ქ)
-ხო მარა არასწორად ვუთხრაით, მერე სევასწორეთ. (მ)
-მერე ვილაპარაკეთ, მერე ბეჭდებზე შენ გაიქეცი მგონი. (ქ)
-ხო მე შევედი და ოთხი ბეწედი ვიყიდე, ის ქალი მგონი გავაგიჟე, ძალით მოვალოცინე დაქორწინება და წამოვედი. (მ)
-რო გამოხვედი ორი ბეჭედი მე მომეცი, შენს ქმარს გაუკეთე მეორეო. (ქ)
-ხო მერე მეც გავუკეთე, იმათაც გავიკეთე. (მ)
-მერე შენ თქვი რომ უნდა დავქორწინდეთო და ქორწინების სახლში წავედით. (ქ)
-ხო და მერე დავქორწინდოთ და წამოვედით. (მ)
-ხო დავქორწინდით. (ქ)
-დავქორ...რა ვქენით? (მ)
-რა და... (ქ)
-დავქორწინდით? (ორივე)
-ხო დაქორწინდით, ესეტი რარაცა ცხოვრებაში პირველად მომივიდა და გოგომ ხელი მთხოვა. (ბიჭი1)
-ვაიმე ქალო ეს შენი ქმარი არარი? (ქ)
-ხო მე ვარ. (ბიჭი1)
-და შენი სადარი? (მ)
-აქ ვარ აქ, ისე ამდენი რომ არ დაგელიათ არ შეგეძლოთ? გუშინ მე რამის კისერი მოვიმტვრიე, რამდენი ბოტლი იყო? 300-ზე მეტი მაინც.(ბიჭი2)
-აბა მე მკითხე, ზედ დავემხე მთელ ალკოჰოლს თავი ჯოჯოხეთში მგონებოდა თუ სამოთხეში არ ვიცოდი.(ბიჭი1)
-ბოდიში... (ქ)
-ხო მეც ბოდიშს გიხდით... (მ)
თავები დამნაშავეებივით ჩახარეს და მალევე ტირილი დაიწყეს. ცოტა უცნაურები კი იყვნენ მაგრამ ძალიან გულცვილები არიან.
-არაუშავს, დავივიწყოთ, ამაზე ვილაპარაკებთ. (ბიჭი1)
-მოიცა თქვენ რა ტირით? (ბიჭი2)
-არ იტიროთ კარგი? მოდი ჩემთან. (ბიჭი1)
ბიჭი მივიდა და მარის ჩაეხუტა. მეორემაც იგივე გაიმეორა და ქეთი გულში ჩაიკრა.
-დამშვიდდით, ყველაფერი მოგვარდება. თქვენ იცით განქორწინება რა ხილია? (ბ1)
-ხო მართალია, წყნარად, ახლა ადექით მოწესრიგდით და ჩამოდით. (ბ2)
-კ..კარგი. (ოროვე)
ხმა უკანკალებდათ და სლუკუნებდნენ.
-ჩვენ გავალთ.
ბიჭები დაბლა ჩავიდნენ.
-გაიღვიძეს ცოლებმა? (ლიკა)
-კი და ტირილი დაიწყეს. (ბ2)
-ოჰ ისევ მაგათი გულჩვილობა, ესეთ რაღაცეებზე რატომ ეტირებათ? ფილმებზეც ეგრე არიან. უფ დავიღალე. (ლიკა)
-რომ იცოდე აქ ვდგავართ და ისიც რომ იცოდე, ცემს ადგილას ტუ წარმოიდგენ თავს მიხვდები, ჩემი თავი მეზიზღება იმის გამო რომ ვიღაცას რაღაც ვაიძულე, კიდევ კარგი არ გაბრაზდით თორემ თავის მოკვლას ვაპირებდით უკვე. (მარი)
-ხოო მართალია. (ქეთი)
-ოო დაწყნარდით, მოდი ჭამეთ და განვიხილოთ. (ქ.დ)
გოგოებმა ჭამეს და მისაღებში გავიდნენ.
-ვაიმე დედაა ფეხი, ფუ შენი დედაც რომელმა დებილმა დატოვა აქ ბოთლი? (ქეთი)
-რომ იცოდე თქვენი დაყრილია ყველაფერი. (ლიკა)
-შენ მოკეტე ციგანო. (მარი)
-გააჯვი! (ლიკა)
მდივანზე ჩამოსხდნენ და ლაპარაკი დაიწყეს, ილაპარაკეს როგორ რა უნდა გაეკეთებინათ და მოგვარდნენ.
-კარგით წავიდეთ, საქმე მოვაგვაროთ და განვქორწინდეთ. (ბ1)
-კარგი, ბოდიშით რომ გაიძულეთ ამის გაკეტება, კარგია რომ დამთანხმდი თორემ ვიღაცას უარი რომ ეთქვა ჩემი თავის რომ ვიცი ხიდიდან გადავაგდებდი. კარგია რომ არ შეგვეწინააღმდეგეთ როემ ახლა მკვლელობისთვის ციხეში ვიჯდებოდით. (მარი)
-ხო მადლობა და ბოდიშით, მოდი მეგობრებად დავრცეთ, დარწმუნებუკი ვარ ერთმანეთს გავუგებთ. (ქეთი)
-მართი ხარ მეგობრებად დავრჩეთ, ყველაფერი ასე უფრო ადვილად მოგვარდება. (ბ2)
-ხო და თქვენი სახელები? (მარი)
-მე ვახო ვარ. (ბ2)
-მე ლუკა ვარ. (ბ1)
(ქეთი არ მომკლა გთხოოვ, აღარ მომწონს მარა თვითონ სახელზე ვაბოდებ, მიყვარხარრ ❣️😂)
-მე მარი.
-მე ქეთი.
-მე მარის დედა, ეთო.
-მე მარის მამა, გენო.
-მე ქეთის დედა, თიკო.
-სასიამოვნოა. (ლ და ვ)
-ჩვენთვისაც. (ყველა)
ვახო ლუკა მარი და ქეთი ქორწინების სახლში წავიდნენ. საქმე ადვილად მოაგვარეს და უკან დაბრუნდნენ.
-გმადლობ რომ ჩემს ცხოვრებაში ასეთი კურიოზული დღე გვაჩუქეთ, და უკვე ყოფილი ცოლი მყავს. (ვახო)
-ხო ვეთანხმები, მადლობა რომ ორ ძმას ერთ დღეში ცოლი მოაყვანინეთ და მეორე დღეს უკვე ყოფილი ცოლები არიან. (ლუკა)
-არაფრის, თქვენც მადლობა, პირველად დავთვერი ცხოვრებაში ასე მაგრად და უკვე ქმარიც მყავდა. (მარი)
-ხო მეც მადლობელი ვარ რომ რამის თავი მოვიკალით, მაგრამ გადავრჩით, თქვენი წყალობით. (ქეთი)
-არაფრის, ახლა წავალთ, იცოდეთ შეგვეხმიანეთ ხოლმე, ბოლოს და ბოლოს ცოლქმარნი ვიყავით. (ვახო)
-ხო მართალია, არ დაგვივიწყოთ. (ლუკა)
-მე თუ როდესმე ამას დავივიწყებ მირჩევნია მოვკვდე. აბა კარგად ხალხო მიყვარხართ. (მარი)
-მეც ვეთანხმები, მეც მიყვარხართ. (ქეთი)
-ჩვენც უკვე გვიყვარხართ ცოლებო. (ლუკა)
-ყოფილო ცოლებო იდიოტო. (ვახო)
-ოო ნუ შემჭამე რაა. (ლუკა)
-კაი კაი აქ არ დასცხოთ ეხლა, წავედით ჩვენ, დედას და მამას დავამშვიდებ, გულის შეტევა არ მიიღონ უკვე მეშინია, ჯერ ახალგაზრდები არიან. (მარი)
-ზო ქალო წამო ეგ სუ დამავიწყდა, დედაჩემი მეკითხებოდა დილით ჩუმად გოგო ორსულად ხო არ ხარ არ მომკლაო, მეთქი რა ორსულად დედა რო გავთხოვდი ეგეც არ ვიცოდი თქო. (ქეთი)
-აუ ხო ქალო ჩვენ ლიკამ რო დაგვცინა გუშინ მაგაზე გახსოვს? მაგ იდიოტს რატო არ ვშმოთე ერთი მწარედ ეხლა ვნანობ. (მარი)
-ხო რა, ნერვის ჭიაა. (ქეთი)
-გეთანხმებით არ გეწყინოთ. (ლუკა)
-მეც, გუშინ სანამ დავწექი იმდენი ილაპარაკა ყურებიდან მეშინოდა სისხლი არ წამომივიდეს თქო. (ვახო)
-ააუ ნეტა ერთი მაგარი შემოგერტყათ, ერთს ერთ ლოყაზე მეორეს მეორეზე და ვსო თქვენც დაისვენებდით და ჩვენც. (მარი)
-გოგოებს არ ვცემთ, ჩვენ კაი ბიჭები ვართ. (ვახო)
-ო შენს დას კი ისვრი ხოლმე მეორე სართულიდან და ეგ გოგო არარი? (ლუკა)
-ნუ ეგ, მე გოგოდ არ ვთვლი ეშმაკია, თან მარტო ჩემი და არ არის ჭკვიანო შენიც არის და შენც ურტყავ ხოლმე.(ვახო)
-მე კი არ ვურტყავ ვეფერები, შენ ურტყავ ხოლმე. (ლუკა)
-მე არა შენ, დამაბრალა უცბათ. (ვახო)
-არა შენ. (ლუკა)
-აუუ მორჩით აბა ეხლა ბაზარს რა იყო ხალხო რა ორიწლის ბავშვებივით ჩხუბობთ? (ქეთი)
-ა ხო მართალია წავიდეთ ძამიკო დაიკო უნდა მივბეგვო. (ვახო)
უთხრა და თვალი ჩაუკრა.
-ხო ხო წამო, მოგეხმარები. (ლუკა)
-აბა მანდ დასტუკდით, გოგოს ხელი არ დაედოს ბიჭო თორე მართლა ხიდიდან გადაგაგდებთ!!! (მარი)
-არა უფრო უარესი ვიცი მე, დანით თითები დავაჭრათ მერე ხელები და ასე ავათალოთ მთელი სხეული ნელნელა, ბოლოს კი ნაწილები გადავყარკთ ხიდიდან. (ქეთი)
-ხო მართალი ხარ ეგ უფრო კაი იდეაა, ჩემი ერთი მეგობარი პროკურორია და როგორმე გამოვძვრებით. (მარი)
-არაფერს არ გავაკეთებთ.! (ვახო)
-ხო თითის ნაწილაკსაც არ შევახებ ჩემს დას, ვფიცავ! (ლუკა)
-ძაან კაი, წინააღმდეგ შემთხვევაში... (ქეთი)
-ხო გავიგეთ! (ლუკა)
-კაია წვედით ეხლა ჩვენ. (მარი)
-კარგააად. (ლუკა) (ვახო)
-კარგად. (ქეთი) (მარი)
ერთმანეთს დაემშვიდობნენ და სახლებში წავიდნენ.