როდესაც ეს გართობა გააგრძელეს, ჯიმინმა საპირფარეშოში გასვლა გადაწყვიტა, ჯინი და იუნგიც გაყვნენ, ამ დროს მინა და მინჰო, ლუკამ, ვახომ, გვანცამ, ქეთიმ და მარიმ მოიტაცეს ბარიდან და სადღაც წავიდნენ, მალევე რაღაც ადგილას გაჩერდნენ და ეგრევე შევარდნენ ისე რომ არც დაუკაკუნებიათ.
-მოგესალმებით, რას დაიხატავთ?
იკითხა მაღალმა ქერა სიმპათიურმა ბიჭმა და ყველას გაუღიმა.
-ჰმმ..ანუ ტატუსალონში ვართ?
-დიახ, რომელი დაიხატავთ?
-ყველა!-თქვა მარიმ და გველურად გაიღიმა, მალევე სკამზე წამოსკუპდა და ტელეფონში რაღაცის ძებნა დაიწყო, როდესაც მიაგნო ერთი დაიყვირა და ბიჭს მიაწოდა, ბიჭმაც გაიღიმა და მარი მუცელზე დააწვინა.
მეორე დღეს გართობისგან დაღლილებმა თავის ტკივილით გაიღვიძეს, პირველი ქეთი ადგა და ყველას თვალი მოავლო ყველა აქ იყო.
მარი, გვანცა, მინჰო, მინა, ლუკა, ვახო, იუნგი, ჯიმინი...რაა? მოიცაა რაა?
შოკში იყო და ბოლოს იმხელა იკივლა ყველა ძირს დაებერტყა.
-მოგიტყანთ, ფუ თქვენი დედაშევეცი რას ღრიალებ შეჩემა თავი მისკდება ისედაც, აეებეე ხმას არამოიღებ?
მარი ქეთის უყვიროდა მაგრამ ხმას რომ არ სცემდა ქეთისკენ შეტრიალდა რომელიც რაღაცას (ან ვიღაცეებს) იყო მიშტერებული და არ იძროდა ადგილიდან, მარიმ მის მზერას გააყოლა თვალი და რომ დაინახა ორი მიყრილი არსება ერთმანეთზე ამან ცალკე იყვირა.
-ფუ შეგეცით თქვენიი!! ვინც არ უნდა იყოს არ ვაცოცხლებ თქვენი დედაც!
ახლა მინჰომ დაიწყო გინება და ნელნელა ყველა გამოფხიზლდა, სიტუაცია რომ გააანალიზეს ახლა ცალკე ამათ დაიწყეს ყვირილი.
-ცუ შეგეცით, არ მოკეტავთ თქვენი დედავატირეე!
ვახო და ლუკა ერთდროულად ატყდნენ და ზლოზინით ძლივს წამოდგნენ.
-აეეთ აბა დამშვიდდით, ბიჭები არიან ღმერთები კიარა რა გაწიკვინებთ.
