Furkan: Sen yarramı yedin mi benim hiç?
Faruk: Ben değilde sen yemiş gibisin
Faruk: Bu sözünü unutursan hatırlatacak çok güzel bir yer ve zaman biliyorum.
||||||||||||||
Sevdiğiniz veya bir ilişki içerisinde bulunduğunuz adamın mafya olduğunu öğ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
××××××××××
Furkan Duman
Hastaneden çıkarken oksijenime kavuşmuştum. Kulağımdaki kulakları çıkarttım ve telefonumda çalan şarkıyı kapattım, ardından rehberime girip kişilere göz gezdirdim.
Tanıdığım herkes mi fakir olmak zorunda!
Şu an çok yorgundum ve hiç otobüslerle uğraşamazdım. Yukarı aşağı kişileri gezerken üstten gelen aramaya kaydı gözüm.
"Hastaneden çıktım şimdi, n'oldu ki?" Lütfen beni almaya gel!
"Hangi hastanedesin nerden bilebilirim ben?'
"Yaşamdayım abi nerde olabilirim başka?"
"Bekle geliyorum iki dakikaya." Ve yüzüme kapanan telefona bakakaldım.
Daha ne olduğunu bile idrak edememişken kazık gibi bir kenarda beklemeye başladım. Aslında tamda ihtiyacım olan şey gelip birisinin beni almasıydı fakat bir anda olunca bende şaşırmıştım.
Dakikaların ardından gelen arabaya baktım. Bunun kaç tane arabası vardı?
Araba yanıma yaklaşınca camı indırdi ve bende gta'daki escortlar gibi cama eğildim.
"Neden geldiğinizi öğrenebilir miyim beyefendi?"
"Gayet belli olmuyor mu?"
Faruğun cümlesinden sonra arkamdan duyduğum ses ile camdan uzaklaştım. "Furkan! Aga baksana iki dakika!"
Arkamı dönüp Ramazana baktığımda yanıma doğru geliyordu. "N'oldu yine aşkım?" Dedim alay ederek.
"Kes lan! Rüya hoca birkaç kağıt verdi. Sen pat diye çıkınca veremedim." Dedi çantasından bir dosya çıkartarak.
"Birkaç mı? Ulan ben şirkette mi çalısıyorum!"
"Bana niye patlıyosun aga ben mi ayarlıyorum."
"Furkan! Hadi abisi işin bittiyse gidelim!" Faruğun sesi ile Ramazan bana anlamazca baktı.
