Furkan: Sen yarramı yedin mi benim hiç?
Faruk: Ben değilde sen yemiş gibisin
Faruk: Bu sözünü unutursan hatırlatacak çok güzel bir yer ve zaman biliyorum.
||||||||||||||
Sevdiğiniz veya bir ilişki içerisinde bulunduğunuz adamın mafya olduğunu öğ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
×××××××××××
Faruk Çakır...
En sonunda herkes sus pus olmuştu, kavgamızdan dolayı çoğu kişi etrafımıza topalnmıştı. Nasıl olurda iki arkadaş bu kadar sert kavga edebilir diye tartışıyorlardı.
"Faruk abi!" Tanerin sesi kulaklarımda çınlayınca kafamı kaldırıp kahveye doğru koşan çocuğa baktım. "Abi konuşalım hemen."
"Soluk soluğa kalmışsın abicim dur bi soluklan."
"Yok abi yok," dedi ellerini dizlerine koyarak. "Çok önemli çok."
Ayağa kalktığımda Davutun bana olan bakışlarını gördüm, Furkanla bizi ayırmasının sebebini bağıra bağıra söylemişti ve herkes bir "kadınla" beraberim sanmıştı. Fakat hem o hem başkaları yanlış anlamıştı.
Davut telefonda konuştuğum ismi "Balım" olan kızla konuşmalarımı duyduğunu ve güya Furkanı aldattığımı söylemişti. İşlerimede burnunu sokmuştu ve bütün herşeyimi patlatıyordu. Sadece 10 dakikadır özür diliyordu ve Furkanı ikna ediceğini söylüyordu fakat asla ona inanamıyordum. Nasıl aklı alırdı benim bunu yapacağıma bunada ben inanmıyordum.
Ona gelmesi için işaret yaptığımda ayaklandı.
"Nereye şimdi?" Dedi İsmail abi sorgulayan bakışlarının altında.
"İşimiz var abi." Dedim kahveden çıkarken.
Önde Taner, arkada ben, benim arkamda ise Davut ilerliyorduk. Hava soğuktu ve ellerim buz kesmişti, eve gitmemiş sokakta veya işyerinde sabahlamıştım. Eve girmek istemiyordum, sanki onunla karşılaşıcam diye korkuyordum.
Boş bir sokağa geldiğimizde Taner duraksadı ve ikimize döndü. "Abi Furkan çok beter hâlde yemin ediyorum sana, kuranıma yeminime..."
"Taner anladık sadede gel." Davutun lafıne ses etmeyerek onaylamak adına kafamı salladım.
"Abi çok özlüyor seni gerçekten, gelsen herşeyi anlatsan şu Giray piçi ile yakınlaşıcaklar diye ödüm kopuyor, Ramazan bir yandan gaza getiriyor diğerleri bir yandan, gelip Davut abi açıklasa hani belki yumuşar affedebilir falan."
Duyduklarım ile gözlerim tekrar dolmuştu, oda beni özlüyormuş işte uzatmanın mânası yoktu. Evet üstüme atılan iftira çok büyüktü fakat en azından sorup dinlemesi gerekiyordu bence. Yaptığı saçmaydı, bana yakıştırması çok saçmaydı.
Furkan Duman...
"Duyduklarım doğruymuş demek ki." Şişmiş gözlerimi kaldırıp başımın ucunda dikilen çocuğa baktım, beni iyice deli etmeye gelmişti sanırsam.
