Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yoongi'den
Evet gerçekten piç bir herifintekiydim. Jimin'i deli gibi seviyordum. Hemde çok seviyordum ama onu ona söyleyecek cesaret bulamıyordum. Korkuyordum işte. Jimin'in benden hoşlandığını düşünmüyordum. Onunla vakit geçirmek isterken o bunu umursamıyordu. Artık çabalamaktan vazgeçmiştim. Benim yaptığım şeyi şuan o uyguluyordu. Hak ediyor muydum? Evet hak ediyorum ama şimdi pişman olmuştum. Şimdi ise o kabul etmiyor hiç bir şekilde.
Elime telefonu alıp Jimin ile olan sohbete girdim. İçimdeki ses ona mesaj atmamı söylüyordu. Onunla sohbet etmeyi o kadar çok istiyordum ki ama sadece aramızda bir anlaşma olması beni deli ediyordu. Evet o gün gerçekten sinirden söylemiştim ama benim o şekilde Jimin'e yakalanmam hiç iyi olmamıştı. Yalan da yok hiç bir açıklamam da yoktu. Jimin haklı olanı yapıyordu ama ben dayanamıyorum. Öylece konuşmalara bakındım. Önceden gerçekten çok samimi bir şekilde konuşurken sonradan aramız fena halde bozulmuş sadece kısa cevaplar vermeye başlamışız.
Bir anda Jimin çevrimiçi olunca yutkundum. Heyecandan kalbim çarpmaya başlamıştı. Yazıyor bilgisi ile nefesimi tutmuş sohbetinden çıkmıştım. Şuan bende çevrimiçi gözüküyordum ama Jimin başka şekilde düşünmüştür muhakkak. Başka birileri ile konuştuğumu düşünüyordur. Buna eminim.
parkjim: Hyung bakar mısın?
miyoon: Baktım birtanem|
Baktım melek yüzlüm|
Efendim Jimin
parkjim: Nasılsın?
miyoon: iyi değilim sayende|
İyiyim oturuyorm öyle sen nasılsın?
Bir şey mi oldu? Yoksa başka bir şey için yazmazdın bana.
